معاون سازمان انرژی اتمی در دولت اصلاحات: در بحث هسته‌ای، تنش‌زدایی موفق‌تر بود
خاتمی نمی‌خواست پرونده هسته‌ای ایران از آژانس خارج شود
آفتاب‌‌نیوز : 
آفتاب: معاون برنامه ریزی،آموزش و پارلمانی سازمان انرژی اتمی دولت اصلاحات، عملکرد سازمان انرژی اتمی در کل دولت اصلاحات را در بحث هسته‌ای کشور قابل دفاع می‌داند و معتقد است سیاست‌های دولت خاتمی با خط قرمز عدم خروج پرونده هسته‌ای ایران از شورای حکام آژانس بین‌المللی انرژی اتمی، در عمل موفق‌تر نشان داد.
قبادیان همچنین در خصوص اظهارات علی لاریجانی که در مقطعی گفته بود ما در دوران اصلاحات در غلتان دادیم و آب نبات چوبی گرفتیم، اظهار داشت: لاریجانی حرفی زد که بعدها که خود دبیر شورای عالی امنیت ملی شد به درست نبودن آن پی برد. زمانی که کسی حرف بی‌حساب و کتابی بزند نمی‌تواند در مقام پاسخ‌گویی برآید.
برات قبادیان در رابطه با روند طی شده پرونده هسته‌ای کشور در زمان دولت اصلاحات گفت: تلاش شخص رئیس‌جمهور وقت و سیاست دولت وی این بود که پرونده ایران از چارچوب شورای حکام خارج نشود. تجربه نشان داده است که اگر چه رفتن پرونده کشورها به شورای امنیت کار ساده‌ای است اما خارج شدن از آن کاری بس دشوار است؛ به عبارت دیگر، شاید براثر بی‌مبادلاتی و بی‌تدبیری دولت‌ها پرونده های کشورها در شورای امنیت طرح شود اما اینکه گمان کنند به راحتی از این شورا خارج می‌شود اشتباه محض است.
وی با رد برخی سخنان مبنی بر اینکه پرونده هسته‌ای ایران در ماه‌های پایانی دولت خاتمی در شورای امنیت مطرح شد، تصریح کرد: پرونده هسته‌ای ایران در دولت محمود احمدی‌نژاد در شورای امنیت مطرح شد و در ماه‌های پایانی دولت خاتمی بحث‌های غنی‌سازی حاد شد اما زمان طرح آن در شورای امنیت در دولت نهم بود.
خاتمی نمی‌خواست پرونده هسته‌ای ایران از آژانس خارج شود
معاون برنامه‌ریزی، آموزش و پارلمانی سازمان انرژی اتمی دولت اصلاحات اظهارداشت: در دولت خاتمی توافقی با کشورهای غربی برای توقف دو ساله بخشی از فعالیت‌های غنی‌سازی ایران آنهم در نطنز صورت گرفت که در دولت احمدی‌نژاد نادیده گرفته شد و به‌دنبال آن پرونده هسته‌ای ایران به شورای امنیت سازمان ملل رفت و چهار قطعنامه تحریمی علیه این پرونده صادر شد. هر چند که غربی‌ها نیز با کارشکنی، بر تسریع در طرح این پرونده در شورای امنیت افزودند.
وی با اشاره به روندی که موجب سیاسی‌شدن پرونده هسته‌ای ایران و طرح آن در شورای امنیت سازمان ملل شد، گفت: آژانس بین‌المللی انرژی اتمی یکسری وظایف دارد که کشورها بر اساس منشور این سازمان باید به آنها عمل کنند.
قبادیان متذکر شد: یکی از وظایف این سازمان انجام بازرسی‌هایی از تاسیسات هسته‌ای کشورها است به‌طور مثال ژاپن یکی از کشورهایی است که بازرسان و متخصصان آژانس به‌طور منظم از تاسیسات هسته‌ای بازدید می‌کنند تا این کشور از مسیر فعالیت‌های صلح‌آمیز منحرف نشود.
وی ادامه داد: روند مورد اشاره در رابطه با فعالیت‌های هسته‌ای ایران نیز وجود داشت. ما تا سال‌های ۸۳ و ۸۴ همکاری‌هایی را با آژانس در پروژه‌های صلح‌آمیز هسته‌ای همچون مباحث کشاورزی و پزشکی داشتیم اما مشکلاتی که پس از این مقطع زمانی در همکاری‌های ایران با آژانس بین‌المللی انرژی اتمی به‌وجود آمد موجب خروج پرونده هسته‌ای کشورمان از روند فنی‌اش شد.
معاون برنامه‌ریزی،آموزش و پارلمانی سازمان انرژی اتمی دولت اصلاحات تصریح کرد: زمانی‌که آژانس از فعالیت‌های نطنز و اراک مطلع شد، معتقد بود که باید پیشتر به آنها اطلاع داده می‌شد این در حالی است که ما براساس پادمان آژانس به تمامی تعهدات‌مان عمل کردیم و هیچ‌گاه از مقررات آژانس خارج نشدیم.
وی افزود: آژانس بین‌المللی انرژی اتمی می‌گفت که اطلاع‌رسانی ایران از تاسیسات نطنز و اراک پس از ثبت تصاویر ماهواره‌ای و پرسش‌های آنها صورت پذیرفته است و باید زودتر صورت می‌گرفت، این در حالی است که براساس مقررات آژانس، ما ۱۸۰ روز پیش از آنکه بخواهیم مواد هسته‌ای در تاسیسات موردنظر مستقر کنیم به آژانس اطلاع داده بودیم.
قبادیان ادامه داد: اختلاف نظرهای ایران و آژانس از همین نقطه آغاز شد؛ ما می‌گفتیم به مقررات آژانس عمل کرده‌ایم اما آنها می‌گفتند که به این صورت نبوده است.
توافق سعدآباد منجر به عدم طرح پرونده هسته‌ای ایران در شورای امنیت شد
وی خاطرنشان کرد: در دوره اصلاحات با فعالیت‌های سیاسی مانند توافقات سعدآباد تلاش شد که پرونده هسته‌ای ایران در همان چارچوب آژانس بماند و به نکات مبهم در همان آژانس پاسخ داده شود.
این استاد دانشگاه تربیت مدرس در رابطه با اظهارنظرهایی که با به میان کشیدن پذیرش پروتکل الحاقی و بیانیه سعدآباد دولت اصلاحات را متهم به کم کاری و خیانت به پرونده هسته‌ای کشور می‌کنند نیز اظهار داشت: توافق سعدآباد مانند طرحی است که در حال حاضر از سوی ایران برای تشکیل کنسرسیوم مشترک با طرف روسی مطرح شده است. معتقدم که مسئولان این دولت پس از گذشت شش سال تازه به توافق‌نامه سعدآباد رسیده‌اند این در حالی است که اگر در همان زمان به این توافق‌نامه عمل می‌شد ما شش سال جلوتر از وضعیت فعلی پرونده هسته‌ای کشور بودیم و مجبور نبودیم آن را دوباره از سر بگیریم.
وی اظهار داشت: علاوه بر این، طرح تشکیل کنسرسیوم مشترک پیش از این در دولت اصلاحات نیز مطرح شده بود اما در آن مقطع زمانی ما آن را نپذیرفتیم، این در حالی است حال که ایران خود مایل به تشکیل این کنسرسیوم شده است آنها نمی‌پذیرند.
خط قرمز دولت اصلاحات عدم خروج پرونده ایران از شورای حکام بود
قبادیان با بیان این مطلب که خط قرمز ما در دولت اصلاحات عدم خروج پرونده هسته‌ای کشور از شورای حکام بود، گفت: در آن مقطع به دلیل آگاهی که نسبت به هزینه‌های فراوان طرح پرونده هسته‌ای ایران در شورای امنیت وجود داشت، ما تمایل داشتیم که مسائلی که میان ما و آژانس وجود دارد در چارچوب آژانس حل و فصل شود .به اعتقاد بسیاری از صاحب‌نظران اگر پرونده هسته‌ای کشوری به شورای امنیت رفت آن پرونده چماقی می‌شود بر بالای سر کشور موردنظر تا هر زمانی که اراده کنند آن را بر سر این کشور بکوبند. نمونه بارز این موضوع دولت عراق در زمان صدام حسین بود که با وجود آنکه هیچ‌گاه ثابت نشد این کشور به سلاح‌های کشتار جمعی دست پیدا کرده است اما به آن شکل مورد برخورد قرار گرفت.
