در هفتهای که تمامی تیمهای بالانشین جدول از جمله تراکتور و گل گهر و پرسپولیس و خیبر تن به تساوی دادند، بهترین فرصت دوباره برای آبی پوشان پایتخت مهیا شد تا با یک برد دو نشان بزند، هم طلسم نبردنهای متوالی اش را بشکند و هم به صدر جدول برسد.
اما این تیم استقلال نتوانست از این فرصت بدست آمده هیچ استفادهای ببرد و همچون فرصتی که هفته گذشته هم برایش ایجاد شد، آن را پس زد و با یک تساوی ناامید کننده دیگر، همچنان در اواسط جدول ماند.
استقلالیها که چندین و چند بار از چنین فرصتهایی هیچ استفادهای نبردهاند که نمونههای بارز آن در هفتههای پایانی فصل گذشته با بوژوویچ و همچنین دو فصل گذشته با نکونام بود که با از دست دادن امتیازهای مهم و حیاتی، فرصتهای طلایی خود را برای رسیدن به بالای جدول به راحتی از دست دادند.
اینبار هم همچون تمامی تجربههای گذشته یک برد شیرین را با یک تساوی ناامید کننده تغییر دادند تا ثابت شود که استقلال اهل استفاده از فرصتها نیست و بیشتر فرصت سوزی میکند.
هر چند هواداران استقلال در هفتههای گذشته همچنان به ساپینتو و تیمش برای بهتر شدن و فرار از این ناکامیها فرصت دادهاند، اما زمان به سرعت برق و باد میگذرد و در یک چشم برهم زدن، با ادامه این نتایج ناامید کننده، این حمایتها تبدیل به اعتراض و گلایه و فریاد خواهد شد.
استقلالیها دیگر طاقت از دست دادن فرصت را ندارند و اگر قرار باشد این فرصتهای طلایی برای فرار از ناکامی و رسیدن به آرامش، به همین سادگی از دست بروند، دیگر طاقتها طاق خواهند شد و اتفاق ناخوشایندی خواهد افتاد که امیدواریم این طور نشود.