روز کوروش بزرگ؛ میراثی از خرد، عدالت و مدیریت موفق
دیاکو عزیزی- بزرگداشت روز کوروش بزرگ، پاسداشت هویت ایرانی و الگوی حکمرانی بر پایه عقلانیت، عدالت و احترام به انسان است. کوروش نه تنها بنیان‌گذار یکی از مهم‌ترین امپراتوری‌های تاریخ بود، بلکه نخستین حاکمی به شمار می‌آید که حقوق اقوام و ادیان گوناگون را به رسمیت شناخت و آزادی، امنیت و توسعه را در کنار اقتدار برقرار ساخت. نام او در منابع تاریخی و حتی در نگاه پیروان برخی ادیان بزرگ، به عنوان حاکمی دادگر و رهایی‌بخش ماندگار شده است. برخی مفسران قرآن نیز با اشاره به شخصیت ذوالقرنین ـ که کتاب آسمانی ما، گستره حاکمیت او را «از طلوع تا غروب آفتاب» توصیف و از عدالت و قدرت او با نیکی یاد می‌کند ـ او را قرین و منطبق با منش و جایگاه کوروش می‌دانند؛ دیدگاهی که اگرچه قطعی نیست، اما بیانگر جایگاه برجسته کوروش در حافظه معنوی بشر است.
موفقیت کوروش بر پایه چند اصل مهم شکل گرفت؛ عدالت‌محوری و احترام به کرامت انسان‌ها، سیاست‌گذاری توسعه‌گرا و توجه به زیرساخت‌ها و منابع پایدار، مدارا با فرهنگ‌ها و ادیان مختلف و ساماندهی هوشمندانه و چابک ساختار حکمرانی. او نشان داد قدرت واقعی، زمانی پایدار می‌ماند که با اخلاق همراه باشد و سیستمی که بر اعتماد مردم استوار باشد، دل‌ها و سرزمین‌ها را همزمان فتح می‌کند.
امروز ما وارثان این تاریخ و تمدن سرافرازیم و رسالتی تاریخی بر عهده داریم. بخشی از این رسالت بر دوش حاکمیت و بخشی بر دوش مردم است. دولت و مدیران وظیفه دارند در مسیر عدالت، شایسته‌سالاری، مبارزه جدی با فساد و تبعیض، و برنامه‌ریزی توسعه‌محور و مشارکتی با نقش آفرینی ویژه جوانان تحولگرا و توانمند گام بردارند. از سوی دیگر، مردم نیز باید با همبستگی، اخلاق‌مداری، تلاش جمعی، مشارکت آگاهانه و توجه به داشته ها و فداکاری های نسل های قبلی، نقش خود را ایفا کنند.
حقیقت این است که هرگونه فساد، تبعیض و سو استفاده—حتی اندک—زیاد است؛ زیرا سرمایه اجتماعی را می‌فرساید و حرکت کشور را کند می‌کند. تنها با اعتماد متقابل و همکاری سازنده میان ملت و حاکمیت می‌توان راه کوروش را در دنیای امروز استمرار بخشید.
روز کوروش، فقط یادآور گذشته‌ای پرافتخار نیست؛ یادآور وظیفه‌ای بزرگ برای امروز و فرداست. آینده‌ای که در آن نام ایران، بار دیگر در کنار عدالت، پیشرفت، مدارا و سربلندی بر تارک جهان بدرخشد. این عهد ما با تاریخ است که نشان دهیم میراث کوروش، فقط افتخاری برای نقل نیست، بلکه الزامی برای عمل است؛ ساختن ایرانی قدرتمندتر، اخلاق‌محورتر و شایسته‌تر برای نسل‌های امروز و فردا.
