دوران سخت عراقی ها
آفتاب‌‌نیوز : 
پس از ناکامی مقتداصدر در حادثه آفرینی در شهر نجف، این بار تروریست ها شهر کاظمین را هدف گرفتند که در این حادثه دهها نفر کشته و مجروح شدند.
این حادثه نشان داد که عراق دوران متلاطمی را می گذراند و اگر درصدد است به آرامش و انسجام دست یابد باید به حیات تروریست ها و گروه های شبه نظامی که استقلال و تمامیت ارضی این کشور را هدف گرفته اند خاتمه دهد.
هیاهویی که بر سر قانون اساسی همیشگی عراق به راه افتاد و حوادث پس از آن، این واقعیت را به اثبات رساند که گروه ها و عده ای در تلاش هستند مانع شکل گیری دموکراسی و آزادی در این کشور شوند.
حوادثی که در عراق روی می دهد دارای ریشه های داخلی و خارجی است ولی برخی تحلیل گران و رسانه هایی که همواره سعی دارند آدرس نادرست به خوانندگان و مخاطبین خود بدهند چنین وانمود می کنند که این حوادث آنارشیستی نشان از ضدیت مردم عراق با روند حوادث دارد و آنها تمایلی به اصلاحات و از بین رفتن تبعیض و نابرابری ها ندارند. در حالی که مردم عراق در مقاطع مختلف نشان داده اند که از روندی که پیش گرفته شده استقبال می کنند و خود را با این اقدامات هم همراه و هم جهت می دانند.
اقدامات تروریستی و آنارشیستی در عراق حرکتی از جانب گروه ها و کشورهایی است که در قالب ضدیت با امریکا حاضرند ملت ها را به خاک و خون کشیده و مردم غیر نظامی و بی گناه را فدای اهداف خود کنند. این وضعیت را در افغانستان، انگلیس، امریکا و کشورهای دیگری شاهد بودیم. ولی از آنجا که در عراق به دلیل عدم ثبات سیاسی، زمینه فعالیت این گروه ها بیش از دیگر کشور ها مهیا است به همین دلیل این کشور را هدف قرار گرفته اند.
عراق از داخل و از سوی برخی کشورهای همسایه مورد تهدید قرار گرفته و تا زمانی که این تهدیدات وجود دارد بازگشت آرامش به این کشور امکان پذیر نخواهد بود.
در داخل عراق مخالفین را می توان به عوامل القاعده که زیر نظر زرقاوی فعالیت می کنند و خود را طرفدار اهل سنت می دانند و برخی گروه های شیعه از جمله وابستگان به مقتداصدر که درصدد هستند در میان گروه های مقتدر شیعه جایگاهی برای خود بدست بیاورند، اشاره کرد. ولی به جرات می توان اعلام کرد که سر نخ بخش عمده ای از آنچه در عراق روی می دهد در خارج از این کشور قرار دارد و بعضی از همسایه های عراق تمایلی به برقراری آرامش و صلح و در نهایت دموکراسی و فدرالیسم در این کشور ندارند زیرا از این بیم دارند که این مسایل به داخل آن کشورها نیز رسوخ یافته و در پی گرایش اقوام و ملیت های مختلف که دارای ریشه های قومی مشترک با بعضی از اقوام عراقی هستند اوضاع در این کشورها نیز نا آرام شود. البته بارها مقامات عراقی نسبت به این دخالت ها اعتراض کرده و لب به انتقاد گشوده اند اما از آنجا که این کشورها نا آرامی و فقدان ثبات در عراق را با امنیت و آرامش خود برابر می دانند دست از دخالت بر نداشته و به حادثه آفرینی پرداخته و یا از این عناصر و گروهها حمایت می کنند.
عراق اگر می خواهد آرامش و ثبات را تجربه کند باید مانع دخالت همسایه ها در امور داخلی خود شده و پس از آن درصدد مهار گروه ها و دسته جات داخلی برآید. لذا باید اعلام کرد تا زمانی که این دخالت ها ادامه دارد نمی توان به برقراری صلح و ثبات در عراق امیدوار بود.