تصمیمات هسته‌ای در بالاترین سطح نظام اتخاذ می‌شد
وی در پاسخ به سئوال دیگری در رابطه با اتهاماتی که متوجه برخی از اعضای تیم مذاکره کننده دولت اصلاحات می‌شود نیز اظهار داشت: زمانی‌که شورای امنیت کشور در مورد موضوعی تصمیم می‌گیرد مصوباتش در عالی‌ترین سطح تصویب می‌شود. بنابراین، طرح اینگونه مباحث بیشتر برای فریب افکار عمومی است.
معاون برنامه‌ریزی،آموزش و پارلمانی سازمان انرژی اتمی دولت اصلاحات گفت: علاوه براین، مسائل کلان سیاست‌خارجی کشور در عالی‌ترین سطح مورد تصمیم‌گیری قرار می‌گیرد. بنابراین، نمی‌توان یک دولت را به راحتی متهم به خیانت و یا دیگر اتهامات واهی کرد .به اعتقاد بنده این اظهارات بیشتر مصرف داخلی دارد و برای فریب افکار عمومی مطرح می‌شود.
وی متذکر شد: اگر معیار را خنثی کردن تهدیدات خارجی بدانیم و بر لزوم تحقق امنیت داخلی و تعامل با جامعه بین‌الملل تاکید داشته باشیم، می‌بینیم که در دولت اصلاحات هیچ کشوری ما را تهدید خارجی نکرد و پرونده ما در شورای حکام باقی ماند.
قبادیان خاطرنشان کرد: بزرگ‌ترین دستاورد تیم هسته‌ای کشور در دولت اصلاحات تحقق همین موضوع بود .ملاحظه کنید که در حال حاضر با بی‌توجهی به آنچه در دولت اصلاحات اصل شمرده می‌شد، چهار قطعنامه علیه پرونده هسته‌ای کشور صادر شده است. درست است که ما اهمیتی به صدور این قطعنامه‌ها نمی‌دهیم اما اگر تعداد آنها بیشتر شود نمره منفی که سازمان ملل و شورای امنیت به‌عنوان بازوی امنیتی این سازمان به ما می‌دهند بیشتر می‌شود و این امر در نهایت به ضررمان تمام خواهد شد.
روسیه در طول تاریخ هیچ‌گاه هم‌پیمان متعهدی برای ما نبوده است
معاون برنامه‌ریزی،آموزش و پارلمانی سازمان انرژی اتمی دولت اصلاحات در رابطه با این موضوع که آیا روس‌ها به تعهدات خود در زمینه تامین سوخت مورد نیاز نیروگاه اتمی بوشهر عمل خواهند کرد نیز گفت: به اعتقاد بنده روسیه هیچ‌گاه با ایران صادق نبوده است. به لحاظ تاریخی نیز ما نمی‌توانیم بر روی اظهارات مقامات روسیه حساب باز کنیم. علاوه براین روس‌ها هشت سال است که با بهانه‌‌تراشی راه‌اندازی نیروگاه بوشهر را به تاخیر انداخته‌اند. نکته بعد اینکه کشوری مانند روسیه بیش از هر چیزی به رعایت منافع ملی کشورش توجه دارد. یعنی اگر بعدها تامین سوخت نیروگاه بوشهر با تامین منافع ملی این کشور در تضاد باشد ممکن است از تهیه آن سرباز زند. شک نکنید سوختی که در حال حاضر به ایران ارائه شده با توافق جامعه جهانی بوده است چرا که در غیر اینصورت اگر روسیه می‌خواست اینکار را انجام دهد در سال‌های گذشته آن را انجام می‌داد.
وی خاطرنشان کرد: زمانی که روسیه به هر بهانه واهی و غیرواهی تلاش کرده است که راه‌اندازی این نیروگاه را به تعویق اندازد کشور غیرقابل اعتمادی ارزیابی می‌شود. از دیدگاه بنده نه به چین می‌توان اعتماد کرد و نه به روسیه و معتقدم که روسیه هیچ‌گاه رفیق صادقی برای ما نبوده است.
قبادیان افزود: اگر ما با یک‌سال تاخیر و پس از تنش‌زدایی به شبهات آژانس، فعالیت‌های هسته‌ای خود را به پیش می‌بردیم بسیار بهتر بود .البته برخی می‌گویند که پرونده‌های هسته‌ای بحثی کاملا تخصصی و فنی است و ربطی به شورای امنیت ندارد اما موضوع اینجاست که پرونده را همین آژانس به شورای امنیت فرستاده است. ما باید ابهام‌زدایی می‌کردیم. در این صورت بود که برای تهیه سوخت می‌توانستیم از توان کشورهایی چون آرژانتین، ژاپن و آفریقای جنوبی استفاده کنیم.
سهم دولت‌های گذشته در ثمردهی برنامه‌های هسته‌ای از دولت فعلی بیشتر است
وی متذکرشد: ما برای تامین نیاز برق کشور قرار بود که پیش از انقلاب ۲۳ نیروگاه هزار مگاواتی بسازیم. یکی از این نیروگاه‌ها در دارخوین اهواز بود که باید توسط فرانسوی‌ها ساخته می‌شد و یکی دیگر در بوشهر توسط آلمانی‌ها. اما ما برای برآورد برنامه‌های هسته‌ای کشور تنها به آنچه پس از انقلاب صورت گرفته است توجه می‌کنیم و به تلاش‌های متخصصین کشور در پیش از پیروزی انقلاب توجه نداریم. حتی در ارزیابی برنامه‌های هسته‌ای پس از انقلاب نیز به آنچه طی سال‌های اخیر صورت گرفته است توجه داریم این در حالی است که برنامه‌های هسته‌ای کشور را باید به یک ساختمان تشبیه کنیم که فوندانسیون آن در دولت مهندس موسوی ریخته شد. دیوارهایش را دولت هاشمی رفسنجانی ساخت، سقف و ظریف‌کاری آن را دولت خاتمی برعهده داشت و تنها کلید آن را به دولت احمدی‌نژاد دادند تا افتتاح شود. جشن هسته‌ای که چند ماه پس از روی کار آمدن دولت احمدی نژاد گرفته شده،این گفته مرا تائید می‌کند.
معاون برنامه‌ریزی،آموزش و پارلمانی سازمان انرژی اتمی دولت اصلاحات اظهار داشت:احمدی‌نژاد شش ماه پس از روی کار آمدن خود جشن هسته‌ای برگزار کرد. حال سوال اینجاست آیا تمام فعالیت‌های هسته‌ای کشور در طول این شش ماه صورت گرفته بود؟ ما نمی‌توانیم یک دانشمند را در طول شش ماه تربیت کنیم حال چگونه مدعی هستیم که برنامه‌های هسته‌ای کشور در این زمان محدود به سرانجام رسیده و ثمر داده است. یک فرد در سن ۳۰ سالگی دکتری می‌گیرد که تازه در آن سن و سال نیز یک دانشمند هسته‌ای نیست. یک فارغ‌التحصیل صرف است که مهر مدرکش خشک نشده و باید سال‌ها کسب تجربه کند. صداقت آن است که حق هر کسی را محفوظ نگه داریم و لو اینکه مسلمان نباشد.
