آفتابنیوز : آفتاب: فوتبال ایران تنها یک سلطان دارد، بدون شک علی پروین از محبوبترین مردان فوتبال این كشور است كه این محبوبیت را بیشتر از آنكه به فوتبال و مستطیل سبز مدیون باشد به شخصیت خاص خود مدیون است، مردی كه در اوج شهرت هم چنان یک جنوب شهری اصیل است هنوز از مامان عزت و هیأت و دلبستگیهای قدیمش میگوید.
به گزارش فردا؛ علی پروین در طول عمر ورزشی خود همواره یک ستاره و عامل تأثیرگذار بوده است سطح اختیارات و عملكرد وی هیچگاه در سایه نبوده است، پروین چه زمانی كه بازیكن بود و چه زمانی مربی شد و بعدها هم همهكاره باشگاه، همیشه حرف اول و آخر را زده است.
در این بین گذشته پروین همواره با موفقیت رقم خورده است، قهرمانیهای متعدد با پرسپولیس در جامهای مختلف، اولین قهرمانی بعد از انقلاب تیم ملی فوتبال در آسیا و ... موجب شد تا موقعیت وی بیش از پیش تحكیم شود.
موقعیت پروین آنقدر در فوتبال ایران برجسته بوده است كه شكست و ناكامی برای وی تنها یک راه حل داشت و آنهم خداحافظی از فوتبال! اولینبار پس از مسابقات انتخابی جام جهانی 94، پروین با دلخوری از انتقادات و بعضی بازیكنانی كه گفته میشد او را خراب كردهاند از فوتبال رفت.
با نگاهی به زندگانی علی پروین به نكات جالبی میرسیم كه هر یک از آنها صفحه جدیدی در فوتبال كشور باز میكند. از ورود به ورزش فوتبال با تیمهای كیان و البرز تا پایان افتخارآفرینی با تیم فوتبال پرسپولیس، همگی خبر از سالها زحمت و تلاش در حوزه ورزش قهرمانی میدهد.
شروع با تیمهای كیان، البرز و پیكان علی پروین آنقدر با توپ آشنا شده بود كه درسال1340 با هم محلیهای خود به مشهد رفت و در آنجا از خدا خواست كه به تیم ملی دعوت شود. او پس از بازگشت از مشهد به تیم كیان دعوت شد و پس از تست در سال41 برای تیم دوم كیان یعنی همان البرز و تحت نظر علی الهی انتخاب شد. یكسال بعد علی پروین آنقدر درخشید كه او را به تیم ستارهی یک كیان آوردند و تحت هدایت و مربیگری آصفی همبازی جانملكی قرار گرفت. در سال 46 پروین با مبلغ قرار داد 10هزار تومان به تیم نوظهور پیكان پیوست.
اولین حضور در پرسپولیس اوجگیری و زیبایی او در حركات با توپ باعث دعوت شدن یا به عبارتی درستتر تحمیل كردن خود به آن شد. در روز 15 شهریور 49 پروین اولین بازی ملی خود را انجام داد و 12روز بعد برای اولین بار عضو پرسپولیس شد. حضور پروین در تیم فوتبال پرسپولیس از همینجا آغاز شد و سالها نام دیگری در كارنامه بازیگری و مربیگری وی دیده نشد تا اینكه ماجرای ایجاد تیمی به نام استیلآذین پدید آمد.
اولین دعوت از پروین به تیم ملی در سن 24 سالگی توسط محمد بیاتی بود و در روز 15شهریور 49 در رقابتهای جام عمران منطقهای در مقابل تیم ملی فوتبال پاكستان در نیمه دوم به جای علی جباری به میدان آمد و یكی از 7 گل ایران را نیز به ثمر رساند. در روز سوم مهرماه در دیدار دوستانه با استقلال یكی از 2 گل تیمش را زد و به همراه تیم پرسپولیس قهرمان تهران شد و به مسابقات لیگ منطقهای راه یافت و از آن به بعد بازیهای خود را در كرمان پیگیری كرد.
