عابدزاده: حسودان چشم‌تنگ نمی‌توانستند بزرگی و محبوبیت کریم باقری را تحمل کنند
زدم زير خنده تا بچه‌ها روحيه بگيرند
آفتاب‌‌نیوز : آفتاب: احمدرضا عابدزاده نقش بسیار مهمی را در موفقیت و صعود تیم‌ملی به جام‌جهانی 98 فرانسه ایفا کرد. کاپیتان تیم‌ملی در ملبورن هم گل کاشت. در آستانه سالگرد بازی تاریخی ایران و استرالیا احمدرضا عابدزاده در گفت‌وگویی کوتاه از آن مسابقه و البته برخی مسائل روز صحبت می‌کند.
فردا چهاردهمین سالگرد بازی ایران و استرالیاست.
چقدر زود گذشت، انگار همین دیروز بود.
گذر زمان است دیگر ...
متأسفانه خیلی زود می‌گذرد، اما برایم خیلی جالب است که مردم ایران علیرغم گذشت 14 سال با حرارت خاصی در مورد بازی با استرالیا صحبت می‌کنند. الان که با شما صحبت می‌کنم، در فرودگاه مهرآباد منتظر پرواز تهران - تبریز نشسته‌ام تا با استیل‌آذین عازم تبریز شویم و اتفاقاً در طول نیم‌ساعت گذشته با هر کسی سلام و علیک کرده‌ام، در مورد بازی ایران و استرالیا و خاطراتش صحبت می‌کند. به نظر من آن مسابقه برای مردم فراموش نشدنی و بسیار خاطره‌انگیز است.
خاطره خاصی از آن مسابقه در ذهنت هست که تا به حال نگفته باشی؟
بعید می‌دانم، چون در 14 سال گذشته بابت 90 دقیقه بازی 90 ساعت شاید هم 900 ساعت صحبت کرده‌ایم و هر چه بوده، گفته‌ایم. با این حال وقتی یاد 8 آذر 76 می‌افتم حال و هوای خاصی پیدا می‌کنم. ما عقب افتادیم و استرالیا مدام حمله می‌کرد. یک نفرشان پرید توی زمین و تور دروازه مرا پاره کرد و می‌خواست بگوید تیمتان را تکه پاره کرده‌ایم.
در آن لحظه عصبانی نشدی که بروی و با آن تماشاگر برخورد کنی؟
حواسم به بازی بود و نمی‌خواستم دعوا کنم تا بهانه دست استرالیایی‌ها بیاید. از کجا معلوم اگر درگیری به وجود می‌آمد، داور کارت قرمز نشانمان نمی‌داد؟ من قبلاً اگر بازیکن برای تمارض خودش را زمین می‌انداخت، او را بیرون می‌کشیدم ولی با آن تماشاگر استرالیایی کاری نمی‌شد انجام داد.
و سپس شروع کردی به خندیدن و معلق زدن.
چند دقیقه‌ای بازی خوابید و بدنم داشت سرد می‌شد. چند تا معلق زدم و دیدم بچه‌ها با حالت خاصی نگاهم می‌کنند و من هم زدم زیر خنده و آنها هم خنده‌شان گرفت. در آن شرایط لازم بود به عنوان کاپیتان تیم به بچه‌ها روحیه بدهم. اتفاقاً از آن صحنه به بعد که تیممان جان و انگیزه جدیدی گرفت و 2 گل زدیم. کریم باقری و خداداد با فرصت‌طلبی آن 2 گل را برایمان زدند.
اسم کریم باقری آمد که دوست صمیمی شما هم هست. می‌دانی از چند روز قبل سر تمرین نمی‌رود؟
کریم باقری نه تنها از لحاظ فنی یکی از بهترین‌های تاریخ ایران است، بلکه از نظر اخلاقی و مرام و معرفت هم جزو معدود چهره‌های موجه ورزش است و این را همه قدیمی‌ها و جدیدها قبول دارند، اما ببینید آقایان چه‌کار کرده‌اند که دل کریم را به رنج آورده‌اند، به‌طوری که حتی سر تمرین هم نمی‌رود.
علت چیست؟
متأسفانه برخی آدم‌های چشم‌تنگ و حسود نمی‌توانستند بزرگی و محبوبیت کریم را تحمل و هضم کنند و با رفتارشان او را به ستوه آوردند. کریم هم آدم با معرفتی است و بدون اینکه حرفی بزند، به خلوت خودش رفته و دیده‌اید که حتی کوچکترین گلایه‌ای به زبان نیاورده است.
از استیل‌آذین چه خبر؟
شرایط تیم بهتر از قبل شده است. اگر 2 پیروزی متوالی به دست بیاوریم، تیم روی غلتک می‌افتد.