نتایج برنامه‌های هسته‌ای کار یک شب و دو شب نیست
وی با رد دیدگاه‌هایی که به ثمر نشستن فعالیت‌های هسته‌ای کشور را نتیجه تلاش‌های دولت احمدی نژاد عنوان می‌کنند، گفت: بحث‌هاو فعالیت‌های هسته‌ای که کار یک شب و دو شب نیست. به ما می‌گویند چرا جشن هسته‌ای که در زمان احمدی‌نژاد گرفته شد در زمان خاتمی برگزار نشد. باید به این افراد گفت در زمان دولت خاتمی ما کارهایمان را بدون سرو صدا و تبلیغات دهان پرکن و محرک انجام می‌دادیم و مشکلی نیز از جهت طرح پرونده هسته‌ای ایران در شورای امنیت سازمان ملل به‌وجود نیامده بود.
این استاد دانشگاه تربیت مدرس تصریح کرد: برنامه‌های هسته ای کشور نتیجه فعالیت ۳۰ ساله و۴۰ ساله دانشمندان هسته‌ای کشور است. بسیاری از افرادی که در حال حاضر بازنشسته شده‌اند، دانشمندانی هستند که در سال‌های پیش از انقلاب تحصیل کرده‌اند و در ساخت نیروگاه اتمی بوشهر، رآکتور تهران و یا دیگر فعالیت‌های هسته‌ای ایران نقش داشته‌اند.
دولت پس از اصلاحات به سرمایه‌های انسانی بی‌توجه بود
وی همچنین در رابطه با انتقاداتی که نسبت به تاثیر بازنشستگی زودهنگام متخصصان کشور در عدم اجرای چشم‌انداز ۲۰ ساله کشور و یا برنامه‌های چهار ساله مطرح می‌شود نیز گفت: بر اساس سند چشم‌انداز ۲۰ ساله کشور ما باید در سال‌های گذشته به رشد هشت درصدی دست پیدا می‌کرد که متاسفانه اینگونه نشد. یکی از مشکلات اصلی ما کنار گذاشتن سرمایه‌های انسانی است که منبع قابل جبرانی برای آنها وجود ندارد.
قبادیان اظهار داشت: در تقسیم‌بندی هایی که از منابع یک کشور صورت می‌گیرد این منابع به سه دسته منابع خدادادی، فیزیکی و انسانی تقسیم می‌شود که ما با روندی که طی سال‌های اخیر در پیش گرفته‌ایم سرمایه‌های انسانی کشور را از دست داده‌ایم.
وی افزود: در حال حاضر ژاپن در برآوردی که از سرمایه‌های ملی خود دارد ۸۲ درصد از این سرمایه‌ها را نیروی انسانی می‌داند، این رقم در کشوری چون سوریه ۶۰ درصد است. به‌خاطر می‌آورم در سال‌های گذشته وزیر خارجه کانادا در خبری تاسف‌آور اعلام کرد که ۵۰۰ میلیارد دلار از سرمایه‌های انسانی ایران به این کشور مهاجرت کرده است.
معاون برنامه‌ریزی،منابع انسانی و پارلمانی سازمان انرژی اتمی دولت اصلاحات خاطرنشان کرد: ما با بی‌توجهی که نسبت به نیروی انسانی کشور داشته‌ایم، این سرمایه‌ها را دست‌کم گرفته‌ایم. این در حالی است که هیچ‌گاه نمی‌توان برای سرمایه‌های انسانی توسعه‌یافته، جایگزین مناسبی پیدا کرد.
وی در پاسخ به این پرسش که چرا فروش سوخت مورد نیاز راکتور تحقیقاتی بوشهر به ایران همچون زمان میرحسین موسوی فراهم نیست، اظهار داشت: دلیل این امر دیدگاه منفی است که نسبت به ایران وجود دارد. زمانی که می‌گویند قطعنامه‌های شورای امنیت کاغذ پاره‌ای بیش نیست و به هیچ دردی نمی‌خورد باید متوجه بروز این مشکلات نیز بود. آیا برای ما قابل پذیرش است که بگویند مصوبات مجلس ایران بی‌اهمیت است؟ بیان این مباحث است که برای ما دردسر آفرین شده است چرا که در غیر اینصورت سوخت مورد نیاز ایران نیز مانند ترکیه و یا دیگر کشورهای عربی که در حال ساخت تاسیسات هسته‌ای هستند، تامین می‌شود. رآکتور تحقیقاتی تهران که عمدتا فعالیت‌های علمی انجام می‌دهد در ۳۰ سال گذشته توانسته بود سوخت خود را دریافت کند چرا باید حالا با مشکل تامین سوخت مواجه شود؟ بنده معتقدم که بحث پرونده هسته‌ای ایران تا اندازه‌ای پس از صدور نخستین قطعنامه، کش پیدا کرده است.
قبادیان تاکید کرد: زمانی که رئیس دولت اصلاحات می‌گفت خروج پرونده ایران از شورای حکام آژانس بین‌المللی انرژی اتمی خط قرمز دولت من است و اجازه نمی‌دهم این امر انجام شود این روزها را پیش‌بینی می‌کرد که به دنبال آن تهدید و تحریم خواهد بود.
تعیین نتیجه مذاکرات سوخت در نشست ایران و گروه۱+۵
وی در پاسخ به پرسش دیگری مبنی بر اینکه باتوجه به شرایط بین‌المللی حاکم بر پرونده هسته‌ای ایران آیا گروه ۱+۵ سوخت موردنیاز برای رآکتور تحقیقاتی تهران را به ما خواهد داد، گفت: براساس اخبار موجود و آنچه از سوی مسئولان بیان شده است در صورت عدم تامین سوخت موردنیاز برای راکتور تحقیقاتی تهران تولید داخلی آن در دستور کار قرار می‌گیرد. معتقدم که اگر قرار بود این سوخت به ایران داده نشود سوخت نیروگاه بوشهر نیز در اختیار ما قرار نمی‌گرفت.
این استاد دانشگاه ادامه داد: در بیشتر کشورهای جهان سوخت موردنیاز برای فعالیت‌های تحقیقاتی به راحتی به آنها اعطا می‌شود اما با نظارت‌های آژانس بین‌المللی انرژی اتمی. متاسفانه یکی از پیامدهای طرح پرونده ایران در شورای امنیت نیز همین مشکل است که ما برای تامین سوخت رآکتور تحقیقاتی تهران به راحتی و همچون کشورهای دیگر نمی‌توانیم نیاز خود را تامین کنیم.
وی تاکید کرد: البته بحث دیگری نیز در این میان مطرح است که می‌گوید، تا زمانی که پرونده ما در شورای امنیت سازمان ملل مطرح نشده بود سوخت راکتور تحقیقاتی تهران به راحتی در اختیار ایران قرار می‌گرفت اما حال در زمان تحریم که به ما می‌گویند بنزین شما را تامین نمی‌کنیم نباید انتظار داشته باشیم که سوخت هسته‌ای ما تامین شود. شاید در یک گفتمان عادی این امر امکان‌پذیر بود اما پس از تحریم‌ها اوضاع تغییر پیدا کرده است .البته ممکن است در نشست آتی ایران با اعضای گروه ۱+۵ اتفاقاتی رخ دهد که جریان را از وضعیت فعلی آن خارج کند.
حرف بی‌حساب و کتاب پاسخ ندارد
قبادیان در رابطه با اظهارات علی لاریجانی که در مقطعی گفته بود ما در دوران اصلاحات در غلتان دادیم و آب نبات چوبی گرفتیم، اظهار داشت: لاریجانی حرفی زد که بعدها که خود دبیر شورای عالی امنیت ملی شد به درست نبودن آن پی برد. زمانی که کسی حرف بی‌حساب و کتابی بزند نمی‌تواند در مقام پاسخ‌گویی برآید.
وی در رابطه با میزان تاثیرگذاری تحریم‌های سازمان ملل بر وضعیت اقتصادی کشور نیز گفت: این پرسش را با ذکر مثالی توضیح می‌دهم؛ سال‌ها پیش در جنگ میان هند و پاکستان که هشت روز به طول انجامید دو کشور با قبول شکست اعلام آتش‌بس کردند اما پس از گذشت سال‌های متمادی هر دو کشور مشکلات اقتصادی خود را ناشی از آن جنگ می‌دانند. بنابراین ممکن است شما پیامدهای تحریم ایران بر اقتصاد کشور راهم اکنون مشاهده نکنید اما قطعا در ۱۵ تا ۲۰ سال آینده آثار زیربنایی آن را در ساخت یک نیروگاه و یا پالایشگاه می‌بینید.
