جان‌سخت‌ترین دانشمندان جهان را بشناسید

آفتاب‌‌نیوز : آفتاب: نشریه گاردین در گزارشی شگفت انگیز لیستی از دانشمندان جهان را که به دلایل مختلف آزمایش های ترسناک یا دردآوری را بر روی خود اجرا کرده بودند، منتشر کرده و از آنها به عنوان شجاع ترین و جان سخت ترین دانشمندان جهان یاد کرده است. 

در نوامبر سال 1908، «هنری هد» از پزشکان بیمارستان لندن مقاله علمی را با عنوان «تجربه‌ای انسانی در زمینه عصب‌ها» در نشریه Brain منتشر کرد و در آن احساسی را که در زمان قطع شدن عصب‌های پیرامونی در انسان به‌وجود می‌آید را تشریح کرد؛ نکته درد‌آور در این مقاله این است که وی برای جمع‌آوری اطلاعات دست خود را جراحی کرده بود. 

در دنیای علم، داستان‌های مشابه زیادی وجود دارند و تنها افرادی که به خاطر کمبود داوطلب یا گزینه جایگزین خود را موضوع آزمایش هایشان قرار داده‌اند قهرمان این داستان‌ها نیستند، زیرا موارد بسیاری وجود دارند که با وجود در اختیار داشتن گزینه‌های متعدد، افراد برای نمایش قدرت خود را در معرض آزمایش‌های علمی وحشتناکی قرار داده‌اند. 

نشریه گاردین لیستی کامل از مقاوم‌ترین و شجاع‌ترین و گاه جان‌سخت‌ترین دانشمندان زن و مرد را منتشر کرده است. در این لیست نمونه‌هایی از دانشمندان متهور، قدرتمند و الهام بخش دیده می‌شوند اما در برخی از مواقع، آزمایش‌های انجام شده پا را از مرز منطق و عقل فراتر گذاشته‌اند. 

هنری هد: پزشک بیمارستان لندن که بازوی خود را به منظور کشف تغییر احساس در زمان قطع شدن اعصاب پیرامونی و رها کردن آنها برای بهبود پیدا کردن، بازوی خود را تحت عمل جراحی قرار داد. 

گودرون فلوژر: خانم کوهنورد اطریشی که به منظور مطالعه بر روی گرگ‌ها همواره در تعقیب و ردیابی آنها بود. طی یکی از سفرها وی در حالی دیده شده بود که در نزدیکی گله‌ای از گرگ‌ها، برای نزدیک‌تر آوردن آنها بر روی زمین دراز کشیده بود و خود را طعمه قرار داده بود. 

الیزی ویدوسون: بیوشیمیدان کالج امپریال لندن به همراه همکارش رابرت مک کین به منظور بررسی آثار محدود کردن کالری بر روی سلامت بدن، رژیم غذایی شدیدی را برای مدتی طولانی بر روی خود اجرا کرد. وی از نتیجه مطالعات خود توصیه‌های حیاتی را برای کمک به افرادی که در کمپ های نازی برای مدتی طولانی در گرسنگی شدید قرار داشته و دچار سو تغذیه شده بودند، به دولت بریتانیا عرضه کرد. 

مایک استرود: دانشمند بریتانیایی در بیمارستان عمومی ساوت هامپتون که در زمینه مقاومت انسان و محیطهای دشوار تخصص دارد. وی در چندین سفر اکتشافی قطبی حضور داشته که طی یکی از این سفرها عمل نمونه‌برداری از بافت ماهیچه پای خود را بدون استفاده از مواد بی حس کننده انجام داد. 

لئونید روگوزوف: پزشک روسی که در سال 1960 در ایستگاه تحقیقاتی شوروی مشغول به کار بود. وی در این دوره دریافت که مبتلا به پریتونیت شده و تصمیم گرفت آپاندیس خود را جراحی کند. خودجراحی وی، 2 ساعت طول کشید و وی 4 شب پس از جراحی توانست فعالیت‌های روزانه خود را از سر بگیرد. 

