آنتونی: در بچگی، روزهایی بود که حتی کفش نداشتم راه بروم!
اشکهای آنتونی پس از فینال لیگ کنفرانس اروپا مقابل تیم چلسی در جریان مراسم اهدای جام، یکی از احساسیترین لحظات آن مقطع از فصل فوتبال اروپا بود. مهاجم تیم رئال بتیس در گفتوگویی با مارکا از رابطهٔ عمیق و بیپیرایهاش با فوتبال سخن گفت؛ رابطهای که بارها و بارها او را به گریه انداخته است.
آنتونی در پاسخ به پرسشی دربارهٔ آن لحظات احساسی گفت: بله، طبیعی است. من آدمی بسیار احساسی هستم. فصلی فوقالعاده داشتیم و رسیدن به فینال واقعاً برایمان ارزشمند بود. میدانستیم بازی برابر چلسی بسیار سخت خواهد بود، اما وقتی فرصت قهرمانی از دست میرود، گریه کردن اجتنابناپذیر است. واقعاً میخواستم آن جام را ببریم. با این حال به کل تیم افتخار میکنم؛ روزهای فوقالعادهای را پشت سر گذاشتیم و شایستگیمان را نشان دادیم.
خبرنگار مارکا از او پرسید اشکهایی که در زمین دیده شد از جنس غم بود؛ آیا لحظات شوقانگیز هم بوده که او را به گریه بیندازد؟
آنتونی با لبخندی محسوس پاسخ داد: خیلی زیاد. بارها اشک شوق ریختهام. من هرگز فراموش نمیکنم در کودکی چه گذراندم؛ وقتی به زندگی خانوادهام نگاه میکنم و یاد تمام سختیهایی که پشت سر گذاشتیم میافتم، بغض میکنم. این اشکها همیشه همراه من خواهند بود؛ گریه کردن بخشی از ذات من است.
مهاجم بتیس که دوران کودکیاش را در برزیل گذرانده، دربارهٔ خاطرات آن روزها چنین گفت: روزهایی در بچگی به یاد دارم که حتی کفش نداشتم راه بروم، روزهای سختی که در فاولا با پدر و مادرم و برادرانم سپری کردیم. امروز وقتی به عقب نگاه میکنم، به مردی که شدهام و پدری که هستم افتخار میکنم. فاولا برای من همیشه یک جای ویژه است. هر وقت فرصت داشته باشم، در تعطیلات حتماً برمیگردم تا با ریشههایم دوباره پیوند بخورم.
منبع: طرفداری