صحبت خاصی مانده؟
تشکر از مردم ایران که با محبت هستند و هنوز پس از سال‌ها به من و امثال من ابراز لطف می‌کنند و این بزرگواران یقین داشته باشند که قلب ما هنوز برای ایران و مردم می‌تپد. دوره بازیگری‌مان که تمام شد، اما دعا می‌کنم خداوند همچنان به ما توفیق خدمت به مردم و شاد کردن دل آنها را عطا کند.
فردا چهاردهمین سالگرد بازی ایران و استرالیاست.
چقدر زود گذشت، انگار همین دیروز بود.
گذر زمان است دیگر ...
متأسفانه خیلی زود می‌گذرد، اما برایم خیلی جالب است که مردم ایران علیرغم گذشت 14 سال با حرارت خاصی در مورد بازی با استرالیا صحبت می‌کنند. الان که با شما صحبت می‌کنم، در فرودگاه مهرآباد منتظر پرواز تهران - تبریز نشسته‌ام تا با استیل‌آذین عازم تبریز شویم و اتفاقاً در طول نیم‌ساعت گذشته با هر کسی سلام و علیک کرده‌ام، در مورد بازی ایران و استرالیا و خاطراتش صحبت می‌کند. به نظر من آن مسابقه برای مردم فراموش نشدنی و بسیار خاطره‌انگیز است.
خاطره خاصی از آن مسابقه در ذهنت هست که تا به حال نگفته باشی؟
بعید می‌دانم، چون در 14 سال گذشته بابت 90 دقیقه بازی 90 ساعت شاید هم 900 ساعت صحبت کرده‌ایم و هر چه بوده، گفته‌ایم. با این حال وقتی یاد 8 آذر 76 می‌افتم حال و هوای خاصی پیدا می‌کنم. ما عقب افتادیم و استرالیا مدام حمله می‌کرد. یک نفرشان پرید توی زمین و تور دروازه مرا پاره کرد و می‌خواست بگوید تیمتان را تکه پاره کرده‌ایم.
در آن لحظه عصبانی نشدی که بروی و با آن تماشاگر برخورد کنی؟
حواسم به بازی بود و نمی‌خواستم دعوا کنم تا بهانه دست استرالیایی‌ها بیاید. از کجا معلوم اگر درگیری به وجود می‌آمد، داور کارت قرمز نشانمان نمی‌داد؟ من قبلاً اگر بازیکن برای تمارض خودش را زمین می‌انداخت، او را بیرون می‌کشیدم ولی با آن تماشاگر استرالیایی کاری نمی‌شد انجام داد.
و سپس شروع کردی به خندیدن و معلق زدن.
چند دقیقه‌ای بازی خوابید و بدنم داشت سرد می‌شد. چند تا معلق زدم و دیدم بچه‌ها با حالت خاصی نگاهم می‌کنند و من هم زدم زیر خنده و آنها هم خنده‌شان گرفت. در آن شرایط لازم بود به عنوان کاپیتان تیم به بچه‌ها روحیه بدهم. اتفاقاً از آن صحنه به بعد که تیممان جان و انگیزه جدیدی گرفت و 2 گل زدیم. کریم باقری و خداداد با فرصت‌طلبی آن 2 گل را برایمان زدند.
اسم کریم باقری آمد که دوست صمیمی شما هم هست. می‌دانی از چند روز قبل سر تمرین نمی‌رود؟
کریم باقری نه تنها از لحاظ فنی یکی از بهترین‌های تاریخ ایران است، بلکه از نظر اخلاقی و مرام و معرفت هم جزو معدود چهره‌های موجه ورزش است و این را همه قدیمی‌ها و جدیدها قبول دارند، اما ببینید آقایان چه‌کار کرده‌اند که دل کریم را به رنج آورده‌اند، به‌طوری که حتی سر تمرین هم نمی‌رود.
علت چیست؟
متأسفانه برخی آدم‌های چشم‌تنگ و حسود نمی‌توانستند بزرگی و محبوبیت کریم را تحمل و هضم کنند و با رفتارشان او را به ستوه آوردند. کریم هم آدم با معرفتی است و بدون اینکه حرفی بزند، به خلوت خودش رفته و دیده‌اید که حتی کوچکترین گلایه‌ای به زبان نیاورده است.
از استیل‌آذین چه خبر؟
شرایط تیم بهتر از قبل شده است. اگر 2 پیروزی متوالی به دست بیاوریم، تیم روی غلتک می‌افتد.
صحبت خاصی مانده؟
تشکر از مردم ایران که با محبت هستند و هنوز پس از سال‌ها به من و امثال من ابراز لطف می‌کنند و این بزرگواران یقین داشته باشند که قلب ما هنوز برای ایران و مردم می‌تپد. دوره بازیگری‌مان که تمام شد، اما دعا می‌کنم خداوند همچنان به ما توفیق خدمت به مردم و شاد کردن دل آنها را عطا کند.
گزارش خطا
ارسال به دوستان
نسخه چاپی
ذخیره عضویت در خبرنامه 
پربحث ترین عناوین
پرطرفدار ترین عناوین
لینک های مفید