معاون برنامه‌ریزی، منابع انسانی و پارلمانی سازمان انرژی اتمی دولت اصلاحات تاکید کرد: البته در رابطه با بنزین اینطور نیست و تحریم‌ها اثرات خود رابه سرعت نشان می‌دهند. زمانی که شما مجبور شوید یک لیتر بنزین را به دو برابر قیمت تهیه کنید آثار این تحریم‌ها بیشتر جلوه‌گر خواهد شد.
وی افزود: با وجود آنکه تحریم‌ها نتیجه‌ای جز ضرر و زیان برای کشورو مردم ندارد اما در عین حال در همین دوره تحریم‌ها می‌توان با تولید انرژی‌های تجدیدپذیر به خودکفایی رسید. در حال حاضر وزارت نفت به دو دلیل به سراغ جایگزینی برای بنزین رفته است. ابتدا تحریم‌ها و سپس جایگزینی ماده افزودنی که در بنزین مورد استفاده قرار می‌گیرد چرا که این ماده افزودنی سمی و سرطان‌زا است.
به گفته قبادیان، حتی اگر ما به لحاظ خریداری بنزین تحریم نشویم می‌توانیم با تولید سوخت از انرژی های تجدیدپذیر میزان نفت تولیدی کشور را که در قبال دریافت بنزین به طرف مقابل ارائه می‌کردیم به صورت مازاد بفروشیم.
وی در رابطه با این موضوع که ایران علاوه بر انرژی هسته‌ای از چه انرژی‌های دیگری می‌تواند برای تامین نیاز ۲۰ هزار مگاواتی برق خود استفاده کند، اظهار داشت: ما نخستین کشور در دنیا نیستیم که می‌خواهیم برق تولید کنیم و یا تنها کشوری نیستیم که می‌خواهیم با برنامه‌ریزی برای آینده خود علاوه بر انرژی هسته‌ای از انرژی‌های دیگر استفاده کنیم.
معاون برنامه‌ریزی، آموزش و پارلمانی سازمان انرژی اتمی دولت اصلاحات ادامه داد: ما باید از حالا تا سال ۲۰۵۰ تولید منابع تجدیدپذیر انرژی را در دستور کار خود داشته باشیم. با ارزیابی برنامه‌های راهبردی بلندمدت و کوتاه‌مدت کشورها در می‌یابیم که این کشورها به سراغ منابع دیگری به غیر از انرژی‌های فسیلی و انرژی هسته‌ای نیز رفته‌اند. ما منابع انرژی را به منابع انرژی فسیلی یا تجدیدناپذیر که شامل نفت، گاز و زغال‌سنگ است و منابع انرژی تجدیدپذیر تقسیم کرده‌ایم. در حال حاضر بیشتر کشورهای جهان برنامه‌های خود را متمرکز بر تولید منابع انرژی تجدیدپذیر کرده‌اند که شامل خورشید، باد، آب و منابع بیولوژیک می‌شود و در اصطلاح biomas نامیده می‌شود، کرده‌اند.
وی خاطرنشان کرد: در حال حاضر در کشور ما از آب و باد برای تولید برق استفاده می‌شود و با توجه به محدود بودن منابع انرژی فسیلی و اتمام آنها (نفت تا۴۰ سال، گاز حداکثر ۶۰ سال و زغال‌سنگ ۱۴۰ سال) بهتر است تولید منابع تجدیدپذیر انرژی را در دستور کارمان داشته باشیم. البته ممکن است اینگونه مطرح شود که ما تا سال آینده منابع جدیدی از نفت و گاز را کشف خواهیم کرد که در پاسخ به این افراد باید گفت در سال‌های آتی در مقابل این افزایش منابع، ما با افزایش برداشت نیز مواجه خواهیم بود.
خورشید منبع فناناپذیر تولید انرژی است
قبادیان گفت: آنچه در حال حاضر حائز اهمیت است توجه به این نکته است که باید تولید سوختی در دستور کار ما باشد که به راحتی به دست آید، قابل حمل باشد و آلاینده‌های کمتری را تولید کند. تمامی کشورها سازو کارهای خود را از تولید منابع سنتی انرژی به سمت انرژی‌های تجدیدپذیر سوق داده‌اند. از گرما، جزر و مد دریا و خورشید برق تولید می‌کنند.البته منبع فناناپذیر پاکی مانند خورشید نیز وجود دارد که کل انرژی مورد نیاز جمعیت ۱۰ میلیاردی زمین را به راحتی تامین می‌کند. تنها با تبدیل پنج درصد از انرژی خورشید، می‌توان ۵۰ برابر جمعیت ۱۰ میلیاردی کره زمین انرژی تولید کرد.
وی افزود: ایران کشوری با منابع متعدد انرژی است. مشکل اصلی ما در حال حاضر کمبود دانش فنی برای تبدیل این انرژی‌ها به سوخت است. اگر ما منابع تجدیدپذیر انرژی برای تولید برق می‌خواهیم می‌توانیم آن را از خورشید تامین کنیم. کشورها با سرمایه‌گذاری در بحث تغییر و توسعه انرژی مورد نیاز خود را از علوم پایه به کاربردی تبدیل کرده‌اند و از آن برای تولید برق استفاده می‌کنند. در بسیاری از کشورها چون چین با جمعیت بیش از یک میلیارد نفر علاوه بر نفت وارداتی از ایران، سرمایه‌گذاری‌های فراوانی بر تبدیل انرژی خورشید به سوخت صورت گرفته است.
منحصر به تولید انرژی هسته‌ای نشویم
معاون برنامه‌ریزی، منابع انسانی و پارلمانی سازمان انرژی اتمی دولت اصلاحات خاطرنشان کرد: کشورهای مختلف براساس منابعی که دارند به استفاده از انرژی‌های مختلف رو آورده‌اند چه زیست‌توده که از پسماندهای طبیعی به‌وجود می‌آید و چه انرژی هسته‌ای. نباید تنها خود را منحصر به تولید انرژی هسته‌ای کنیم چون این انرژی تجدیدپذیر نیست در صورتی که زیست‌توده که از گیاهان و جانداران خشکی و دریا به دست می‌آید تجدیدپذیر است.
وی یادآور شد: ما می‌توانیم شکل مایع زیست‌توده را جایگزین بنزین و گازوئیل کنیم. این در حالی است که نمی‌توان انرژی هسته‌ای را به‌جای این سوخت‌ها در باک خودرو استفاده کرد .کشوری مانند برزیل ۳۷ سال است تولید بیواتانول از نیشکر را جایگزین بنزین کرده است و یا در آفریقا از جاتروفا و در مالزی و اندونزی از نخل روغنی برای تولید بیودیزل استفاده می‌شود. در آلمان نیز از گیاهی مانند کلزا برای تولید بیودیزل استفاده می‌شود که جایگزین گازوئیل است.
قبادیان متذکر شد: کشور ما با برخورداری از تمامی منابع انرژی، پتانسیل‌های فراوانی برای تولید سوخت‌های تجدیدپذیر دارد و باید تنها زیرساخت‌های آن فراهم شود. سازمان‌هایی در دنیا وجود دارند که به کشورهای تولیدکننده انرژی‌های تجدیدپذیر کمک‌های بلاعوضی اعطا می‌کنند. فیلیپین، تایلند ، هندوستان و ترکیه از این کمک‌ها استفاده کرده‌اند.امروز دانشمندان به این نتیجه رسیده‌اند که بیودیزل جایگزین مناسبی برای بنزین و گازوئیل و بیواتانول جایگزین مناسبی برای بنزین است. مواد اولیه بیودیزل و بیواتانول در ایران به وفور قابل تامین است.