اولین خداحافظی پروین در تمام این مدت او یكی از بزرگان تیم ملی بود و 2 بار قهرمان جام ملتهای آسیا شد. او دراین مدت یک صعود به المپیک را تجربه كرد. درجام جهانی 1978 كه درآرژانتین برگزار شد پروین كاپیتان تیم ملی بود. او در33سالگی از تیم ملی خداحافظی كرد و چند سال بعد دوباره توسط ناصر ابراهیمی به تیم ملی دعوت شد اما از حضور در تیم ملی انصراف داد تا در اوج بازیگری از این حرفه كنار رود.
اولین كنارهگیری و بازگشت در دوران مربیگری پروین فوتبال را تا تیرماه سال 66 ادامه داد و وقتی 41ساله شد فوتبال را رها كرده و تنها به مربیگری ادامه داد. پس از كنارهگیری شاهرخی از مربیگری پرسپولیس او به عنوان مربی پرسپولیس انتخاب شد و در اولین سال مربیگری تیم قهرمان فوتبال باشگاههای دسته اول تهران شد. در همان سال قهرمان جام حذفی كشور شد و سال بعد به عنوان قهرمان باشگاههای دسته اول تهران لقب گرفت.
با حمایت بنیاد از پرسپولیس و اختلافی كه پروین با آنها داشت او پس از سالیان دراز با این تیم از مربیگری در پرسپولیس كنار رفت. تیم پس از آن در جام باشگاهها بازی اول خود را 5 بر 0 برد ولی در مقابل محمدان بنگلادش كه مربیگری ناصر حجازی را بالای سر خود میدید 2 بر 1 شكست خوردند كه با توجیه عوامفریبانه بازیكنان به دلیل نبود علی پروین در تیم انجام شده بود.
پس از آن بود كه دوباره پروین به پرسپولیس بازگشت. روز بازی پاس با پرسپولیس در استادیوم آزادی هریک از تماشاگران یک شاخه گل سرخ در دست داشتند. 60 هزار گل سرخ كنار زمین در اولین بازی پس از بازگشت پروین كه در نهایت پرسپولیس 3 بر 1 پاس را برد و همه آنرا مدیون علی پروین بودند.
جدایی از تیم ملی پروین در سال 68 برای مربیگری تیم ملی به خاطر تجارب زیادی كه داشت دعوت شد و تا سال 72 مربی تیم ملی ایران بود. در مهرماه ۷۲ بازیهای مقدماتی جام جهانی آمریكا در دوحه قطر برگزار شد و ایران در حالی كه چند بازیكن نام آشنای خود از جمله كرمانیمقدم، پیوس و محرمی را به علت محرومیت و عابدزاده را به علت مصدومیت در اختیار نداشت و بدون بازی تداركاتی جدی راهی این رقابتها شد و در روز اول با ۳ گل به كره جنوبی باخت. این باخت تبعات بسیار بدی برای فوتبال ما در پی داشت، زیرا بر اساس گفتههای بازیكنان آن دوره، پس از این بازی در رختكن و هتل محل اقامت اختلاف و كشمكش بین بازیكنان و مربیان بالا گرفت تا جایی كه بعضی از بازیكنان قصد ترک اردو را داشتند كه با پا در میانی مسئولان، ظاهراً غائله خاتمه یافت. ایران در بازی دوم ژاپن را مغلوب كرد و در بازی سوم كه از حساسیت بالایی بر خوردار بود به مصاف عراق رفت و مغلوب این تیم شد. كره شمالی را دو بر یک برد و در بازی آخر در برابر عربستان در یک بازی پر گل و بدون تاكتیک كه فقط هدفمان گلزنی بود مغلوب عربستان شدیم تا این تیم به همراه كرهجنوبی مسافر آمریكا شود. ایران در بین ۶ كشور پنجم شد.
