پژوهشگران دانشگاه آرکانزاس گزارش دادند که ورزش روند پیری را در سطح سلولی کند میکند و این فرایند حتی اگر در میانسالی شروع به ورزش کنید نیز قابل مشاهده است.
طی این مطالعه از موشهای آزمایشگاهی مسن استفاده شد که به پایان عمر طبیعی خود (۲۲ماه) نزدیک میشدند. دانشمندان طی آزمایشهای خود تعاملات آنها را با چرخ ورزش مورد مطالعه قرار دادند. باید به این نکته توجه داشت که موشها به ندرت نیاز به انگیزهای برای دویدن دارند و به طور عادی موشهای مسنتر حدود سه تا پنج مایل در روز و موشهای جوانتر روزانه شش تا هفت مایل میدوند.
دویدین بیشتر روی چرخ همچنین باعث شد تا عضلات این جانوران ورزیدهتر شده و محققان این تمرین را با سربازی که یک کوله پشتی سنگین حمل میکند، مقایسه کردند.
پس از دو ماه موشهای ورزشکار با موشهای همسن خود که ورزش نکرده بودند مقایسه شده و مشخص شد که این موشها شرایط سلامتی مطلوب تری دارند.
کوین موراک، استادیار دپارتمان سلامت، عملکرد انسانی دانشگاه آرکانزاس در این رابطه میگوید: ورزش باعث شد شرایط سلامتی موشهای ورزش کار حدود هشت هفته بهتر از موشهای غیر ورزشکار همسن شود. قابل توجه است که هشت هفته جوانی اضافی تقریباً ده درصد از طول عمر متوسط موشها را تشکیل میدهد.
محققان این مطالعه تاکید میکنند که ورزش روند پیری در دی انای را کند میکند. از نظر علمی این موضوع با فرایند متیلاسیون دی انای مرتبط است. متیلاسیون زمانی رخ میدهد که کلاهکهای کوچکی به نام گروههای متیل به دی انای متصل میشوند. آنها به عنوان کلیدی برای روشن و خاموش کردن یک ژن خاص عمل میکنند. با افزایش سن بدن انسان، متیلاسیون دی انای افزایش مییابد و حتی برخی از افراد مسن هیپرمتیلاسیون روی ژنهای ماهیچهای را تجربه میکنند.
پروفسور موراک در این رابطه توضیح میدهد: تغییرات متیلاسیون دی انای در طول عمر معمولاً به شیوهای سیستماتیک اتفاق میافتد. به همین دلیل میتوان با بررسی این تغییرات، سن تقویمی موجودات زنده را تخمین زد. شرح کامل این پژوهش و یافتههای به دست آمده از آن در آخرین شماره مجله تخصصی Aging Cell منتشر شده است.
منبع: سیناپرس