آفتابنیوز : آفتاب: روزنامهی "الاهرام" چاپ مصر، اخیرا در گزارشی به قلم "عادل شهبون" نوشته است که سنگ "گوهره"ی ایران عمدتا از راه ترکیه وارد سرزمینهای اشغالی فلسطین شده و در سطح وسیعی به کار ساختمانسازان اسراییلی درآمده است.
به گزارش فرارو، این گزارش، با عنوان"چگونه سنگ مرمر ایرانی،اسرائیل را تسخیر کرد؟"، میافزاید که فرش و پستهی ایران نیز بهوفور در سرزمینهای اشغالی یافت میشود.
گزارش را در زیر بخوانید:
با وجود دشمنی سیاسی کاملا آشکار میان تهران و تل آویو، داد و ستد میان دو طرف، حتی به شکل غیر مستقیم و از طریق کشورهای دیگر نظیر یونان و ترکیه، انجام میگرفت.
این داد و ستد طی سالهای اخیر رونق چشمگیری پیدا کرده بود و طرف اسرائیلی به کالاها و تولیدات ایرانی، بهویژه سنگ مرمر و قالیچه و پسته، افزون بر دیگر تولیدات همانند عطر و منسوجات و لوازم آرایش، گرایش پیدا کرده بود.
این داد و ستد با کشورهایی نظیر سوریه و لبنان انجام میگیرد که اسرائیل آنها را دشمن توصیف میکند. سنگ مرمر ایرانی، موسوم به «گوهره» که دارای رنگهای بژ و خاکستری تیره است و از شهر اصفهان وارد میشود، در زیباسازی و تزیین بانکها و تالارهای کنفرانس و ویلاهای مجلل بهکار میرود و مورد نظر مهندسان و معماران در اسرائیل است.
به راستی این سنگ مرمر از کشوری که بر اساس قانون اسرائیل داد و ستد با آن ممنوع است، چگونه وارد تل آویو شده است؟
پاسخ پرسش این است که از طریق کشور ثالث، یعنی ترکیه، وارد شده است. سنگهای مرمر در درون کانتینرها همراه با اسناد و مدارک ترکیه و با عبور بیدغدغه از بنادر اسرائیلی وارد میشوند.
سنگ مرمر ایرانی را یک خانم مهندس اسرائیلی به نام «میری کایزر» در 10 سال قبل، زمانی که دست به کار تجهیز ساختمان اداره جدید بانک لیؤمی شد، برگزید. او پس از جلب موافقت مسئولان بانک که همراه او به یونان سفر کردند تا سنگ مرمرهایی را که قرار بود به اسرائیل حمل شود انتخاب کنند، هزاران مترمربع از این سنگها را برای زیباسازی ساختمان از داخل و خارج وارد کرد. در آن تاریخ، ایران سنگ مرمر را به شهر یونانی "دراما" ارسال کرد. و در آنجا به تکههای کوچکی تقسیم شد و سپس به اسرائیل انتقال یافت. امروزه، این سنگ مرمر از راه ترکیه به تل آویو وارد میشود.
مرمر ایرانی در بین تجار اسرائیلی به دراما شهرت یافته است و با وجود اینکه تمام کارکنان بانک لیؤمی میداند که منبع صادر کننده مرمر به کار رفته در تزیین بانک، ایران است، اما آنچه بر روی اوراق ثبت شده است، خلاف این را ثابت میکند؛ یعنی اینکه به عنوان مرمر یونانی ثبت شده است، زیرا تقسیم آن به قطعات کوچکتر در شهر یونانی دراما صورت گرفته است.
از سوی دیگر، این احتمال هم وجود دارد که واردکننده اسرائیلی از کانتینرهای یونانی استفاده کرده و همین امر سبب شده است که گمرکات اسرائیل آن را به عنوان مرمر یونانی ثبت کنند و این اقدام امروزه در مورد مرمری که از راه ترکیه وارد میشود، صورت میگیرد.
