قصاص قاتل سرباز ناجا تأیید شد
آفتاب‌‌نیوز : آفتاب: حکم قصاص جوانی که 2 سال قبل، یک سرباز نیروی انتظامی را به قتل رسانده بود، در دیوان عالی کشور تأیید شد.
ظهر 28 خرداد 87، از طریق مرکز فوریت‌های پلیس شهر ری، وقوع یک فقره درگیری در میدان مدرس این شهر مخابره شد.
مأموران کلانتری 172 شهرری با حضور در محل درگیری مشاهده کردند که تعدادی سرباز نیروی انتظامی با جوانان آن محل درگیر شده و یکی از سربازان به نام احمد با ضربات جسم نوک تیز مجروح شده است. فرد مجروح با کمک خودروهای عبوری به بیمارستان هفتم تیر شهرری منتقل شد ولی بر اثر شدت جراحات وارده، دچار مرگ مغزی شد و در نهایت فوت کرد.
گزارش معاینه جسد نیز علت تامه فوت مقتول را اصابت جسم نوک تیز به جمجمه اعلام کرد.
شاهدان حادثه، ضاربان را 3 جوان معرفی کردند که بعد از درگیری با موتورسیکلت از محل حادثه فرار کردند. با توجه به اظهارات شاهدان و سربازان حاضر در صحنه، 2 روز بعد 2 جوان به نام‌های علیرضا و مهدی دستگیر شدند و به درگیری با سربازان وظیفه اعتراف کردند.
علیرضا.ج متهم ردیف اول درباره روز حادثه گفت: آن روز حال عادی نداشتیم و با دوستانم به سمت پارک آرامگاه در حال حرکت بودیم که ناگهان چند سرباز که از کنار ما در حال حرکت بودند، شروع به فحاشی کردند. بعد از شروع جر و بحث، مهدی با چاقو به دست یکی از سربازها زد. درگیری شدت گرفت و مهدی چاقو را به من داد و من خواستم از خود دفاع کنم که متوجه شدم چاقو را به پیشانی مقتول زدم.
وی ادامه داد: موتور را برداشتم و از صحنه فرار کردیم. به سمت یکی از بیابان‌های اطراف شهر حرکت کریم و در آن‌جا چاقو را به مهدی دادم و او هم شروع به شستن چاقو کرد و آن را با خود به خانه برد.
مهدی نیز درباره اتهام خود گفت: نیت من تنها ترساندن آنها بود ولی ناگهان متوجه شدم که چاقو را به دست یکی از آنها زدم.
نخستین جلسه رسیدگی به این پرونده، 30 تیر سال گذشته برگزار شد و اولیای دم که ساکن اهواز بودند با بیان این که از قاتل فرزندشان شکایت دارند، درخواست قصاص کردند.
در جلسه محاکمه که اولین روز اردیبهشت امسال برگزار اما دوباره تجدید شد، سید‌مرتضی سید‌حسینی، نماینده دادستان نیز در قرائت کیفرخواست گفت: علیرضا متهم به قتل عمدی فردی به نام احمد، دارای سابقه کیفری، متهم به مباشرت در قتل عمدی و همچنین مهدی متهم ردیف دوم، متهم به معاونت در قتل عمدی هستند.با توجه به گزارش مأموران پلیس، اقرار متهمان، اظهارات شاهدان و گزارش معاینه جسد، متهمان گناهکار هستند و درخواست صدور حکم مجازات آنها را دارم.
علیرضا که در دادگاه حاضر شده بود و با شنیدن خبر تجدید وقت رسیدگی عصبانی شده بود، با بیان این که دیگر تحمل این وضعیت را ندارد، گفت: نیازی به وکیل ندارم و دیگر حتی نمی‌خواهم خانواده‌ام را ببینم. آنها به دروغ به من امید دادند ولی هنگام عمل هیچ کاری برای من نکردند. من در زندان معتاد شدم و یک بار هم خودکشی کردم، خواهش می‌کنم من را قصاص کنید و گر نه امشب خودم را می‌کشم. خانواده مقتول از من دیه سنگینی خواستند ولی من این پول را ندارم و اگر هم داشتم ترجیح می‌دادم بمیرم ولی این پول را پرداخت نکنم.
