آفتابنیوز : 
بوش رییس جمهوری امریکا خود فرد جسوری است و منتقدان وی او را بی پروا می دانند. او نخستین روزهایی که وارد کاخ سفید شد از قمار دیپلماتیک باکی نداشت و سعی کرد با شروع جنگی، عراق را دموکراتیزه کرده و چهره خاورمیانه را تغییر دهد. اما در دنیای امروز، بوش چیزی بیشتر از یک فرد جسور است، او اگر می خواهد امریکایی ها امنیت و آرامش بیشتری داشته باشند حتی باید جسورتر هم باشد.
او ابتدا باید اصطلاح محور شرارت را از فرهنگ واژگان خود خارج کرده و از این طریق بسیار سود ببرد. به عبارت دیگر با دو دولت باقیمانده در این محور به گونه ای عمل کند که ریگان با شوروی کرد.
دولت امریکا هنوز هم با ایران وکره شمالی مانند دو دولت خطر ساز برخورد می کند. اگر ایران با جمعیت مغرور، باهوش و قابل اتکا خود بخواهد سلاح هسته ای بسازد، در واقع هیچ کاری از امریکا بر نخواهد آمد. امریکا تصور می کند که ایران منافع بسیار خوبی در منطقه دارد که ما می توانیم آنها را انکار کرده یا از آن چشم پوشی کنیم ولی تا کجا؟ مهم نیست که قانون اساسی عراق به کجا می انجامد زیرا برنده واقعی جنگ عراق، ایران است و جنوب عراق هر روز بیشتر شبیه به یک جمهوری شیعه همانند ایران می شود.
ایران از سوی دیگر برای مخالفت با اسراییل، حمایت از فلسطین و گسترش برنامه انرژی صلح آمیز هسته ای خود به رغم منابع عظیم انرژی، دلایل خود را دارد و کاخ سفید کاملا با آن مخالف است.
اکنون زمان آن فرا رسیده که این بن بست در روابط از بین برود. در یک فضای هسته ای وجود حکومتی که تحت بازرسی های شفاف عمل می کند، برای تضمین عدم ظهور سلاح های هسته ای بسیار مهم است. این موضوع خود می تواند مبنای مذاکرات مستقیم قرار گیرد و در صورت موفقیت، انگیزه ای بیرونی برای خارج ساختن ایران از محور شرارت باشد که منجر به مذاکره در مورد مسائل دیگر خواهد شد.
اگر این اقدامات در مورد ایران و عضودیگر محور شرارت یعنی کره شمالی نتیجه ندهند معلوم می شود که دولت امریکا هر کاری را برای حل صلح آمیز قضیه انجام داده است لذا موقعیت این کشور در جامعه جهانی تقویت شده و در پیش گرفتن هر اقدام دیگری مطمئنا راحت تر خواهد بود.
اگر به موقعیت عراق توجه بکنیم می بینیم که هر چه آنها پیش می روند ما عقب تر می کشیم. اما از آنجایی که هیچ دولتی تمایلی به شنیدن اخبار نا خوشایند ندارد، امریکا هم به انبوه شواهد و وقایع عراق کاری نداشته و باور نمی کند که اوضاع عراق بسیار بدتر از آن است که می نماید.