بانک لیؤمی قطعا تنها بانک نیست، بلکه صدها ساختمان مسکونی در اسرائیل، همانند ساختمانهای شیک و مجلل تل آویو، از این مرمر استفاده کردهاند.
«گوهره» تنها سنگ مرمر ایرانی در بازارهای اسرائیل نیست، بلکه انواع دیگری نیز همانند گرانیت و اونیکس و غیره از ایران وارد میشوند؛ اما وجه تمایز مرمر گوهره این است که نسبتا ارزان قیمت است. یکی از واردکنندگان مرمر در تل آویو فاش ساخته است که از طریق تلفن همراه مستقیما با ایرانیها تماس میگیرد تا مقدار سنگ مرمری را که میخواهد سفارش دهد. بسیاری از تاجران اسرائیلی به صراحت اعتراف میکنند که مرمر ایرانی را میفروشند و در توجیه آن میگویند که سیاست در تجارت دخالتی ندارد و گاهی هم این تاجران نامهای دیگری را بر مرمر ایرانی نظیر «استیلگرای» مینهند.
بر اساس آمارهای منتشر شده در تل آویو، میزان واردات اسرائیل از مرمر از راه ترکیه طی 3 سال اخیر 60 درصد افزایش یافته است و ارزش مرمر وارداتی در سال 22 میلیون دلار تخمین زده میشود.
مسئول بخش تجارت در اسرائیل میگوید که 90 درصد کسانی که مرمر گوهره را استخراج میکنند، وابسته به نظام ایراناند و در همین ارتباط رئیس شعبه تجارت خارجی بخش صنایع اسرائیل می گوید که اقتصاد ایران عمدتا به صدور سنگ مرمر به اسرائیل تکیه نمیکند؛ زیرا میتوانند آن را به هر کشور دیگری بفروشند.
وزارت دارایی اسراییل نیز اعلام کرده است که هیچگونه مجوزی برای وارات مرمر از ایران وجود ندارد و واردکنندگان با زیر پا نهادن قانون، خطر میکنند زیرا ایران مورد تحریمهای اقتصادی بینالمللی قرار گرفته است.
2 سال قبل، شرکت اسرائیلی «بستونز » سعی کرد مقادیری از مرمر گوهره ایرانی را به عنوان مرمر ترک به شرکت امرایکایی «اینساکس» بفروشد، ولی مسئولان شرکت امریکایی در مورد منبع صادر کننده مرمر دچار تردید شدند و پس از تحقیق و بررسی معلوم شد که این مرمر از کوههای ایران استخراج شده است و بلافاصله شرکت تصمیم به لغو معامله گرفت.
افزون بر این، قالی ایرانی نیز به بازارهای اسرائیل راه پیدا کرده است و مشهورترین آن متعلق به قم و اصفهان است که از راه آلمان یا ترکیه وارد میشود. بر اساس آمارهای موجود، قالی ایرانی 40 درصد از کل قالیهایی را که اسرائیل طی 3 سال اخیر وارد کرده است، تشکیل میدهد.
اسرائیل هر سال 450 هزار دلار قالی دستباف از راه آلمان و 30 هزار دلار دیگر از راه ترکیه وارد میکند. افزون بر این، ایران منبع 90 درصد پسته موجود در بازارهای اسرائیل، ایران است.
گاهی نیز خشکبار و میوههای مغزدار و تنقلات از ایران وارد اسرائیل میشود و لوازم آرایش نیز از سوریه یا لبنان از راه قبرس وارد اسرائیل میگردد. در صورتی که مقامهای اسرائیلی به این تولیدات و فرآوردهها دست یابند، بلافاصله آنها را مصادره و معدوم میکنند. عجیب این است که تولیدات اسرائیلی نیز همانند تجهیزات رایانهای از طریق ترکیه به بازارهای ایرانی و سوریه و لبنان رخنه میکنند.