انتقاد حسین شریعتمداری از خطیب جمعه تهران

آفتاب‌‌نیوز : آفتاب: حسین شریعتمداری در سرمقاله امروز کیهان به از سخنان حجت‌الاسلام صدیقی در خطبه نماز جمعه هفته گذشته انتقاد کرد.

وی در این مقاله نوشت: 

1- هنگام اقامت حضرت امام(ره) در پاریس و در ماه‌های پرجوش و خروش قبل از پیروزی انقلاب اسلامی، چند تن از اعضای جبهه ملی، از جمله کریم سنجابی دبیر کل وقت این جبهه به دیدار ایشان می روند. روز بعد، یکی از خبرنگاران اروپایی با اشاره به این ملاقات، از حضرت امام می‌پرسد؛ آیا صحت دارد که حضرتعالی برای رسیدن به وحدت با جبهه ملی و جلب همکاری آنها، در برخی از نظرات خود تخفیف‌هایی داده‌اید؟ حضرت امام(ره) در پاسخ می‌فرمایند؛ این خبر صحت ندارد. نظراتی که ما مطرح می کنیم، متعلق به خودمان نیست که در آن تخفیف بدهیم. اینها نظر اسلام است و قابل تخفیف و تغییر نیست. 

و اما، از سوی دیگر، مروری گذرا بر سخنان، نوشته ها، نامه ها و مجموعه آثار گرانقدری که از امام راحل(ره) برجای مانده و در دسترس همگان است، به وضوح نشان می دهد که توصیه های آن حضرت به «وحدت» و نگرانی ایشان از تفرقه، یکی از اصلی‌ترین و پرتکرارترین آموزه های مورد تأکید حضرت امام بوده است و تقریباً کمتر سخنرانی و یا نامه و نوشته و دستورالعملی از امام راحل(ره) را می‌توان یافت که در آن بر ضرورت «وحدت» تأکید نشده باشد. 

رهبر معظم انقلاب نیز در دیدار اخیر کارگزاران نظام با ایشان، آنجا که سخن از ضرورت وحدت و همدلی به میان می آید، می‌فرمایند؛ 

«ما عرض کردیم جذب حداکثری، دفع حداقلی. البته معیار و میزان، اصول و ارزش‌هاست. انسانها از لحاظ ایمان در یک حد نیستند. ما در بین خودمان آدمهایی داریم ضعیف الایمان، آدمهایی داریم که ایمانشان قوی تر است. باید راه بیائیم. نمی شود ضعیف الایمان را دفع کرد، نمی شود فقط به کسانی چشم دوخت که قوی الایمانند؛ نه، ضعفا را هم باید در نظر داشت. کسانی که خودشان را قوی می دانند، آن کسانی را که ضعیف می دانند، ملاحظه کنند، مراعات کنند، دفع نکنند. آن کسانی که جزو مجموعه هستند، لیکن براثر اشتباه و غفلت کنار افتادند، جدا افتادند، اینها را به خود بیاورند؛ اینها را نصیحت کنند، دلالت کنند، راه را به آنها نشان بدهند، آنها را برگردانند. اینها مسائل اساسی است.» 

همانگونه که ملاحظه می شود، ایشان نیز، روی اصول و ارزشها به عنوان معیار و میزان وحدت تأکید می ورزند و چند روز بعد، در پی فضاسازی مشترک دشمنان خارجی و داخلی، دانشجویانی که به محضر رهبر معظم انقلاب رسیده بودند در همین زمینه پرسشی را مطرح می کنند و آقا در پاسخ می‌فرمایند؛ 

وحدت هم که ما گفتیم- که بعد سوالات دیگری هم در این زمینه شده- منظور من اتحاد بر مبنای اصول است. بنابراین وحدت با کیست؟ با آن کسی که این اصول را قبول دارد. به همان اندازه ای که اصول را قبول دارند، به همان اندازه ما با هم مرتبط و متصلیم؛ این می شود ولایت بین مومنین. آن کسی که اصول را قبول ندارد، نشان می دهد که اصول را قبول ندارد یا تصریح می کند که اصول را قبول ندارد، او قهراً از این دائره خارج است. بنابراین با این تفصیل و توضیحی که عرض شد، هم طرفدار وحدتیم، هم طرفدار خلوصیم. 

