داروی «گرانیسترون» در درمان خارش پوستی مبتلایان به نارسایی مزمن کلیه، موثر است
آفتاب‌‌نیوز : آفتاب: نتایج یک بررسی حاکی است: داروی «گرانیسترون» در درمان خارش پوستی مبتلایان به نارسایی مزمن کلیه تحت همودیالیز موثر است.
هدف از این مطالعه، ارزیابی اثر گرانیسترون در درمان خارش اورمیک در بیماران مبتلا به نارسایی مزمن کلیوی تحت دیالیز است که توسط دکتر پوران لایق، استادیار گروه پوست دانشگاه علوم پزشکی مشهد انجام شد.
در این بررسی 14 بیمار اورمیک تحت همودیالیز دارای خارش متوسط و شدید وارد این مطالعه شدند و به مدت یک ماه با 1 میلی گرم روزی دو بار از قرص گرانیسترون تحت درمان قرار گرفتند.
در طول درمان شدت خارش بیماران دو بار در روز با استفاده از یک پرسش نامه نمره‌بندی شده مجددا ارزیابی می‌شد.
یافته‌ها حاکی از آن است که 77 بیمار به درمان با این دارو جواب دادند به طوری که در روزهای 7 و 14 و 28 درمان، متوسط امتیاز خارش به ترتیب 23 (طیف 40-11)، 16 (طیف 35-8) و 8 (طیف 35-0) بود در حالی که در بدو درمان این میزان 31 (طیف 35-20) بود.
همچنین در انتهای هفته چهارم درمان خارش در 7 بیمار محو شد و در 3 بیمار خفیف بود. این اثر در طول دوره درمان ثابت باقی می‌ماند.
بررسی‌های کلینیکی و آزمایشگاهی هیچ‌گونه عوارض جانبی را نشان ندادند.
خارش اورمیک شکایتی شایع و عذاب آور در بیماران مبتلا به نارسایی کلیوی است.
سروتونین و هیستامین از مدیاتورهای احتمالی این پدیده در نظر گرفته می‌شوند.
گرانیسترون نوعی مهارکننده قوی و انتخابی گیرنده‌های هیدروکسی تریپتامین است که مصرف رایج آن در کنترل تهوع حاصل از شیمی درمانی است.
خلاصه این پژوهش در فصلنامه بیماری‌های پوست به چاپ رسیده است.
هدف از این مطالعه، ارزیابی اثر گرانیسترون در درمان خارش اورمیک در بیماران مبتلا به نارسایی مزمن کلیوی تحت دیالیز است که توسط دکتر پوران لایق، استادیار گروه پوست دانشگاه علوم پزشکی مشهد انجام شد.
در این بررسی 14 بیمار اورمیک تحت همودیالیز دارای خارش متوسط و شدید وارد این مطالعه شدند و به مدت یک ماه با 1 میلی گرم روزی دو بار از قرص گرانیسترون تحت درمان قرار گرفتند.
در طول درمان شدت خارش بیماران دو بار در روز با استفاده از یک پرسش نامه نمره‌بندی شده مجددا ارزیابی می‌شد.
یافته‌ها حاکی از آن است که 77 بیمار به درمان با این دارو جواب دادند به طوری که در روزهای 7 و 14 و 28 درمان، متوسط امتیاز خارش به ترتیب 23 (طیف 40-11)، 16 (طیف 35-8) و 8 (طیف 35-0) بود در حالی که در بدو درمان این میزان 31 (طیف 35-20) بود.
همچنین در انتهای هفته چهارم درمان خارش در 7 بیمار محو شد و در 3 بیمار خفیف بود. این اثر در طول دوره درمان ثابت باقی می‌ماند.
بررسی‌های کلینیکی و آزمایشگاهی هیچ‌گونه عوارض جانبی را نشان ندادند.
خارش اورمیک شکایتی شایع و عذاب آور در بیماران مبتلا به نارسایی کلیوی است.
سروتونین و هیستامین از مدیاتورهای احتمالی این پدیده در نظر گرفته می‌شوند.
گرانیسترون نوعی مهارکننده قوی و انتخابی گیرنده‌های هیدروکسی تریپتامین است که مصرف رایج آن در کنترل تهوع حاصل از شیمی درمانی است.
خلاصه این پژوهش در فصلنامه بیماری‌های پوست به چاپ رسیده است.
گزارش خطا
ارسال به دوستان
نسخه چاپی
ذخیره عضویت در خبرنامه 
پربحث ترین عناوین
پرطرفدار ترین عناوین
لینک های مفید