استقلال پس از تساوی با شمس آذر، دومین بازی آسیایی خود را هم به المحرق بحرین باخت و وظیفه ساپینتو و همکارانش این بوده که دلایل این شکست را بررسی و ایرادات را برطرف کنند. چه امروز آخرین فرصت ساپینتو برای ماندن روی نیمکت آبیها باشد و چه تمام اخبار این روزها شایعه بوده باشد، عیار مربیگری ساپینتو اثبات خواهد شد!
در حقیقت ساپینتو خیلی بهتر از همه ما ایرادات و ضعفهای تیمش را دیده و میشناسد. در برابر المحرق مثل خیلی دیگر از نمایشهای این فصل استقلال، بازی اگر ۱۰ روز دیگر هم ادامه داشت، استقلال گل بزن نبود و تنها احتمال داشت گلهای بعدی را بخورد!
به بازی اول در آسیا نگاه کنید، برابر الوصل چه کسی نمیخواست سوت زودتر بخورد؟ برابر استقلال خوزستان چه کسی احتمال زدن گل مساوی را به تیم ده نفره میزبان میداد؟ مقابل پیکان هم دو بار از تیم ده نفره عقب افتاد و بزور پنالتی مساوی کرد! برابر شمس آذر و المحرق نیز این داستان تکرار شد.
این تیم نه برنامهای برای گل زنی داشت و نه زوری برای تغییر نتیجه و این بزرگترین مشکل این فصل آبی هاست. دیدیم که برخلاف روال همیشگی فوتبال ایران، بعد از بازی با تیم بحرینی کسی بهانه وقت کشی نیاورد، چرا که واقعا کسی حق این کار را نداشت!
هیچکس حق ندارد هیچ بهانهای برای این بازیها جور کند. هر تیم دیگری هم جای استقلال خوزستان و پیکان ده نفره یا همین المحرق بود، همینطوری بازی میکرد تا نتیجه را حفظ کند. ما باید توان گلزنی در خانه داشته باشیم تا اصلا کار به اینجا نرسد و اینها تمام حقایقی است که ساپینتو دیده و میداند. او روزها فرصت داشته تا برای حل این معضل فکری کند و امشب در زمین چمن، نتیجه تلاش او را خواهیم دید.