2- بعد از سفارش اخیر رهبر معظم انقلاب بر حفظ وحدت و پرهیز از تفرقه که توصیه همیشگی ایشان و حضرت امام(ره) بوده و هست، حجت الاسلام والمسلمین جناب آقای صدیقی در خطبه نماز جمعه تهران - 92/5/98- با اشاره به این توصیه و از نگاهی دلسوزانه و خیرخواهانه گفت: 

«در ماه رمضان میهمان خدا هستیم و اوست که ما را دعوت کرده و در را نبسته است، لذا سراغ کسانی که از نظام جدا شده اند برویم و ببینیم درد و مشکل کجاست. آیا تاکنون مانند پیامبر(ص) بوده ایم که منتظر بود تا کسانی که او را آزار می دادند و زیر پایش خار می گذاشتند، ابراز پشیمانی کنند و برگردند؟» 

این بخش از سخنان خطیب محترم جمعه در فاصله اندکی پس از انتشار با سوءاستفاده مدیران بیرونی فتنه و عوامل داخلی آن روبرو شد که اظهارات ایشان را نشانه تلاش جمهوری اسلامی ایران برای بازگرداندن عوامل فتنه به عرصه سیاست و دلجویی!! از آنان تفسیر کرده بودند، تا آنجا که یکی از سران فتنه با ذوق زدگی بیانیه ای صادر کرده و این -به زعم خود- تصمیم نظام را نشانه موفقیت کودتای سبز نامیده و از حذف مرز میان خودی و غیرخودی! با عنوان یکی از دستاوردهای جنبش سبز!! - بخوانید فتنه آمریکایی اسرائیلی 88- یاد کرد! 

بی بی سی با استناد به سخنان حجت الاسلام والمسلمین صدیقی و چند اظهارنظر مشابه از سوی دو شخصیت روحانی دیگر، این اظهارات را نشانه عقب نشینی نظام از مواضع خود معرفی کرد و با تلویحی نزدیک به تصریح نتیجه گرفت که ناکامی جمهوری اسلامی ایران در مهار رخدادهای پس از انتخابات ریاست جمهوری دهم، باعث شده است که «آیت الله خامنه ای به دنبال وحدت با اصلاح طلبان» باشد! این شبکه رادیو تلویزیونی که از سوی وزارت خارجه انگلیس اداره می شود در پایان گزارش خود با لحنی طلبکارانه اعلام کرد؛ رهبران جنبش سبز! هنوز به این درخواست پاسخی نداده اند! و افزود؛ رهبران جنبش(!!) خواستار آن شده اند که حکومت، خسارت های وارد شده به آسیب دیدگان اعتراضات پس از انتخابات را جبران و عاملان برخورد خشونت بار با معترضان را مجازات کند!! 

رادیو فردا و چند گروه ضدانقلاب دیگر ادعا کردند که جمهوری اسلامی ایران در نهایت به راه حل های ارائه شده از سوی آیت الله هاشمی رفسنجانی در نمازجمعه 62تیرماه 88 رسیده است!!... 

3- اظهارات حجت الاسلام والمسلمین جناب آقای صدیقی با توجه به مواضع بارها اعلام شده ایشان درباره خیانت فتنه گران و نیز بخش های دیگری از سخنان وی در همان خطبه به وضوح نشان می دهد که آنچه امام جمعه موقت تهران با دلسوزی و نگاهی عالمانه در پی آن بوده اند، با تفسیر و تحلیلی که از اظهارات ایشان شده است فاصله ای پر ناشدنی و متضاد دارد، اما با عرض پوزش از محضر جناب آقای صدیقی باید اذعان کرد که توضیح ایشان - احتمالا به دلیل کمبود وقت- کافی نبوده است و به بیان دیگر آقای صدیقی عزیز که به حق یکی از اسوه های حرکت در صراط مستقیم اسلام و انقلاب هستند، از مقصود مورد نظر خویش تعریف جامع و مانعی ارائه نفرموده‌اند. 

اگرچه دشمنان بیرونی و داخلی در پی بهانه جویی بوده و هستند و در بهره گیری و سوءاستفاده از بیانات جناب صدیقی عزیز و بزرگوار دچار اشتباه نشده! بلکه عمداً اشتباه کرده‌اند! 