پس از ناکامی مقتداصدر در حادثه آفرینی در شهر نجف، این بار تروریست ها شهر کاظمین را هدف گرفتند که در این حادثه دهها نفر کشته و مجروح شدند.
این حادثه نشان داد که عراق دوران متلاطمی را می گذراند و اگر درصدد است به آرامش و انسجام دست یابد باید به حیات تروریست ها و گروه های شبه نظامی که استقلال و تمامیت ارضی این کشور را هدف گرفته اند خاتمه دهد.
هیاهویی که بر سر قانون اساسی همیشگی عراق به راه افتاد و حوادث پس از آن، این واقعیت را به اثبات رساند که گروه ها و عده ای در تلاش هستند مانع شکل گیری دموکراسی و آزادی در این کشور شوند.
حوادثی که در عراق روی می دهد دارای ریشه های داخلی و خارجی است ولی برخی تحلیل گران و رسانه هایی که همواره سعی دارند آدرس نادرست به خوانندگان و مخاطبین خود بدهند چنین وانمود می کنند که این حوادث آنارشیستی نشان از ضدیت مردم عراق با روند حوادث دارد و آنها تمایلی به اصلاحات و از بین رفتن تبعیض و نابرابری ها ندارند. در حالی که مردم عراق در مقاطع مختلف نشان داده اند که از روندی که پیش گرفته شده استقبال می کنند و خود را با این اقدامات هم همراه و هم جهت می دانند.
اقدامات تروریستی و آنارشیستی در عراق حرکتی از جانب گروه ها و کشورهایی است که در قالب ضدیت با امریکا حاضرند ملت ها را به خاک و خون کشیده و مردم غیر نظامی و بی گناه را فدای اهداف خود کنند. این وضعیت را در افغانستان، انگلیس، امریکا و کشورهای دیگری شاهد بودیم. ولی از آنجا که در عراق به دلیل عدم ثبات سیاسی، زمینه فعالیت این گروه ها بیش از دیگر کشور ها مهیا است به همین دلیل این کشور را هدف قرار گرفته اند.
عراق از داخل و از سوی برخی کشورهای همسایه مورد تهدید قرار گرفته و تا زمانی که این تهدیدات وجود دارد بازگشت آرامش به این کشور امکان پذیر نخواهد بود.
در داخل عراق مخالفین را می توان به عوامل القاعده که زیر نظر زرقاوی فعالیت می کنند و خود را طرفدار اهل سنت می دانند و برخی گروه های شیعه از جمله وابستگان به مقتداصدر که درصدد هستند در میان گروه های مقتدر شیعه جایگاهی برای خود بدست بیاورند، اشاره کرد. ولی به جرات می توان اعلام کرد که سر نخ بخش عمده ای از آنچه در عراق روی می دهد در خارج از این کشور قرار دارد و بعضی از همسایه های عراق تمایلی به برقراری آرامش و صلح و در نهایت دموکراسی و فدرالیسم در این کشور ندارند زیرا از این بیم دارند که این مسایل به داخل آن کشورها نیز رسوخ یافته و در پی گرایش اقوام و ملیت های مختلف که دارای ریشه های قومی مشترک با بعضی از اقوام عراقی هستند اوضاع در این کشورها نیز نا آرام شود. البته بارها مقامات عراقی نسبت به این دخالت ها اعتراض کرده و لب به انتقاد گشوده اند اما از آنجا که این کشورها نا آرامی و فقدان ثبات در عراق را با امنیت و آرامش خود برابر می دانند دست از دخالت بر نداشته و به حادثه آفرینی پرداخته و یا از این عناصر و گروهها حمایت می کنند.
عراق اگر می خواهد آرامش و ثبات را تجربه کند باید مانع دخالت همسایه ها در امور داخلی خود شده و پس از آن درصدد مهار گروه ها و دسته جات داخلی برآید. لذا باید اعلام کرد تا زمانی که این دخالت ها ادامه دارد نمی توان به برقراری صلح و ثبات در عراق امیدوار بود.
گزارش خطا
ارسال به دوستان
نسخه چاپی
ذخیره عضویت در خبرنامه 
پربحث ترین عناوین
پرطرفدار ترین عناوین
لینک های مفید