آفتاب: معاون برنامه ریزی،آموزش و پارلمانی سازمان انرژی اتمی دولت اصلاحات، عملکرد سازمان انرژی اتمی در کل دولت اصلاحات را در بحث هسته‌ای کشور قابل دفاع می‌داند و معتقد است سیاست‌های دولت خاتمی با خط قرمز عدم خروج پرونده هسته‌ای ایران از شورای حکام آژانس بین‌المللی انرژی اتمی، در عمل موفق‌تر نشان داد. قبادیان همچنین در خصوص اظهارات علی لاریجانی که در مقطعی گفته بود ما در دوران اصلاحات در غلتان دادیم و آب نبات چوبی گرفتیم، اظهار داشت: لاریجانی حرفی زد که بعدها که خود دبیر شورای عالی امنیت ملی شد به درست نبودن آن پی برد. زمانی که کسی حرف بی‌حساب و کتابی بزند نمی‌تواند در مقام پاسخ‌گویی برآید.
برات قبادیان در رابطه با روند طی شده پرونده هسته‌ای کشور در زمان دولت اصلاحات گفت: تلاش شخص رئیس‌جمهور وقت و سیاست دولت وی این بود که پرونده ایران از چارچوب شورای حکام خارج نشود. تجربه نشان داده است که اگر چه رفتن پرونده کشورها به شورای امنیت کار ساده‌ای است اما خارج شدن از آن کاری بس دشوار است؛ به عبارت دیگر، شاید براثر بی‌مبادلاتی و بی‌تدبیری دولت‌ها پرونده های کشورها در شورای امنیت طرح شود اما اینکه گمان کنند به راحتی از این شورا خارج می‌شود اشتباه محض است.
وی با رد برخی سخنان مبنی بر اینکه پرونده هسته‌ای ایران در ماه‌های پایانی دولت خاتمی در شورای امنیت مطرح شد، تصریح کرد: پرونده هسته‌ای ایران در دولت محمود احمدی‌نژاد در شورای امنیت مطرح شد و در ماه‌های پایانی دولت خاتمی بحث‌های غنی‌سازی حاد شد اما زمان طرح آن در شورای امنیت در دولت نهم بود.
خاتمی نمی‌خواست پرونده هسته‌ای ایران از آژانس خارج شود
معاون برنامه‌ریزی، آموزش و پارلمانی سازمان انرژی اتمی دولت اصلاحات اظهارداشت: در دولت خاتمی توافقی با کشورهای غربی برای توقف دو ساله بخشی از فعالیت‌های غنی‌سازی ایران آنهم در نطنز صورت گرفت که در دولت احمدی‌نژاد نادیده گرفته شد و به‌دنبال آن پرونده هسته‌ای ایران به شورای امنیت سازمان ملل رفت و چهار قطعنامه تحریمی علیه این پرونده صادر شد. هر چند که غربی‌ها نیز با کارشکنی، بر تسریع در طرح این پرونده در شورای امنیت افزودند.
وی با اشاره به روندی که موجب سیاسی‌شدن پرونده هسته‌ای ایران و طرح آن در شورای امنیت سازمان ملل شد، گفت: آژانس بین‌المللی انرژی اتمی یکسری وظایف دارد که کشورها بر اساس منشور این سازمان باید به آنها عمل کنند.
قبادیان متذکر شد: یکی از وظایف این سازمان انجام بازرسی‌هایی از تاسیسات هسته‌ای کشورها است به‌طور مثال ژاپن یکی از کشورهایی است که بازرسان و متخصصان آژانس به‌طور منظم از تاسیسات هسته‌ای بازدید می‌کنند تا این کشور از مسیر فعالیت‌های صلح‌آمیز منحرف نشود.
وی ادامه داد: روند مورد اشاره در رابطه با فعالیت‌های هسته‌ای ایران نیز وجود داشت. ما تا سال‌های ۸۳ و ۸۴ همکاری‌هایی را با آژانس در پروژه‌های صلح‌آمیز هسته‌ای همچون مباحث کشاورزی و پزشکی داشتیم اما مشکلاتی که پس از این مقطع زمانی در همکاری‌های ایران با آژانس بین‌المللی انرژی اتمی به‌وجود آمد موجب خروج پرونده هسته‌ای کشورمان از روند فنی‌اش شد.
معاون برنامه‌ریزی،آموزش و پارلمانی سازمان انرژی اتمی دولت اصلاحات تصریح کرد: زمانی‌که آژانس از فعالیت‌های نطنز و اراک مطلع شد، معتقد بود که باید پیشتر به آنها اطلاع داده می‌شد این در حالی است که ما براساس پادمان آژانس به تمامی تعهدات‌مان عمل کردیم و هیچ‌گاه از مقررات آژانس خارج نشدیم.
وی افزود: آژانس بین‌المللی انرژی اتمی می‌گفت که اطلاع‌رسانی ایران از تاسیسات نطنز و اراک پس از ثبت تصاویر ماهواره‌ای و پرسش‌های آنها صورت پذیرفته است و باید زودتر صورت می‌گرفت، این در حالی است که براساس مقررات آژانس، ما ۱۸۰ روز پیش از آنکه بخواهیم مواد هسته‌ای در تاسیسات موردنظر مستقر کنیم به آژانس اطلاع داده بودیم.
قبادیان ادامه داد: اختلاف نظرهای ایران و آژانس از همین نقطه آغاز شد؛ ما می‌گفتیم به مقررات آژانس عمل کرده‌ایم اما آنها می‌گفتند که به این صورت نبوده است.
توافق سعدآباد منجر به عدم طرح پرونده هسته‌ای ایران در شورای امنیت شد
وی خاطرنشان کرد: در دوره اصلاحات با فعالیت‌های سیاسی مانند توافقات سعدآباد تلاش شد که پرونده هسته‌ای ایران در همان چارچوب آژانس بماند و به نکات مبهم در همان آژانس پاسخ داده شود.
این استاد دانشگاه تربیت مدرس در رابطه با اظهارنظرهایی که با به میان کشیدن پذیرش پروتکل الحاقی و بیانیه سعدآباد دولت اصلاحات را متهم به کم کاری و خیانت به پرونده هسته‌ای کشور می‌کنند نیز اظهار داشت: توافق سعدآباد مانند طرحی است که در حال حاضر از سوی ایران برای تشکیل کنسرسیوم مشترک با طرف روسی مطرح شده است. معتقدم که مسئولان این دولت پس از گذشت شش سال تازه به توافق‌نامه سعدآباد رسیده‌اند این در حالی است که اگر در همان زمان به این توافق‌نامه عمل می‌شد ما شش سال جلوتر از وضعیت فعلی پرونده هسته‌ای کشور بودیم و مجبور نبودیم آن را دوباره از سر بگیریم.
وی اظهار داشت: علاوه بر این، طرح تشکیل کنسرسیوم مشترک پیش از این در دولت اصلاحات نیز مطرح شده بود اما در آن مقطع زمانی ما آن را نپذیرفتیم، این در حالی است حال که ایران خود مایل به تشکیل این کنسرسیوم شده است آنها نمی‌پذیرند.
خط قرمز دولت اصلاحات عدم خروج پرونده ایران از شورای حکام بود
قبادیان با بیان این مطلب که خط قرمز ما در دولت اصلاحات عدم خروج پرونده هسته‌ای کشور از شورای حکام بود، گفت: در آن مقطع به دلیل آگاهی که نسبت به هزینه‌های فراوان طرح پرونده هسته‌ای ایران در شورای امنیت وجود داشت، ما تمایل داشتیم که مسائلی که میان ما و آژانس وجود دارد در چارچوب آژانس حل و فصل شود .به اعتقاد بسیاری از صاحب‌نظران اگر پرونده هسته‌ای کشوری به شورای امنیت رفت آن پرونده چماقی می‌شود بر بالای سر کشور موردنظر تا هر زمانی که اراده کنند آن را بر سر این کشور بکوبند. نمونه بارز این موضوع دولت عراق در زمان صدام حسین بود که با وجود آنکه هیچ‌گاه ثابت نشد این کشور به سلاح‌های کشتار جمعی دست پیدا کرده است اما به آن شکل مورد برخورد قرار گرفت.