سیسلی ویلیامز: یکی از اولین پزشکان زن بریتانیایی که در زمینه بیماری‌های کودکان تخصص داشت و رژیم غذایی غنی از پروتئینی را در حین فعالیت در آفریقا خلق کرد که جان بسیاری از انسان‌ها را نجات داد. طی جنگ جهانی دوم و پس از سقوط مالایا وی دستگیر شده و در دو زندان مختلف در ژاپن اسیر شد، وی در این دوره نیز به فعالیت‌های خود ادامه داد و با به خطر انداختن جان خود به درمان بیماران پرداخت. 

جان استپ: جراح سابق نیروی هوایی آمریکا که به واسطه یک‌سری آزمایش‌هایی که به منظور شناسایی بالاترین سرعت و شتابی که انسان می‌تواند از آن جان سالم به در ببرد، به سریع‌ترین مرد جهان مشهور شد. 

وی ماجراجویی‌های خود را با کمک وسیله نقلیه‌ای انجام می‌داد که به آن موتور جت وصل شده بود و نتیجه آزمایش‌های وی، استخوان‌های شکسته، شبکیه چشم متلاشی شده و چندین آسیب بدنی جدی دیگر بود. 

تیموتی لیری: روانشناس آمریکایی که ریچارد نیکسون را خطرناکترین مرد آمریکا می دانست و به این شهرت داشت که به بهانه انجام مطالعات علمی به شدت از داروهای روانگردان استفاده می کند. 

آیزاک نیوتن: از مشهورترین دانشمند جهان که با آزمایش بر روی بدن خود هیچ مخالفتی نداشت، در یکی از موارد وی سوزنی را در کاسه چشم خود فرو برده و آن را به پشت کره چشمش فشرد تا انحنای آن را تغییر دهد. وی نتیجه این آزمایش را مشاهده چندین دایره سفید، سیاه و رنگی گزارش کرده است. 

ادوارد هریسون: شیمی دانی که به ازای ابداع ماسک ضد گاز طی جنگ جهانی اول جان خود را از دست داد، ابداعی که جان هزاران نفر را در جنگ نجات داد. وی برای ابداع این ماسک خود را در اتاقک های سر بسته در معرض گازهای سمی قرار می‌داد و در نهایت در سن 49 سالگی جان خود را از دست داد. 

لارنس پاتریک: متخصص بیومکانیک آمریکایی که در اجرای آزمایش‌های ساختگی تصادف‌های انسانی تخصص داشت. وی که از محققان دانشگاه وین استیت به‌شمار می‌رفت به بهانه یافتن روش های ایمنی در پی اطلاعاتی درباره حوادثی بود که انسان می‌توانست در برابر آنها دوام بیاورد. در یکی از آزمایش ها قطعه فلزی 10 کیلوگرمی به سینه وی کوبیده شد تا اثرات مخرب کیسه‌های هوای درون خودروها مورد بررسی قرار گیرد. وی همچنین برای بررسی تاثیر شتاب و سرعت بالا بر بدن انسان بارها بر نقلیه‌های جت‌دار سوار شد. در آزمایشی دیگر برای درک دقیق مکانیزم خرد شدگی، وزنه‌ای سنگین بر روی گونه وی کوبیده شد. 

آناتولی بوگروسکی: در 13 جولای 1978 این دانشمند روسی در قدرتمند‌ترین دستگاه شتابدهنده ذره‌ای شوروی سابق، دچار حادثه‌ای کوچک شد. به دلیل نقص در تجهیزات ایمنی یک پرتو پروتونی با سر وی برخورد کرد و وی نوری درخشانتر از هزاران خورشید را در برابر چشمانش مشاهده کرد. در حالی که پزشکان از وی قطع امید کرده بودند، وی به شکلی عجیب زنده ماند و جدا از حمله‌های گاه‌‌و بی‌گاهی که به او دست می‌‌دهد، گنجایش ذهنی وی دچار آسیب‌دیدگی نشد. 

بری مارشال: پزشک استرالیایی که یک ظرف کشت باکتری مملو از باکتری «هلیوباکتر پیلوری» را نوشید تا ثابت کند این باکتری باعث زخم معده شدید می‌شود، البته در نهایت موفق شد به‌خاطر تلاش‌های فراوانش جایزه نوبل را دریافت کند.