آفتابنیوز : آفتاب: در آستانه ۱۷مرداد و روز خبرنگار جمعی از اصحاب رسانه و روزنامهنگاران کشور به همراه تعدادی از خانوادههای روزنامهنگاران در دیداری صمیمانه با مهندس میرحسین موسوی و دکتر زهرا رهنورد به گفتو گو پرداختند.
در ابتدای این دیدار تعدادی از مدیران مسئول روزنامهها و همچنین روزنامهنگاران و خانواده روزنامهنگاران به بیان دیدگاههای خود پیرامون مسائل مختلف کشور گفتو گو کردند.
میرحسین موسوی که خود سابقه فعالیت در روزنامه جمهوری اسلامی و همچنین صاحبامتیازی روزنامه کلمه سبز را به همراه دارد به بیان دیدگاههای خود پیرامون نقش مطبوعات و روزنامهنگاران در نهضت آگاهیبخشی به اقشار جامعه پرداختند و یکی از دلایل فشار به روزنامه نگاران و ... از همین نقش آگاهیرسانی آنان دانست.
وی سخنان پیرامون اهداف نهضت مشروطیت و حاکمیت قانون و لزوم مبارزه مسالمتآمیز و به دور از خشونت ارائه نمودند.
دکتر رهنورد نیز ضمن بیان دیدگاههای خود از وضعیت روزنامهنگاران اظهار تاسف نمودند.
در پایان این نشست صمیمانه روزنامه نگاران لو حای یادبود جداگانهای به رهنورد و موسوی اهدا کردند.
ضمنا لوح ویژهای نیز به میرحسین موسوی به پاسداشت فعالیتهای مطبوعاتی وی از روزنامههای جمهوری اسلامی تا کلمه سبز اهدا شد.
در این لوح یادبود که با طراحی زیبایی همراه می باشد آمده است:
به یاد دیروز که در میان برگهای سپید و سیاه روزنامه، جمهوری اسلامی را به تصویر میکردی و به پاسداشت این روزها که با قلمت کلمه سبز را معنا میبخشی و چه ناجوانمردانه جایت در میان برگهای رنگی این روزها خالیست.
در لوح تقدیر زهرا رهنورد که با طراحی زیبایی همراه میباشد آمده است:
بسم الله الرحمن الرحیم
سرکار خانم دکتر زهرا رهنورد
تو مادر ما باش ای بانو! این روزها کودک شدهایم، کودکانی که قلبهای بزرگ خود را به نشانه پیروزی انسان روی سرگرفتهاند و تند تند در کوچههای مهر پرسه میزنند. برای همین تو مادر ما باش ای بانو و اشکهای گرممان را دانهدانه تسبیح کن و استخارهای بگیر که به ما بگوید فردا خیلی دور نیست، فردایی که حتی دریا نیز در عشق قلمهایی که ستایش گر آزادی هستند سبز خواهد شد.
تو مادر ما باش ای بانو! این روزها زیاد کودک شدهایم و از بس که بزرگان چشم در ابرو گره زدهاند و فریاد و تهمت و ناسزا و مشت و جرمهای ناکرده میان ما تقسیم کردهاند، میخواهیم کنار تو بایستیم، تویی که یاور سید سبز ما هستی و ... . جرم ما این است، دل به سبزی سرزمین مادری دادهایم و میخواهیم برای بالندگیاش هوا را هم نثار کنیم. برای همین تو مادر ما باش. زانوهای ما خسته شدهاند اما تو خوب میدانی که باید دل دل بیقرای را روی شانه خدای آسمان و زمین پهن کنیم. مادرانه دستمان را بگیر.