تصمیمات هسته‌ای در بالاترین سطح نظام اتخاذ می‌شد
وی در پاسخ به سئوال دیگری در رابطه با اتهاماتی که متوجه برخی از اعضای تیم مذاکره کننده دولت اصلاحات می‌شود نیز اظهار داشت: زمانی‌که شورای امنیت کشور در مورد موضوعی تصمیم می‌گیرد مصوباتش در عالی‌ترین سطح تصویب می‌شود. بنابراین، طرح اینگونه مباحث بیشتر برای فریب افکار عمومی است.
معاون برنامه‌ریزی،آموزش و پارلمانی سازمان انرژی اتمی دولت اصلاحات گفت: علاوه براین، مسائل کلان سیاست‌خارجی کشور در عالی‌ترین سطح مورد تصمیم‌گیری قرار می‌گیرد. بنابراین، نمی‌توان یک دولت را به راحتی متهم به خیانت و یا دیگر اتهامات واهی کرد .به اعتقاد بنده این اظهارات بیشتر مصرف داخلی دارد و برای فریب افکار عمومی مطرح می‌شود.
وی متذکر شد: اگر معیار را خنثی کردن تهدیدات خارجی بدانیم و بر لزوم تحقق امنیت داخلی و تعامل با جامعه بین‌الملل تاکید داشته باشیم، می‌بینیم که در دولت اصلاحات هیچ کشوری ما را تهدید خارجی نکرد و پرونده ما در شورای حکام باقی ماند.
قبادیان خاطرنشان کرد: بزرگ‌ترین دستاورد تیم هسته‌ای کشور در دولت اصلاحات تحقق همین موضوع بود .ملاحظه کنید که در حال حاضر با بی‌توجهی به آنچه در دولت اصلاحات اصل شمرده می‌شد، چهار قطعنامه علیه پرونده هسته‌ای کشور صادر شده است. درست است که ما اهمیتی به صدور این قطعنامه‌ها نمی‌دهیم اما اگر تعداد آنها بیشتر شود نمره منفی که سازمان ملل و شورای امنیت به‌عنوان بازوی امنیتی این سازمان به ما می‌دهند بیشتر می‌شود و این امر در نهایت به ضررمان تمام خواهد شد.
روسیه در طول تاریخ هیچ‌گاه هم‌پیمان متعهدی برای ما نبوده است
معاون برنامه‌ریزی،آموزش و پارلمانی سازمان انرژی اتمی دولت اصلاحات در رابطه با این موضوع که آیا روس‌ها به تعهدات خود در زمینه تامین سوخت مورد نیاز نیروگاه اتمی بوشهر عمل خواهند کرد نیز گفت: به اعتقاد بنده روسیه هیچ‌گاه با ایران صادق نبوده است. به لحاظ تاریخی نیز ما نمی‌توانیم بر روی اظهارات مقامات روسیه حساب باز کنیم. علاوه براین روس‌ها هشت سال است که با بهانه‌‌تراشی راه‌اندازی نیروگاه بوشهر را به تاخیر انداخته‌اند. نکته بعد اینکه کشوری مانند روسیه بیش از هر چیزی به رعایت منافع ملی کشورش توجه دارد. یعنی اگر بعدها تامین سوخت نیروگاه بوشهر با تامین منافع ملی این کشور در تضاد باشد ممکن است از تهیه آن سرباز زند. شک نکنید سوختی که در حال حاضر به ایران ارائه شده با توافق جامعه جهانی بوده است چرا که در غیر اینصورت اگر روسیه می‌خواست اینکار را انجام دهد در سال‌های گذشته آن را انجام می‌داد.
وی خاطرنشان کرد: زمانی که روسیه به هر بهانه واهی و غیرواهی تلاش کرده است که راه‌اندازی این نیروگاه را به تعویق اندازد کشور غیرقابل اعتمادی ارزیابی می‌شود. از دیدگاه بنده نه به چین می‌توان اعتماد کرد و نه به روسیه و معتقدم که روسیه هیچ‌گاه رفیق صادقی برای ما نبوده است.
قبادیان افزود: اگر ما با یک‌سال تاخیر و پس از تنش‌زدایی به شبهات آژانس، فعالیت‌های هسته‌ای خود را به پیش می‌بردیم بسیار بهتر بود .البته برخی می‌گویند که پرونده‌های هسته‌ای بحثی کاملا تخصصی و فنی است و ربطی به شورای امنیت ندارد اما موضوع اینجاست که پرونده را همین آژانس به شورای امنیت فرستاده است. ما باید ابهام‌زدایی می‌کردیم. در این صورت بود که برای تهیه سوخت می‌توانستیم از توان کشورهایی چون آرژانتین، ژاپن و آفریقای جنوبی استفاده کنیم.
سهم دولت‌های گذشته در ثمردهی برنامه‌های هسته‌ای از دولت فعلی بیشتر است
وی متذکرشد: ما برای تامین نیاز برق کشور قرار بود که پیش از انقلاب ۲۳ نیروگاه هزار مگاواتی بسازیم. یکی از این نیروگاه‌ها در دارخوین اهواز بود که باید توسط فرانسوی‌ها ساخته می‌شد و یکی دیگر در بوشهر توسط آلمانی‌ها. اما ما برای برآورد برنامه‌های هسته‌ای کشور تنها به آنچه پس از انقلاب صورت گرفته است توجه می‌کنیم و به تلاش‌های متخصصین کشور در پیش از پیروزی انقلاب توجه نداریم. حتی در ارزیابی برنامه‌های هسته‌ای پس از انقلاب نیز به آنچه طی سال‌های اخیر صورت گرفته است توجه داریم این در حالی است که برنامه‌های هسته‌ای کشور را باید به یک ساختمان تشبیه کنیم که فوندانسیون آن در دولت مهندس موسوی ریخته شد. دیوارهایش را دولت هاشمی رفسنجانی ساخت، سقف و ظریف‌کاری آن را دولت خاتمی برعهده داشت و تنها کلید آن را به دولت احمدی‌نژاد دادند تا افتتاح شود. جشن هسته‌ای که چند ماه پس از روی کار آمدن دولت احمدی نژاد گرفته شده،این گفته مرا تائید می‌کند.
معاون برنامه‌ریزی،آموزش و پارلمانی سازمان انرژی اتمی دولت اصلاحات اظهار داشت:احمدی‌نژاد شش ماه پس از روی کار آمدن خود جشن هسته‌ای برگزار کرد. حال سوال اینجاست آیا تمام فعالیت‌های هسته‌ای کشور در طول این شش ماه صورت گرفته بود؟ ما نمی‌توانیم یک دانشمند را در طول شش ماه تربیت کنیم حال چگونه مدعی هستیم که برنامه‌های هسته‌ای کشور در این زمان محدود به سرانجام رسیده و ثمر داده است. یک فرد در سن ۳۰ سالگی دکتری می‌گیرد که تازه در آن سن و سال نیز یک دانشمند هسته‌ای نیست. یک فارغ‌التحصیل صرف است که مهر مدرکش خشک نشده و باید سال‌ها کسب تجربه کند. صداقت آن است که حق هر کسی را محفوظ نگه داریم و لو اینکه مسلمان نباشد.
نتایج برنامه‌های هسته‌ای کار یک شب و دو شب نیست
وی با رد دیدگاه‌هایی که به ثمر نشستن فعالیت‌های هسته‌ای کشور را نتیجه تلاش‌های دولت احمدی نژاد عنوان می‌کنند، گفت: بحث‌هاو فعالیت‌های هسته‌ای که کار یک شب و دو شب نیست. به ما می‌گویند چرا جشن هسته‌ای که در زمان احمدی‌نژاد گرفته شد در زمان خاتمی برگزار نشد. باید به این افراد گفت در زمان دولت خاتمی ما کارهایمان را بدون سرو صدا و تبلیغات دهان پرکن و محرک انجام می‌دادیم و مشکلی نیز از جهت طرح پرونده هسته‌ای ایران در شورای امنیت سازمان ملل به‌وجود نیامده بود.
