مهمترین جرایم اطفال و نوجوانان
آفتاب‌‌نیوز : آفتاب: مطالعات به‌عمل آمده درباره اطفال و نوجوانان بزهکار نشان می‌دهد عمده‌ترین جرایم آنها عموماً علیه اموال دیگران است.
به گزارش روزنامه ایران، به طور کلی تصاحب اموال یک امر طبیعی است که در کودکان وجود دارد و کودک هرچه را که می‌بیند دوست دارد تصاحب کند، حتی اگر آن وسیله متعلق به دیگران یا دوستان هم سن و سالش باشد. البته این وضعیت تا سن 7 سالگی بلامانع است و چنانچه در سنین بالاتر- 10 تا 13 سالگی - رخ دهد مشکل ساز است و اگر خردمندانه با این روش مقابله نشود بحث تکرار به‌وجود می‌آید و به مرور منجر به ارتکاب سرقت و جرایم خطرناک دیگر می‌شود.
این در حالی است که سنین 16 تا 18 سالگی اوج ارتکاب جرایم خاص است. براساس شواهد موجود بیشترین جرم نوجوانان سرقت موتوسیکلت، دوچرخه، لوازم یدکی و لوازم داخلی خودرو است.
در این میان پسران سهم بسیار بیشتری از دختران دارند. اما مسأله تأسفبار که طی سال‌های اخیر شاهدش هستیم این است که سرقت خودرو و لوازم داخلی از بحث‌های فردی عبور کرده و بزهکاران به سرقت‌های گروهی رو آورده‌اند.
سرقت از مغازه و فروشگاه‌ها نیز دومین جرمی است که از سوی اطفال و نوجوانان بزهکار رخ می‌دهد که البته آمار این نوع سرقت بین دختران و پسران خیلی متفاوت نیست.
سومین نوع سرقتی که در بین اطفال و نوجوانان بزهکار بسیار شیوع دارد دزدی اموال خانه‌ها است. بطور کلی فرد بزهکار نخستین تجربه خود را با سرقت اموال از خانه والدین و یا بستگانش به طور شبانه و یا در زمانی که آنها در خانه نیستند آغاز می‌کند و کم‌کم به خانه دیگران نیز دستبرد می‌زند بیشترین اموالی هم که از سوی آنها سرقت می‌شود پول، طلا و جواهرات و اموالی است که به راحتی حمل می‌شوند.
نکته قابل توجه این که فرد بزهکار تا وقتی که طفل است از خانه والدین خود سرقت می‌کند. اما وقتی موضوع سرقت از خانه بیگانگان پیش می‌آید فرد بزهکار که معمولاً به سن 13 سالگی رسیده با مشارکت افراد بزرگتر از خود مرتکب جرم می‌شود.
به عبارتی مجرمان بزرگسال نقش مزدور را دارند که از کوچکترها به لحاظ سن پائین و جثه کوچک‌شان برای ورود به برخی محل‌ها استفاده می‌کنند. چهارمین نوع سرقتی که از سوی کودکان و نوجوانان بزهکار صورت می‌گیرد کیف‌زنی و جیب‌بری است که در شهر‌های بزرگ آمار قابل توجهی را به خود اختصاص داده‌اند. عمدتاً قربانیان این سرقت‌ها زنان، افراد سالخورده و روستائیان هستند که نکات ایمنی را رعایت نمی‌کنند.
یکی دیگر از جرایم اطفال و نوجوانان تخریب اموال عمومی و خصوصی است. وقوع این جرم یکی از شاخصه‌های اطفال است که در طول سال میلیاردها ریال به مردم و جامعه خسارت وارد می‌نماید. معمولاً این جرم از سوی افرادی که در شهرها زندگی می‌کنند صورت می‌گیرد و به عبارتی می‌توان گفت یکی از معضلات جامعه شهری است.
علل عمده این جرم نیز یک واکنش انتقام گرایانه نسل نوجوان و جوان نسبت به ارزش های جامعه است و در واقع نشانگرشخصیت نامتعادل فرد است که حاصل تربیت اشتباه‌هایش در گذشته است. یکی از علل ارتکاب این جرم آن است که تخریب باعث زیاد شدن شور و شوق در فرد بزهکار می‌شود. حال آنکه سرمنشأ این بزهکاری عوامل متعدد ازجمله قرارگرفتن در میان دوستان ناباب، شکست و سرخوردگی‌های مختلف یا مصرف مواد افیونی و الکلی و توهم زا است.
