تاریخ اولین بوسه به حدود ۲۱ میلیون سال قبل بازمی‌گردد
همه آنهایی که با هم ازدواج می‌کنند، دوست دارند زندگی‌شان دوام داشته باشد. دانش امروز نشان می‌دهد، احتمالا نوع عمل هورمون‌های ما در داشتن یک زندگی سعادتمند دخیل است؛ هورمون‌هایی که احساس محبت و دیگر احساسات ارزشمند زندگی را به وجود می‌آورند.
براساس گزارش دیجیاتو؛ محققان آکسفورد دریافته‌اند که اولین بوسه به احتمال زیاد حدود ۲۱.۵ میلیون سال پیش در میان اجداد مشترک انسان‌ها و میمون‌های بزرگ شکل گرفته است. دکتر «ماتیلدا بریندل» (Matilda Brindle)، زیست‌شناس تکاملی دانشگاه آکسفورد، توضیح می‌دهد که شامپانزه‌ها، بونوبو‌ها و انسان‌ها همگی یکدیگر را می‌بوسند. این شباهت رفتاری نشان می‌دهد که آخرین جد مشترک این گونه‌ها نیز قطعاً این کار را انجام می‌داده است. بنابراین، بوسیدن یک رفتار مدرن نیست، بلکه میراثی کهن از دوران پیشاتاریخ است.
نگاهی به تاریخ طولانی بوسه
تحقیقات نشان می‌دهد که نئاندرتال‌ها نیز اهل بوسیدن بودند و حتی احتمالاً میان انسان‌های خردمند (ما) و نئاندرتال‌ها نیز بوسه ردو‌بدل شده است. شواهد این ادعا از بررسی DNA و میکروب‌های دهانی به دست آمده است. وجود باکتری‌های مشترک در بزاق انسان‌های مدرن و نئاندرتال‌ها ثابت می‌کند که این دو گونه برای صد‌ها هزار سال پس از جدایی تکاملی، همچنان با هم تبادل بزاق داشته‌اند. این یعنی رابطه میان اجداد ما و نئاندرتال‌ها صمیمانه‌تر از چیزی بوده که قبلاً تصور می‌شد.
اما چرا موجودات زنده یکدیگر را می‌بوسند؟ این سؤال هنوز یک معمای تکاملی بزرگ است. بوسیدن برخلاف بسیاری از رفتارها، مزیت آشکاری برای بقا ندارد (مثل غذاخوردن) و حتی می‌تواند خطر انتقال بیماری را افزایش دهد. بااین‌حال، دانشمندان چند نظریه اصلی دارند: ممکن است بوسه از رفتار تمیزکردن یکدیگر در میان اجداد ما نشأت گرفته باشد. همچنین بوسیدن روشی صمیمی برای بررسی وضعیت سلامتی و سازگاری ژنتیکی جفت احتمالی است (از طریق بو و طعم بزاق).
دکتر بریندل تأکید می‌کند که نباید این رفتار را صرفاً به دلیل جنبه‌های عاشقانه آن در انسان، نادیده گرفت. درک اینکه بوسیدن رفتاری مشترک با سایر گونه‌هاست، به ما کمک می‌کند تا جایگاه خود را در طبیعت بهتر بشناسیم.