با این حال شاید بهتر آن بود که امام جمعه موقت تهران حساب دشمنان تابلو دار اسلام و انقلاب که در جریان فتنه 88 آشکارا در نقش ستون پنجم مثلث آمریکا، اسرائیل و انگلیس ظاهر شده بودند را با صراحت بیشتری از حساب فریب خوردگان و خطاکارانی که در پی آب به سوی سراب رفته بودند، جدا می کردند، زیرا در میان کسانی که به قول جناب صدیقی «از نظام جدا شده اند» و یا آزرده خاطر شده و «رمیده اند» علاوه بر فریب خوردگان و شماری از راه گم کردگان، افرادی نظیر سران و عوامل اصلی فتنه نیز حضور داشته اند که به قول شیمون پرز «به نمایندگی از اسرائیل با جمهوری اسلامی ایران مخالفت می کنند» و به گفته نتانیاهو «بزرگترین سرمایه اسرائیل و آمریکا در ایران هستند» و به اذعان صریح اوباما «اهداف آمریکا را در جمهوری اسلامی ایران دنبال می کنند» و به تصریح جرج بوش «خط مقدم جبهه آمریکا علیه اسلام و امام در داخل خاک ایران هستند.» 

دشمنان مردم را به دخالت در امور داخلی ایران دعوت کرده اند، مطابق اسناد موجود میلیاردها دلار از کشورهای خارجی کمک مالی دریافت داشته اند، برای مقابله با اسلام و انقلاب، به حضرت امام حسین علیه السلام اهانت کرده اند، وجود مبارک حضرت صاحب (عج) را نفی کرده اند، بدترین توهین ها را نسبت به ساحت امام راحل(ره) روا داشته اند، مسجد را به آتش کشیده اند، آشکارا و بی پرده در خدمت آمریکا و اسرائیل بوده اند، خون های پاک مردم مسلمان را به زمین ریخته اند و.... 

از سوی دیگر این سخن برخاسته از اخلاق اسلامی است و قابل تردید نیست که «همه ما اهل یک خانواده هستیم» ولی مگر ابوجهل عموی پیامبر اعظم(ص) نبود که به حمایت از اشراف و برده داران، با اسلام عدالتخواه و حامی مستضعفان به مقابله برخاسته بود و یا مگر شمر با حضرت ابوالفضل علیه السلام نسبت خویشاوندی نداشت؟! و.... 

4- و اما، وقتی سخن از وحدت در میان است، مرزبندی با دشمنان یکی از «باید»های ضروری آن است. این مرزبندی یک اصل عقلایی و منطقی است و بدون آن وحدت معنی ندارد و این پرسش پیش می آید که وحدت روی چه محور و براساس کدام معیار؟ چرا که روال وحدت، تاکید بر مبانی و تخفیف در سلیقه ها و تاکتیک هاست. آیا جمهوری اسلامی می تواند از مردم سالاری، مبانی و اعتقادات اسلامی، استقلال، خط امام(ره) و... کوتاه بیاید؟! 

این مبانی که به قول حضرت امام(ره) و به گواهی عقل و شرع و برپایه حفظ منافع ملی قابل تخفیف نیستند و کمترین تخفیف در هریک از آنها به مفهوم دست کشیدن از نظام اسلامی، انقلاب، خون شهدا، منافع ملی، خواست مردم و تقدیم دو دستی ایران اسلامی به دشمنان است. 

در کلام خدای عزوجل کسانی که دشمنان خدا را دوست می گیرند با وعده عذاب سخت روبرو شده اند و از آنها با عنوان «حزب شیطان» یاد شده است(41 مجادله) و در همان سوره مبارکه تاکید شده است؛ مومنان هرگز کسانی را که با خدا و پیامبرش دشمنی ورزیده اند، دوست نمی گیرند، حتی اگر پدر، فرزند، برادر و یا عضوی از قبیله آنها باشند، در کلام خدا از این جماعت- مؤمنان- با عنوان «حزب الله» یاد شده است. 

5- با توجه به موارد فوق و به قول حکیمانه رهبر معظم انقلاب اتحاد بر مبنای اصول امکان پذیر است و کسانی که این اصول را قبول ندارند از دایره وحدت مورد نظر بیرون هستند.
بنابراین، برخلاف تظاهر سالوسانه سران فتنه به ذوق زدگی، نه فقط مرز میان خودی و غیرخودی برداشته نشده است، بلکه وحدت به مفهوم و معنای هرچه پررنگ تر شدن این مرزهاست و صد البته، مجرمان و خیانتکاران نیز می توانند توبه کنند ولی توبه آنان به رابطه میان آنها و خدای عزوجل مربوط است و مانع از مجازات و مکافات آنان به جرم جنایاتی که مرتکب شده‌اند نیست و بدیهی است که فریب خوردگان حساب جداگانه‌ای دارند.