دانشمندان با هوش مصنوعی ویروس‌هایی برای کشتن باکتری‌ها طراحی کردند
این کشف می‌تواند پایه و اساس درمان‌های نوینی برای عفونت‌های مرگبار را بنا کند و بحث‌های جدیدی را درباره اینکه آیا ماشین‌ها به خلق موجودات زنده نزدیک می‌شوند، برانگیزد.
تیمی از محققان، برای پاسخ به این پرسش که آیا کامپیوترها می‌توانند ویروس‌هایی بهتر از آنچه در طبیعت یافت می‌شود، طراحی کنند، یک برنامه هوش مصنوعی به نام «اِوو» (Evo) را با داده‌های میلیون‌ها ویروس مشابه آموزش دادند. این برنامه که شبیه مدل‌های زبانی بزرگ است، یاد گرفت که ژن‌های ویروسی چگونه ساختار می‌یابند و چه ترکیب‌هایی ممکن است کارآمد باشند.
با استفاده از این دانش، هوش مصنوعی صدها طرح ویروسی جدید را ایجاد کرد. سپس، دانشمندان طرح‌های منتخب را با استفاده از تکنیک‌های آزمایشگاهی به ویروس‌های واقعی تبدیل کرده و آن‌ها را مورد آزمایش قرار دادند.
تبدیل کد به زیست‌شناسی
از میان طرح‌های ساخته‌شده توسط هوش مصنوعی، ۱۶ ویروس جدید با موفقیت توانستند باکتری‌ها را آلوده و از بین ببرند. نکته مهم این بود که برخی از این ویروس‌ها در کشتن باکتری‌ها، بسیار بهتر از ویروس طبیعی‌ای که در ابتدا مورد استفاده قرار گرفته بود، عمل کردند. اگرچه این ویروس‌ها «موجود زنده» محسوب نمی‌شوند، اما این آزمایش فاصله‌ای کلیدی را پر می‌کند: هوش مصنوعی با طراحی موجودات کاربردی، به خلق موجوداتی که فرایندهای اصلی حیات را تقلید می‌کنند، نزدیک‌تر شده است.
چرا این کشف اهمیت دارد؟
مبارزه با بحران جهانی: مقاومت آنتی‌بیوتیکی یک بحران رو به رشد است و انتظار می‌رود تا سال ۲۰۵۰، باعث مرگ میلیون‌ها نفر در سال شود. ویروس‌های باکتری‌خوار (باکتریوفاژها) جایگزینی امیدبخش برای آنتی‌بیوتیک‌ها هستند، چرا که می‌توانند با دقت، باکتری‌های خاص را هدف قرار دهند.
سرعت بخشیدن به درمان: شناسایی یا طراحی باکتریوفاژ مناسب برای یک باکتری خاص، همیشه فرآیندی کند و زمان‌بر بوده است. اما توانایی هوش مصنوعی در طراحی و آزمایش سریع چندین گونه ویروس، می‌تواند به توسعه سریع درمان‌های مناسب برای عفونت‌های مقاوم به درمان کمک کند.
با وجود اینکه این فناوری امیدبخش است، کارشناسان نسبت به خطرات آن هشدار می‌دهند. استفاده بی‌دقت از هوش مصنوعی می‌تواند به طور تصادفی ویروس‌هایی با اثرات مخرب ایجاد کند. همچنین، نگرانی‌هایی در مورد استفاده عمدی از آن برای ساخت پاتوژن‌های خطرناک وجود دارد، هرچند ساخت ویروس‌های انسانی بسیار پیچیده‌تر است و فناوری امروزی قادر به انجام آن نیست.
این کشف، پتانسیل هوش مصنوعی را در متحول کردن علم زیست‌شناسی برجسته می‌کند، اما در عین حال بر اهمیت مسئولیت‌پذیری و تعیین قوانین ایمنی محکم برای اطمینان از اینکه این فناوری به جای آسیب رساندن، به نفع جامعه باشد، تأکید می‌کند.
