آفتابنیوز : آفتاب: طی تابستان گذشته قیمت هر متر ساختمان و زمین کلنگی در مقایسه در مقایسه با تابستان سال 88 معادل 5/22 درصد رشد کرد.
در حالی که برآوردهای صورت گرفته توسط کارشناسان مستقل بازار مسکن خبر از افزایش قیمت مسکن نوساز در تهران طی مهرماه سالجاری دارد بهنظر میرسد بازار ساختمانهای کلنگی از مدتی قبلتر ساختمانهای نوساز شاهد افزایش قیمت معاملات بودهاند.
بر اساس آخرین گزارش مرکز آمار ایران از سامانه نقل و انتقال مسکن در تابستان سال جاری نشان میدهد هر متر ساختمان و زمین کلنگی در مقایسه با فصل بهار 5/0 درصد و در مقایسه با تابستان سال 88 معادل 4/22 درصد افزایش پیدا کرده است و بر اساس مبادلات به ثبت رسیده ارزانترین معامله صورت گرفته معادل هر متر مربع 219 هزار تومان بوده است و گرانترین ملک کلنگی معامله شده در تابستان به قیمت هر متر مربع 5 میلیون و 914 هزار تومان رسیده، البته متوسط قیمت معاملات صورت گرفته در این دوره بهازای هر متر مربع معادل یک میلیون و 581 هزار تومان بوده است.
نکته جالب ان است که در حالی که در بازار املاک کلنگی قیمتها رو بهرشد بوده است قیمت مبادله مسکن غیرکلنگی و نوساز در فصل تابستان شاهد افزایش قیمت قابلتوجهی نبوده است بهطوریکه قیمت هر متر واحد مسکونی در این دوره نسبت به فصل بهار معادل 9/2 درصد کاهش پیدا کرده است و در مقایسه با تابستان سال 88 معادل 7 درصد رشد داشته است.
بر اساس مبادلات ثبت شده در سامانه مبادلات مسکن متوسط قیمت هر متر واحد مسکونی در مناطق مختلف شهر تهران به رقمی معادل یک میلیون و743 هزار تومان رسیده است، از سوی دیگر ارزانترین مبادله ثبت شده با قیمت هر متر مربع 300 هزار تومان بوده است و گزانترین معامله ثبت شده هر متر مربع 7 میلیون و750 هزار تومان بوده است.
با توجه به شرایط تغییرات قیمت مسکن کلنگی و نوساز میتوان گفت تقاضا در بازار مسکن به سمت املاک قدیمی کشیده شده است و تجربه نشان داده است بخش عمدهای از تقاضای واحدهای مسکونی کلنگی مربوط به تقاضای ساختو ساز است و تقاضای مصرفی محسوب نمیشود و میتوان گفت در حالی که حدود 2 سال است بازار مسکن حداقل در شهر تهران با رکودشدید و کاهش قیمتها مواجه بوده است این رشد قیمت در بازار واحدهای کلنگی نشان میدهد که فعالین بازار مسکن به چشمانداز بازار امیدوار شدهاند.
البته نباید فراموش کرد در همین دوره دولت وامهای زیادی برای اصلاح بافتهای فرسوده تخصیص داده است و براساس آمارهای منتشر شده بخش عمدهای از مبادلات در مناطقی بوده است که بخش عمدهای از بافتهای فرسوده پایتخد در ان مناطق متمرکز شده است و یکی دیگر از دلایل افزایش مبادلات واحدهای غیر نوساز و املاک کلنگی نیز این عامل میتواند باشد.
به هر شکل تمایل به سمت ساخت و ساز و سرمایهگذاری در بزار مسکن در حالی که به دفمندسازی یارانهها نزدیک میشویم می تواند ناشی از حرکت سرمایههای سرگردانی باشد که تلاش دارند پیش از افزایش قیمتها همزمان با هدفمندسازی یارانهها تبدیل به دارایی شوند تا از کاهش ارزش در امان بمانند، این مسأله اگرچه در نگاه اول می تواند برای مسئولین اقتصادی و برنامه ریزان بازار مسکن نشانه خوبی باشد ولی در صورتی که این روند مدیریت نشود عاملی خواهد شد برای جهش قیمت مسکن بعد از هدفمندسازی و این به معنی کلید خوردن دومینوی جهش قیمت در تمامی بخش های اقتصاد خواهد بود و باید دولت پیش از آغاز هدفمندسازی جهت انحراف مسیر این سرمایه ها به بازارهای موازی سرمایه مانند بورس به سرعت جریان سازی کند در غیر این صورت تبعات این روند بعد از هدفمندسازی غیرقابل مهار خواهد بود.