مهمترین پروژه ریلی ایران کدام است؟
سیدطه حسین مدنی در پاسخ به این سوال که کدام پروژه ریلی در کشور از اهمیت بیشتری نسبت به سایر پروازها برخوردار است؟ گفت:در میان دهها پروژه ریلی در دست مطالعه و اجرا در کشور، کریدور ریلی چابهار - زاهدان به اتفاق آرا در تمامی اسناد بالادستی، گزارشهای کارشناسی و اظهارات مقامات عالیرتبه به عنوان پراهمیتترین، استراتژیکترین و بیسابقهترین پروژه ریلی تاریخ معاصر ایران شناخته میشود.
وی افزود: این پروژه ۶۰۰ کیلومتری، بندر شهید بهشتی چابهار را به ایستگاه راهآهن زاهدان متصل میکند و حدود ۱.۵ میلیارد دلار ارزشگذاری شده است.
اگر چابهار به ریل متصل نباشد ارزش اقتصادی آن بالفعل نمیشود
این کارشناس حوزه حمل و نقل و ترانزیت در پاسخ به چرایی اهمیت خط آهن چابهار-زاهدان تصریح کرد: چابهار تنها بندر اقیانوسی کشور است که دسترسی مستقیم کشور به اقیانوس هند را فراهم میکند. با وجود این موقعیت، اگر این بندر به خطوط ریلی متصل نباشد، ارزش اقتصادی و استراتژیک آن بالفعل نمیشود؛ بنابراین بهرهبرداری از مزیتهای بندر اقیانوسی چابهار، شدیداً به خط ریلی زاهدان نیازمند است.
مدنی افزود: علاوه بر این، خط آهن چابهار-زاهدان میتواند مسیر مستقیمی از بندر چابهار به سمت زاهدان، مشهد، سرخس، آسیای میانه و روسیه ایجاد کند. این مسیر برای هند از اهمیت بسیار زیادی برخوردار است و تکمیل کننده کریدور استراتژیک شمال-جنوب است. این یعنی راه آهن چابهار-زاهدان هم میتواند نقش ترانزیتی ایران را تا حد زیادی ارتقا دهد و هم عاملی برای توسعه شرق کشور شود.
پیشرفت فیزیکی ۸۴درصدی چابهار - زاهدان
رئیس اندیشکده حکمرانی هوشمند گفت: پروژه چابهار-زاهدان از مناطق کوهستانی سختگذر و مناطق کویری با توفان شن عبور میکند. در طول این مسیر به ۴۰ تونل در مجموع به طول ۱۷ کیلومتر و ۲۰ کیلومتر پل نیاز است. طبق آخرین برآوردها این پروژه حدود ۸۴ درصد پیشرفت فیزیکی داشته است و گفته شده که عملیات ریلگذاری تا پایان امسال تکمیل میشود.
مدنی خاطرنشان کرد: به طور کلی ایران برای فعالسازی مسیرهای عبوری دو بال پرواز ترانزیتی تعریف کردهاست. بال شرقی-غربی با پروژه «سرخس-چشمه ثریا» که با تکنولوژی قطار برقی به دنبال تسخیر بازار ترانزیت چین به اروپا است و بال جنوبی-شمالی با ابرپروژه «چابهار-زاهدان» که با پیشرفت ۸۴ درصدی، در آستانه اتصال اقیانوس هند به آسیای میانه و قفقاز قرار دارد.
وی در پایان گفت: تکمیل همزمان این دو محور، ایران را از یک «گزینه ترانزیتی» به یک «چهارراه اجتنابناپذیر» در تجارت جهانی تبدیل خواهد کرد و ضمن خنثیسازی تحریمها، امنیت ملی پایداری را از طریق همبستگی متقابل اقتصادی برای نسلهای آینده تضمین خواهد کرد.
