آفتابنیوز : آفتاب: در حالی که صنعت پوشاک کشور میتواند به عنوان یکی از مزیتهای اقتصادی مطرح باشد به نظر میرسد طی سالهای اخیر فضا بر تولید کنندگان این صنف به قدری تنگ شده است که باید منتظر ورشکستگی مارکهای برتر پوشاک کشور باشیم، تولید کنندگانی که تا چندی پیش در جمع صادرکنندگان ایرانی قرار میگرفتهاند امروز حتی برای جلب مشتری در بازارهای داخلی از تبلیغ کردن نیز خودداری میکنند.
به گزارش روزنامه خبر، برندهای ایرانی مردانه که بخش عمده فعالیت خود را بر روی تولید کت وشوار متمرکز میکنند در حال حاضر با مشکلات فراوانی دست به گریبان هستند، اجناس چینی با قیمتی به مراتب پایین در بازار چنان سهم بازار این تولید کنندگان را تحتالشعاع قراردادهاند که این شرکتها برای حفظ سهم بازار خود به سمت گروههای خاص درآمدی در دهکهای درآمدی بالا تمایل پیدا کرده و از بازار قشر متوسط جامعه دور میشوند.
سایت خبری ام بی ای نیوز در زمینه توقف تبلیغات چند برند شناخته شده ایرانی مینویسد: با سرد شدن هوا وآغاز فروش فصل پاییز انتظار میرفت که تبلیغات گستردهای درزمینه فروش پوشاک گرم مشاهده شود. اگر کمی به بازار تبلیغات توجه کنیم و به آن متمرکز شویم می تواینم سردی تبلیغات پوشاک گرم را حس کنیم. در حالی که هوا کاملا سرد شده است اما هیچ تبلیغ محیطی یا رسانه ای از این محصولات به چشم نمیخورد. این موضوع بهانهای شد تا با یکی از مهمترین برندهای ایرانی در این زمینه گفتوگویی داشته باشیم اما با پاسخ شوکهکنندهای مواجه شدیم.
مدیر روابط عمومی یکی از شرکتهای نام آشنای پوشاک کشور در پاسخ به خبرنگار امبیای گفت: شرکت ایکات هیچگونه تبلیغاتی در این فصل ندارد و این شرکت بخش تلیغات خود را حذف کرده است.
برند ایکات که با هدف بسط و گسترش در بازار پوشاک وارد بازار شده بود بخش تبلیغات خود را حذف کرده و به گفته مدیر روابط عمومی این شرکت روءسای این شرکت هیچ برنامهای برای شناساندن بیشتر نام خود ندارند.
تولید کننده این مارک شناخته شده ایرانی به عنوان یک برند داخلی در زمینه تولید و فروش فعالیت می کند و بسیار ناراحت کننده است که از موضوع مهمی به نام تبلیغات چشمپوشی کند. ایکات که به عنوان یک برند شناخته شده داخلی مطرح شده بود با دلسردی تمام بدون هیچ تبلیاتی به تبلیغات گذشته بسنده کرده و این بخش مهم را حذف کرده است.
از دیگر نکاتی که صحت این خبر را تائید میکند عدم بهروز رسانی سایت این گروه تولید کننده پوشاک است از زمستان و پاییز 2006-2007 به بعد است.
البته نکته قابل توجه آنکه در این زمینه خبر تعطیلی برنامههای تبلیغاتی چند شرکت دیگر نیز در این سایت منعکس شده است این در حالی است که طی سالهای اخیر دست اندرکاران صنعت پوشاک بارها مشکلات خود را در زمینه واردات بیرویه و قاچاق گسترده به کشور ابراز کرده بودند ولی در عمل هیچ دستاوری در این زمینه حاصل نشده است و افزایش تعرفههای واردتی نیز تنها به کاهش واردات رسمی و افزایش قاچاق و واردات چمدانی پوشاک به کشور شده است.
البته رونق فروشهای خانگی که بعضا از طریق همین واردات چمدانی و قاچاق تامین میشوند به خوبی نشان از زیر زمینی شدن بازار پوشاک کشور را دارد. نگاهی با آمارهای گمرک ایران نشان میدهد صادرات انواع پوشاک از کشور طی 6 ماهه نخست سال جاری به 37 میلیون دلار رسیده است در حالی که میزان واردات در همین دوره 7 میلیون دلار بوده و با توجه به این تراز مثبت باید شاهد رشد این صنایع در کشور باشیم ولی روند معکوس ناشی از همان مواردی بود که به آن اشاره شده است.
البته نباید فراموش کرد که میزان صادرات پوشاک طی چند سال اخیر در ایران به سرعت افت کرده است آمارهای 6 ماهه نخست سال جاری به 37 میلیون دلار می رسد در حالی که آمارهای 6 ماهه نخست سال 87خبر از صادراتی معادل 60 میلیون دلار را میدهد و در عمل تا پایان سال 87 میزان صادرات پوشاک ایران به رقمی معادل 111 میلیون دلار رسیده است در حالی که پیشبینی کارشناسان صنعت پوشاک در مورد میزان صادرات سال جاری اصلا امیوار کننده نیست.
به هر شکل آنچه در صنعت پوشاک کشور در حال وقوع است خبر از چشمانداز تیره این صنعت در کشور دارد، البته نکته جالب آنکه خانوارهای ایرانی به دلیل افزایش هزینههای مانند مشکن مجبور به کاهش سهم پوشاک و کفش در سبد هزینههای خود شدهاند به ظوریکه آمارهای بانک مرکزی نشان میدهد در سال 78 سهم پوشاک و کفش در سبد هزینههای خانوارهای ایرانی چیزی معادل 8 درصد بوده است در حالی که این سهم در سال 87 به رقم 5 درصد کاهش پیدا کرده است این روند در شرایطی است که قدرت خرید خانوارها نیز کاهش داشته و در مقابل هزینههای تولید در کشور به شدت افزایش داشته است به طوریکه آمارهای بانک مرکزی نشان میدهد تنها طی سالهای 83 تا 88 هزینههای تولید در بخش پوشاک معادل 70 درصد رشد داشته است.
در حال حاضر می توان گفت متاسفانه بازاری که حداقل ابعاد مالی آن معادل 9 هزار میلیارد تومان است را به کالاهای دست قاچاقچیان سپرده شده است و تولید کنندگان داخلی نیز در حال رانده شدن از این بازار هستند. نکته جالب آنکه چرخه زمین خوردن صنایع پوشاک نساجی ایران طی تازیخ معاصر ایران چندین بار اتفاق افتاده است و هر بار نیز زیانهای جبران ناپذیری به سرمایه های ملی وارد امده است و هر باز نیز سیل واردات خارجی دلیل اصلی این اتفاق بوده و متاسفانه هنوز مدیران دولتی ما نمیتوانند نسخه مناسبی برای حمایت از زنجیره صنایع نساجی و پوشاک کشور ارایه دهند.
تصویر حاکم بر صنعت پوشاک کشور طی دهه 80 بهخوبی در سیر نزولی که بر میزان صادرات این صنعت حاکم بوده مشخص است روندی که از 235 میلیون دلار در سال 82 در شش ماهه سال جاری به حدود 37میلیون دلار نزول کرده است و البته نمیتوان امیدوار بود در شرایطی که دفمندسازی یارانهها برای بسیاری از صنایع کشور میتواند به عنوان یک چالش جدی مطرح باشد صنایع پوشاک ایران بتوانند به راحتی از این آزمون سر بلند بیرون بیایند.