این استاد دانشگاه تربیت مدرس تصریح کرد: برنامه‌های هسته ای کشور نتیجه فعالیت ۳۰ ساله و۴۰ ساله دانشمندان هسته‌ای کشور است. بسیاری از افرادی که در حال حاضر بازنشسته شده‌اند، دانشمندانی هستند که در سال‌های پیش از انقلاب تحصیل کرده‌اند و در ساخت نیروگاه اتمی بوشهر، رآکتور تهران و یا دیگر فعالیت‌های هسته‌ای ایران نقش داشته‌اند.
دولت پس از اصلاحات به سرمایه‌های انسانی بی‌توجه بود
وی همچنین در رابطه با انتقاداتی که نسبت به تاثیر بازنشستگی زودهنگام متخصصان کشور در عدم اجرای چشم‌انداز ۲۰ ساله کشور و یا برنامه‌های چهار ساله مطرح می‌شود نیز گفت: بر اساس سند چشم‌انداز ۲۰ ساله کشور ما باید در سال‌های گذشته به رشد هشت درصدی دست پیدا می‌کرد که متاسفانه اینگونه نشد. یکی از مشکلات اصلی ما کنار گذاشتن سرمایه‌های انسانی است که منبع قابل جبرانی برای آنها وجود ندارد.
قبادیان اظهار داشت: در تقسیم‌بندی هایی که از منابع یک کشور صورت می‌گیرد این منابع به سه دسته منابع خدادادی، فیزیکی و انسانی تقسیم می‌شود که ما با روندی که طی سال‌های اخیر در پیش گرفته‌ایم سرمایه‌های انسانی کشور را از دست داده‌ایم.
وی افزود: در حال حاضر ژاپن در برآوردی که از سرمایه‌های ملی خود دارد ۸۲ درصد از این سرمایه‌ها را نیروی انسانی می‌داند، این رقم در کشوری چون سوریه ۶۰ درصد است. به‌خاطر می‌آورم در سال‌های گذشته وزیر خارجه کانادا در خبری تاسف‌آور اعلام کرد که ۵۰۰ میلیارد دلار از سرمایه‌های انسانی ایران به این کشور مهاجرت کرده است.
معاون برنامه‌ریزی،منابع انسانی و پارلمانی سازمان انرژی اتمی دولت اصلاحات خاطرنشان کرد: ما با بی‌توجهی که نسبت به نیروی انسانی کشور داشته‌ایم، این سرمایه‌ها را دست‌کم گرفته‌ایم. این در حالی است که هیچ‌گاه نمی‌توان برای سرمایه‌های انسانی توسعه‌یافته، جایگزین مناسبی پیدا کرد.
وی در پاسخ به این پرسش که چرا فروش سوخت مورد نیاز راکتور تحقیقاتی بوشهر به ایران همچون زمان میرحسین موسوی فراهم نیست، اظهار داشت: دلیل این امر دیدگاه منفی است که نسبت به ایران وجود دارد. زمانی که می‌گویند قطعنامه‌های شورای امنیت کاغذ پاره‌ای بیش نیست و به هیچ دردی نمی‌خورد باید متوجه بروز این مشکلات نیز بود. آیا برای ما قابل پذیرش است که بگویند مصوبات مجلس ایران بی‌اهمیت است؟ بیان این مباحث است که برای ما دردسر آفرین شده است چرا که در غیر اینصورت سوخت مورد نیاز ایران نیز مانند ترکیه و یا دیگر کشورهای عربی که در حال ساخت تاسیسات هسته‌ای هستند، تامین می‌شود. رآکتور تحقیقاتی تهران که عمدتا فعالیت‌های علمی انجام می‌دهد در ۳۰ سال گذشته توانسته بود سوخت خود را دریافت کند چرا باید حالا با مشکل تامین سوخت مواجه شود؟ بنده معتقدم که بحث پرونده هسته‌ای ایران تا اندازه‌ای پس از صدور نخستین قطعنامه، کش پیدا کرده است.
قبادیان تاکید کرد: زمانی که رئیس دولت اصلاحات می‌گفت خروج پرونده ایران از شورای حکام آژانس بین‌المللی انرژی اتمی خط قرمز دولت من است و اجازه نمی‌دهم این امر انجام شود این روزها را پیش‌بینی می‌کرد که به دنبال آن تهدید و تحریم خواهد بود.
تعیین نتیجه مذاکرات سوخت در نشست ایران و گروه۱+۵
وی در پاسخ به پرسش دیگری مبنی بر اینکه باتوجه به شرایط بین‌المللی حاکم بر پرونده هسته‌ای ایران آیا گروه ۱+۵ سوخت موردنیاز برای رآکتور تحقیقاتی تهران را به ما خواهد داد، گفت: براساس اخبار موجود و آنچه از سوی مسئولان بیان شده است در صورت عدم تامین سوخت موردنیاز برای راکتور تحقیقاتی تهران تولید داخلی آن در دستور کار قرار می‌گیرد. معتقدم که اگر قرار بود این سوخت به ایران داده نشود سوخت نیروگاه بوشهر نیز در اختیار ما قرار نمی‌گرفت.
این استاد دانشگاه ادامه داد: در بیشتر کشورهای جهان سوخت موردنیاز برای فعالیت‌های تحقیقاتی به راحتی به آنها اعطا می‌شود اما با نظارت‌های آژانس بین‌المللی انرژی اتمی. متاسفانه یکی از پیامدهای طرح پرونده ایران در شورای امنیت نیز همین مشکل است که ما برای تامین سوخت رآکتور تحقیقاتی تهران به راحتی و همچون کشورهای دیگر نمی‌توانیم نیاز خود را تامین کنیم.
وی تاکید کرد: البته بحث دیگری نیز در این میان مطرح است که می‌گوید، تا زمانی که پرونده ما در شورای امنیت سازمان ملل مطرح نشده بود سوخت راکتور تحقیقاتی تهران به راحتی در اختیار ایران قرار می‌گرفت اما حال در زمان تحریم که به ما می‌گویند بنزین شما را تامین نمی‌کنیم نباید انتظار داشته باشیم که سوخت هسته‌ای ما تامین شود. شاید در یک گفتمان عادی این امر امکان‌پذیر بود اما پس از تحریم‌ها اوضاع تغییر پیدا کرده است .البته ممکن است در نشست آتی ایران با اعضای گروه ۱+۵ اتفاقاتی رخ دهد که جریان را از وضعیت فعلی آن خارج کند.
حرف بی‌حساب و کتاب پاسخ ندارد
قبادیان در رابطه با اظهارات علی لاریجانی که در مقطعی گفته بود ما در دوران اصلاحات در غلتان دادیم و آب نبات چوبی گرفتیم، اظهار داشت: لاریجانی حرفی زد که بعدها که خود دبیر شورای عالی امنیت ملی شد به درست نبودن آن پی برد. زمانی که کسی حرف بی‌حساب و کتابی بزند نمی‌تواند در مقام پاسخ‌گویی برآید.
وی در رابطه با میزان تاثیرگذاری تحریم‌های سازمان ملل بر وضعیت اقتصادی کشور نیز گفت: این پرسش را با ذکر مثالی توضیح می‌دهم؛ سال‌ها پیش در جنگ میان هند و پاکستان که هشت روز به طول انجامید دو کشور با قبول شکست اعلام آتش‌بس کردند اما پس از گذشت سال‌های متمادی هر دو کشور مشکلات اقتصادی خود را ناشی از آن جنگ می‌دانند. بنابراین ممکن است شما پیامدهای تحریم ایران بر اقتصاد کشور راهم اکنون مشاهده نکنید اما قطعا در ۱۵ تا ۲۰ سال آینده آثار زیربنایی آن را در ساخت یک نیروگاه و یا پالایشگاه می‌بینید.
