کریستیانو رونالدو وحشتناک خودخواه بود؛ همیشه می‌خواست شماره یک باشد!
وین رونی اعتراف کرد که مغز و طرز فکر منحصر‌به‌فرد کریستیانو رونالدو او را مبهوت کرده است؛ اسطوره منچستریونایتد در ستایش هم‌تیمی سابق خود از «ذهنیت خودخواهانه» او سخن گفت و تأکید کرد که همین ویژگی یکی از عوامل کلیدی تبدیل شدن رونالدو به یکی از بزرگ‌ترین بازیکنان تاریخ فوتبال بوده است.
رونی و رونالدو در سال‌های حضورشان در اولدترافورد یکی از مرگبارترین زوج‌های خط حمله را تشکیل دادند؛ زوجی که منچستریونایتد را به قهرمانی در لیگ برتر انگلیس و لیگ قهرمانان اروپا رساند. با این حال، رونی فاش کرد که حتی در روز‌های اوج این شراکت، تفاوت‌هایی در ذهنیت و اولویت‌های شخصی دو بازیکن وجود داشته است.
رونی توضیح داد که عنصر «خودخواهی» در شخصیت رونالدو نه تنها ایراد نبود، بلکه همان چیزی بود که او را متمایز می‌کرد. او که همواره به فداکاری و بازی تیمی خود افتخار می‌کرد، اذعان داشت که میل بی‌پایان رونالدو به درخشش فردی و شکستن رکورد‌ها نقشی اساسی در رسیدن او به جایگاه افسانه‌ای امروزش داشته است. همین عطش سیری‌ناپذیر بود که او را به پنج توپ طلا، رکورد‌های گلزنی متعدد و شهرتی بی‌بدیل به‌عنوان یکی از بی‌رحم‌ترین گلزنان فوتبال رساند.
رونی در گفت‌وگویی مفصل با ریو فردیناند، هم‌تیمی سابق خود، اعتراف کرد که بار‌ها مجبور شده سبک بازی خود را تغییر دهد تا رونالدو بیشترین بهره را ببرد. وقتی از او پرسیده شد که آیا بخشی از بازی خود را فدای درخشش رونالدو کرده است، پاسخ داد که بله، اما دلیلش همیشه موفقیت تیم بوده است:
حتی یک لحظه هم احساس نکردم که در حال قربانی کردن خودم هستم. درست است، گاهی چنین به نظر می‌رسید، اما هدفم همواره پیروزی بود؛ می‌خواستم لیگ برتر و لیگ قهرمانان را فتح کنم. کریستیانو چیزی در ذهن دارد که به‌جرئت می‌گویم هیچ‌کس ندارد. ذهنیت و نگرش او در سطحی فراتر از هر چیزی است که در دنیای فوتبال دیده‌ام.
او سپس تفاوت رویکرد خود با رونالدو را روشن‌تر بیان کرد:
ذهنیت من هرگز به آن سطح نرسید، اما در سطحی بود که برای بردن می‌جنگیدم. برای من توپ طلا یا جوایز فردی هیچ اهمیتی نداشت؛ واقعاً برایم بی‌ارزش بود. من می‌خواستم با تو (ریو) و دیگر هم‌تیمی‌هایم برنده شوم. البته کریستیانو هم می‌خواست همراه تیم پیروز شود، اما او ذهنیتی داشت که همه چیز را برای خودش می‌خواست و می‌خواست در همه زمینه‌ها شماره یک باشد. من چنین چیزی را در خودم نداشتم.
هرگونه تردید درباره رابطه آنها در سال ۲۰۲۲ از بین رفت؛ زمانی که رونالدو صریحاً گفت او و رونی هرگز دوستان واقعی نبوده‌اند. رونالدو در گفت‌و‌گو با پیرس مورگان گفت:
آنها دوستان من نیستند، همکاران من هستند. ما با هم بازی کرده‌ایم، اما هیچ‌وقت با هم بیرون نرفتیم یا سر یک میز شام ننشستیم.
شکاف میان این دو در واقع سال‌ها پیش و در جام جهانی ۲۰۰۶ نمایان شده بود؛ در دیدار پرتنش یک‌چهارم نهایی بین انگلیس و پرتغال که رونالدو متهم شد به اینکه در اخراج رونی نقش داشته است. چشمک معروف رونالدو پس از کارت قرمز رونی به یکی از تصاویر ماندگار آن تورنمنت تبدیل شد.
رونی پس از پایان دوران بازیگری وارد عرصه مربیگری شد، اما دوران‌های پرچالشی را در هدایت تیم‌هایی، چون دربی کانتی، دی‌سی یونایتد، بیرمنگام سیتی و اخیراً پلیموث تجربه کرد و در حال حاضر از مربیگری فاصله گرفته است. در سوی مقابل، کریستیانو رونالدو همچنان در صدر اخبار فوتبال جهان قرار دارد و در ۴۰ سالگی به‌عنوان ستاره النصر در لیگ عربستان می‌درخشد. او همچنان در حال گلزنی است و این جمعه در دیداری حساس مقابل الاتحاد آماده است تا بار دیگر در مرکز توجه‌ها قرار گیرد.