پس از بازگشت تیم ملی، نامهربانی با پروین از فرودگاه آغاز شد و تا منزل و محل كار او ادامه یافت و غالب هواداران حرمت او را شكستند. در حالی كه یک عمر بازی، مربیگری و افتخاراتی را كه برای پرسپولیس و ایران بهدست آورده بود، ندیدند! پروین از ماهها قبل از بازیهای قطر بارها گفته بود كه تیم ملی مشكل دارد (مشكل بازی تداركاتی، بازیكن، مالی و....) پس از چند روز كادر مربیان تیم ملی شامل پروین، ابراهیمی، كماسی و مایلی كهن از كار بركنار شدند. البته تبعات شكست در قطر ادامه یافت تا آنجا كه صفیزاده رئیس فدراسیون فوتبال و حسن غفوریفرد رئیس سازمان تربیت بدنی نیز كنار گذاشته شدند.
بازگشت به فوتبال پس از 5 سال پس از كسب نتایج ضعیف از سوی تیم پرسپولیس، هواداران این تیم مدام خواهان بازگشت پروین شدند. امیر عابدینی مدیرعامل باشگاه، ابتدا زیر بار نمیرفت ولی پس از بازیها و نتایج روزهای اول لیگ ۷۷ وی عقبنشینی كرد و زمینه حضور مجدد پروین را فراهم نمود.
در مهرماه سال۷۷ (بازی با فجر سپاسی) پروین بار دیگر به صحنه فوتبال بازگشت و به عنوان سرمربی پرسپولیس بر روی نیمكت این باشگاه پر طرفدار نشست. روز بازگشت مجدد او به فوتبال یكی از روزهای بسیار ماندنی درنزد وی و هواداران بود. یک ماه بعد، شادی هواداران تكمیل شد و در روز ۲۲ آبان پیروزی، رقیب سنتی خود استقلال را با یک گل مغلوب كرد، این برد در حالی به دست آمد كه خوشبینترین افراد هم آنرا پیشبینی نمیكردند اما پرسپولیس با ترفندهای مخصوص پروین استقلال را مغلوب كرد و در پایان سال نیز با افختار قهرمان شد.
خداحافظی از پرسپولیس، بازگشت با استیل علی پروین توانست درسالهای 77 و 78 پرسپولیس را قهرمان كشور كند. درسال79نیز این تیم دوم شد ودر سال 80 قهرمانی را باز پس گرفت. در سال 81 هم پس از سوم شدن تیم فوتبال پرسپولیس، پروین از این تیم استعفا داد و مدیر فنی پرسپولیس شد. در فصل85-84 او دوباره سرمربی پرسپولیس شد اما نتایج ضعیف تیم قرمزهای پایتخت همه را متاثر كرده بود تا آنكه پروین در اواخر فصل بعد از حدود 35 سال حضور موفق در تیم فوتبال پرسپولیس از فوتبال كناره گیری كرد. حتی با اصرارهای مدیر جدید پرسپولیس انصاری فرد هم از تصمیم خود بازنگشت تا این كه آری هان به عنوان سرمربی پرسپولیس انتخاب گردید.
او با تمامی انتقادات و طرفداریهای مثبت و منفیای كه تحمل كرد برای آنكه بماند یا نماند بالاخره از تیم همیشگی اش خداحافظی كرد و در در اردیبهشت 1386 با خرید امتیاز تیم اكباتان تهران به مبلغ 800 میلیون تومان، رسما مدیریت و اداره این تیم را برعهده گرفت و سپس با كمک حسین هدایتی نام این تیم را به به استیل آذین تغییر داد.
در حال حاضر نیز علی پروین بار دیگر بعد از دوری 5 ساله از فوتبال به میادین و حاشیههای فوتبال بازگشت تا سر و سامانی به استیلآذینی دهد كه این روزها وضعیت خوبی در مسابقات لیگ برتر ندارد.