معاون برنامه‌ریزی، منابع انسانی و پارلمانی سازمان انرژی اتمی دولت اصلاحات تاکید کرد: البته در رابطه با بنزین اینطور نیست و تحریم‌ها اثرات خود رابه سرعت نشان می‌دهند. زمانی که شما مجبور شوید یک لیتر بنزین را به دو برابر قیمت تهیه کنید آثار این تحریم‌ها بیشتر جلوه‌گر خواهد شد.
وی افزود: با وجود آنکه تحریم‌ها نتیجه‌ای جز ضرر و زیان برای کشورو مردم ندارد اما در عین حال در همین دوره تحریم‌ها می‌توان با تولید انرژی‌های تجدیدپذیر به خودکفایی رسید. در حال حاضر وزارت نفت به دو دلیل به سراغ جایگزینی برای بنزین رفته است. ابتدا تحریم‌ها و سپس جایگزینی ماده افزودنی که در بنزین مورد استفاده قرار می‌گیرد چرا که این ماده افزودنی سمی و سرطان‌زا است.
به گفته قبادیان، حتی اگر ما به لحاظ خریداری بنزین تحریم نشویم می‌توانیم با تولید سوخت از انرژی های تجدیدپذیر میزان نفت تولیدی کشور را که در قبال دریافت بنزین به طرف مقابل ارائه می‌کردیم به صورت مازاد بفروشیم.
وی در رابطه با این موضوع که ایران علاوه بر انرژی هسته‌ای از چه انرژی‌های دیگری می‌تواند برای تامین نیاز ۲۰ هزار مگاواتی برق خود استفاده کند، اظهار داشت: ما نخستین کشور در دنیا نیستیم که می‌خواهیم برق تولید کنیم و یا تنها کشوری نیستیم که می‌خواهیم با برنامه‌ریزی برای آینده خود علاوه بر انرژی هسته‌ای از انرژی‌های دیگر استفاده کنیم.
معاون برنامه‌ریزی، آموزش و پارلمانی سازمان انرژی اتمی دولت اصلاحات ادامه داد: ما باید از حالا تا سال ۲۰۵۰ تولید منابع تجدیدپذیر انرژی را در دستور کار خود داشته باشیم. با ارزیابی برنامه‌های راهبردی بلندمدت و کوتاه‌مدت کشورها در می‌یابیم که این کشورها به سراغ منابع دیگری به غیر از انرژی‌های فسیلی و انرژی هسته‌ای نیز رفته‌اند. ما منابع انرژی را به منابع انرژی فسیلی یا تجدیدناپذیر که شامل نفت، گاز و زغال‌سنگ است و منابع انرژی تجدیدپذیر تقسیم کرده‌ایم. در حال حاضر بیشتر کشورهای جهان برنامه‌های خود را متمرکز بر تولید منابع انرژی تجدیدپذیر کرده‌اند که شامل خورشید، باد، آب و منابع بیولوژیک می‌شود و در اصطلاح biomas نامیده می‌شود، کرده‌اند.
وی خاطرنشان کرد: در حال حاضر در کشور ما از آب و باد برای تولید برق استفاده می‌شود و با توجه به محدود بودن منابع انرژی فسیلی و اتمام آنها (نفت تا۴۰ سال، گاز حداکثر ۶۰ سال و زغال‌سنگ ۱۴۰ سال) بهتر است تولید منابع تجدیدپذیر انرژی را در دستور کارمان داشته باشیم. البته ممکن است اینگونه مطرح شود که ما تا سال آینده منابع جدیدی از نفت و گاز را کشف خواهیم کرد که در پاسخ به این افراد باید گفت در سال‌های آتی در مقابل این افزایش منابع، ما با افزایش برداشت نیز مواجه خواهیم بود.
خورشید منبع فناناپذیر تولید انرژی است
قبادیان گفت: آنچه در حال حاضر حائز اهمیت است توجه به این نکته است که باید تولید سوختی در دستور کار ما باشد که به راحتی به دست آید، قابل حمل باشد و آلاینده‌های کمتری را تولید کند. تمامی کشورها سازو کارهای خود را از تولید منابع سنتی انرژی به سمت انرژی‌های تجدیدپذیر سوق داده‌اند. از گرما، جزر و مد دریا و خورشید برق تولید می‌کنند.البته منبع فناناپذیر پاکی مانند خورشید نیز وجود دارد که کل انرژی مورد نیاز جمعیت ۱۰ میلیاردی زمین را به راحتی تامین می‌کند. تنها با تبدیل پنج درصد از انرژی خورشید، می‌توان ۵۰ برابر جمعیت ۱۰ میلیاردی کره زمین انرژی تولید کرد.
وی افزود: ایران کشوری با منابع متعدد انرژی است. مشکل اصلی ما در حال حاضر کمبود دانش فنی برای تبدیل این انرژی‌ها به سوخت است. اگر ما منابع تجدیدپذیر انرژی برای تولید برق می‌خواهیم می‌توانیم آن را از خورشید تامین کنیم. کشورها با سرمایه‌گذاری در بحث تغییر و توسعه انرژی مورد نیاز خود را از علوم پایه به کاربردی تبدیل کرده‌اند و از آن برای تولید برق استفاده می‌کنند. در بسیاری از کشورها چون چین با جمعیت بیش از یک میلیارد نفر علاوه بر نفت وارداتی از ایران، سرمایه‌گذاری‌های فراوانی بر تبدیل انرژی خورشید به سوخت صورت گرفته است.
منحصر به تولید انرژی هسته‌ای نشویم
معاون برنامه‌ریزی، منابع انسانی و پارلمانی سازمان انرژی اتمی دولت اصلاحات خاطرنشان کرد: کشورهای مختلف براساس منابعی که دارند به استفاده از انرژی‌های مختلف رو آورده‌اند چه زیست‌توده که از پسماندهای طبیعی به‌وجود می‌آید و چه انرژی هسته‌ای. نباید تنها خود را منحصر به تولید انرژی هسته‌ای کنیم چون این انرژی تجدیدپذیر نیست در صورتی که زیست‌توده که از گیاهان و جانداران خشکی و دریا به دست می‌آید تجدیدپذیر است.
وی یادآور شد: ما می‌توانیم شکل مایع زیست‌توده را جایگزین بنزین و گازوئیل کنیم. این در حالی است که نمی‌توان انرژی هسته‌ای را به‌جای این سوخت‌ها در باک خودرو استفاده کرد .کشوری مانند برزیل ۳۷ سال است تولید بیواتانول از نیشکر را جایگزین بنزین کرده است و یا در آفریقا از جاتروفا و در مالزی و اندونزی از نخل روغنی برای تولید بیودیزل استفاده می‌شود. در آلمان نیز از گیاهی مانند کلزا برای تولید بیودیزل استفاده می‌شود که جایگزین گازوئیل است.
قبادیان متذکر شد: کشور ما با برخورداری از تمامی منابع انرژی، پتانسیل‌های فراوانی برای تولید سوخت‌های تجدیدپذیر دارد و باید تنها زیرساخت‌های آن فراهم شود. سازمان‌هایی در دنیا وجود دارند که به کشورهای تولیدکننده انرژی‌های تجدیدپذیر کمک‌های بلاعوضی اعطا می‌کنند. فیلیپین، تایلند ، هندوستان و ترکیه از این کمک‌ها استفاده کرده‌اند.امروز دانشمندان به این نتیجه رسیده‌اند که بیودیزل جایگزین مناسبی برای بنزین و گازوئیل و بیواتانول جایگزین مناسبی برای بنزین است. مواد اولیه بیودیزل و بیواتانول در ایران به وفور قابل تامین است.
گزارش خطا
ارسال به دوستان
نسخه چاپی
ذخیره عضویت در خبرنامه 
پربحث ترین عناوین
پرطرفدار ترین عناوین
لینک های مفید