حسامالدین خضری، محقق حوزه سلامت بیان کرد: بخش عمده ترس نشات گرفته از ابهام است، اما اگر اطلاعات درستی داشته باشیم نمیترسیم.
همه ما میدانیم که در حال حاضر تنها راهکار برای مقابله با کرونا، رعایت دستورالعملهای بهداشتی است که به ما کمک میکند کرونا نگیریم؛ پس ضمن رعایت نکات بهداشتی نباید ابهامی داشته باشیم تا بترسیم.
تعداد افراد در کشور که کرونا نگرفتهاند بیشتر از کسانی هستند که به این ویروس مبتلا شدهاند.
محقق حوزه سلامت تصریح کرد: زمانی که پیکهای کرونا در کشور اتفاق میافتد در خانه ماندن توصیه میشود که در اوج پیک اهمیت زیادی پیدا میکند؛ چون آنقدر تعداد مبتلایان در پیک زیاد است که هرجا حضور یابیم ممکن است با تعداد زیادی مبتلا برخورد کنیم.
خضری یادآور شد: در زمان پیک رعایت نکردن حتی دو دقیقه دستورالعملها ممکن است باعث ابتلا شود؛ پس بهتر است رعایت دستور العملهای بهداشتی را وظیفه خود بدانیم و جانمان را نجات دهیم.
وی توصیه کرد: برای اینکه بعد از ابتلا به کرونا حال افراد بهتر شود حضور در یک طبیعت دنج با فاصله از دیگران و استنشاق هوای آزاد میتواند مفید باشد.
این محقق حوزه سلامت متذکر شد: اعلام کردن نام واریانتها و اطلاعات آماری دقیق از آنها هیچ کمکی به کنترل آن نمیکند؛ بنابراین دلیلی ندارد حرفهای تخصصی درباره جهشهای جدید ویروس را در اختیار مردم قرار دهند. اگر مدام خبر بدهیم فقط به افراد استرس میدهیم، اعلام کردن اطلاعات کاری ندارد؛ کنترل آن مهم است.
خضری ادامه داد: ویروسها برای تداوم حیات جهش میکنند، اما یک ویروس هرچه جهش کند ضعیف میشود؛ این به این معنا نیست که کرونا دارد تمام میشود، اما وقتی میبینیم تعداد مبتلایان زیاد میشود، اما فوتیها به نسبت آن کمتر از قبل است نباید با اطلاعات دادن به مردم استرس را زیاد کنیم.
وی اظهار داشت: واکسنی که تزریق میشود یک بیماری و حریف تمرینی است. اگر کرونا داشته باشیم و واکسن بزنیم بدن با دو بیماری باید بجنگد که ممکن است توان دفاعی خود را بر روی مقابله با واکسن بگذارد و برای مقابله با ویروس اصلی ضعیفتر عمل کند.
این محقق حوزه سلامت تصریح کرد: در نتیجه فرد به درجههای خطرناک ویروس کرونا مبتلا شود؛ به همین دلیل نباید هنگام ابتلا به بیماری این واکسن را دریافت کرد، اما اگر فرد از چهار روز قبل علائم خاصی نداشته باشد نیاز به دادن تست نیست و میتواند واکسن تزریق کند.
خضری افزود: برخی میگویند اگر واکسن بزنیم تا دو سال دیگر همه میمیریم، اما طول عمر موادی که از طریق تزریق وارد بدن ما میشود به اندازه دو سه سال ماندگار نیست که چنین فرضیهای قابل بررسی باشد.