به گزارش روزنامه ایران، به طور کلی تصاحب اموال یک امر طبیعی است که در کودکان وجود دارد و کودک هرچه را که می‌بیند دوست دارد تصاحب کند، حتی اگر آن وسیله متعلق به دیگران یا دوستان هم سن و سالش باشد. البته این وضعیت تا سن 7 سالگی بلامانع است و چنانچه در سنین بالاتر- 10 تا 13 سالگی - رخ دهد مشکل ساز است و اگر خردمندانه با این روش مقابله نشود بحث تکرار به‌وجود می‌آید و به مرور منجر به ارتکاب سرقت و جرایم خطرناک دیگر می‌شود.
این در حالی است که سنین 16 تا 18 سالگی اوج ارتکاب جرایم خاص است. براساس شواهد موجود بیشترین جرم نوجوانان سرقت موتوسیکلت، دوچرخه، لوازم یدکی و لوازم داخلی خودرو است.
در این میان پسران سهم بسیار بیشتری از دختران دارند. اما مسأله تأسفبار که طی سال‌های اخیر شاهدش هستیم این است که سرقت خودرو و لوازم داخلی از بحث‌های فردی عبور کرده و بزهکاران به سرقت‌های گروهی رو آورده‌اند.
سرقت از مغازه و فروشگاه‌ها نیز دومین جرمی است که از سوی اطفال و نوجوانان بزهکار رخ می‌دهد که البته آمار این نوع سرقت بین دختران و پسران خیلی متفاوت نیست.
سومین نوع سرقتی که در بین اطفال و نوجوانان بزهکار بسیار شیوع دارد دزدی اموال خانه‌ها است. بطور کلی فرد بزهکار نخستین تجربه خود را با سرقت اموال از خانه والدین و یا بستگانش به طور شبانه و یا در زمانی که آنها در خانه نیستند آغاز می‌کند و کم‌کم به خانه دیگران نیز دستبرد می‌زند بیشترین اموالی هم که از سوی آنها سرقت می‌شود پول، طلا و جواهرات و اموالی است که به راحتی حمل می‌شوند.
نکته قابل توجه این که فرد بزهکار تا وقتی که طفل است از خانه والدین خود سرقت می‌کند. اما وقتی موضوع سرقت از خانه بیگانگان پیش می‌آید فرد بزهکار که معمولاً به سن 13 سالگی رسیده با مشارکت افراد بزرگتر از خود مرتکب جرم می‌شود.
به عبارتی مجرمان بزرگسال نقش مزدور را دارند که از کوچکترها به لحاظ سن پائین و جثه کوچک‌شان برای ورود به برخی محل‌ها استفاده می‌کنند. چهارمین نوع سرقتی که از سوی کودکان و نوجوانان بزهکار صورت می‌گیرد کیف‌زنی و جیب‌بری است که در شهر‌های بزرگ آمار قابل توجهی را به خود اختصاص داده‌اند. عمدتاً قربانیان این سرقت‌ها زنان، افراد سالخورده و روستائیان هستند که نکات ایمنی را رعایت نمی‌کنند.
یکی دیگر از جرایم اطفال و نوجوانان تخریب اموال عمومی و خصوصی است. وقوع این جرم یکی از شاخصه‌های اطفال است که در طول سال میلیاردها ریال به مردم و جامعه خسارت وارد می‌نماید. معمولاً این جرم از سوی افرادی که در شهرها زندگی می‌کنند صورت می‌گیرد و به عبارتی می‌توان گفت یکی از معضلات جامعه شهری است.
علل عمده این جرم نیز یک واکنش انتقام گرایانه نسل نوجوان و جوان نسبت به ارزش های جامعه است و در واقع نشانگرشخصیت نامتعادل فرد است که حاصل تربیت اشتباه‌هایش در گذشته است. یکی از علل ارتکاب این جرم آن است که تخریب باعث زیاد شدن شور و شوق در فرد بزهکار می‌شود. حال آنکه سرمنشأ این بزهکاری عوامل متعدد ازجمله قرارگرفتن در میان دوستان ناباب، شکست و سرخوردگی‌های مختلف یا مصرف مواد افیونی و الکلی و توهم زا است.
گزارش خطا
ارسال به دوستان
نسخه چاپی
ذخیره عضویت در خبرنامه 
پربحث ترین عناوین
پرطرفدار ترین عناوین
لینک های مفید