یک هفته بعد جلسه محاکمه دوباره برگزار شد و یکی از همراهان مقتول در زمان درگیری در جایگاه قرار گرفت و گفت: به همراه دوستانم برای زیارت به شهر ری رفته بودیم که قرار شد در یکی از پارک‌ها استراحت کنیم. راکبان یک موتورسوار از مقابل ما رد شدند و در طرفداری از یک تیم شعار دادند و ما هم به نفع تیم خود شعار دادیم. ناگهان احمد با آنها درگیر شد و بعد از دقایقی متوجه شدم که احمد از ناحیه سر مجروح شده است. متوجه نشدم چه کسی او را زد ولی چاقو را دست آنها دیدم.
در ادامه جلسه، علیرضا (متهم به قتل) در جایگاه قرار گرفت و ضمن انکار تمام اعترافات خود در جلسه قبل گفت: من کسی را نکشتم و اتهام قتل را قبول ندارم. در درگیری تعداد زیادی شرکت داشتند و شاید فرد دیگری احمد را کشته باشد.
بعد از اظهارات علیرضا، مهدی، دیگر متهم پرونده در جایگاه قرار گرفت و گفت: درگیری را ما شروع نکردیم. من با چاقوی خود قصد تهدید آنها را داشتم که ناگهان متوجه شدم با چاقو به دست یکی از آنها زدم و بعد علیرضا چاقو را از من گرفت و به پیشانی مقتول زد.
بعد از اظهارات متهمان، قاضی تردست با مستشاران دادگاه وارد شور شد و صبح امورز متهم ردیف اول را به علت قتل عمد به قصاص و متهم ردیف دوم را به علت معاونت در قتل و استفاده از سلاح سرد به 7 سال حبس محکوم کرد.
پرونده به دیوان عالی کشور ارجاع داده شد که قضات شعبه 11 دیوان عالی کشور، بعد از بررسی پرونده، حکم دادگاه بدوی را تأیید کردند.
ظهر 28 خرداد 87، از طریق مرکز فوریت‌های پلیس شهر ری، وقوع یک فقره درگیری در میدان مدرس این شهر مخابره شد.
مأموران کلانتری 172 شهرری با حضور در محل درگیری مشاهده کردند که تعدادی سرباز نیروی انتظامی با جوانان آن محل درگیر شده و یکی از سربازان به نام احمد با ضربات جسم نوک تیز مجروح شده است. فرد مجروح با کمک خودروهای عبوری به بیمارستان هفتم تیر شهرری منتقل شد ولی بر اثر شدت جراحات وارده، دچار مرگ مغزی شد و در نهایت فوت کرد.
گزارش معاینه جسد نیز علت تامه فوت مقتول را اصابت جسم نوک تیز به جمجمه اعلام کرد.
شاهدان حادثه، ضاربان را 3 جوان معرفی کردند که بعد از درگیری با موتورسیکلت از محل حادثه فرار کردند. با توجه به اظهارات شاهدان و سربازان حاضر در صحنه، 2 روز بعد 2 جوان به نام‌های علیرضا و مهدی دستگیر شدند و به درگیری با سربازان وظیفه اعتراف کردند.
علیرضا.ج متهم ردیف اول درباره روز حادثه گفت: آن روز حال عادی نداشتیم و با دوستانم به سمت پارک آرامگاه در حال حرکت بودیم که ناگهان چند سرباز که از کنار ما در حال حرکت بودند، شروع به فحاشی کردند. بعد از شروع جر و بحث، مهدی با چاقو به دست یکی از سربازها زد. درگیری شدت گرفت و مهدی چاقو را به من داد و من خواستم از خود دفاع کنم که متوجه شدم چاقو را به پیشانی مقتول زدم.
وی ادامه داد: موتور را برداشتم و از صحنه فرار کردیم. به سمت یکی از بیابان‌های اطراف شهر حرکت کریم و در آن‌جا چاقو را به مهدی دادم و او هم شروع به شستن چاقو کرد و آن را با خود به خانه برد.
مهدی نیز درباره اتهام خود گفت: نیت من تنها ترساندن آنها بود ولی ناگهان متوجه شدم که چاقو را به دست یکی از آنها زدم.
نخستین جلسه رسیدگی به این پرونده، 30 تیر سال گذشته برگزار شد و اولیای دم که ساکن اهواز بودند با بیان این که از قاتل فرزندشان شکایت دارند، درخواست قصاص کردند.
در جلسه محاکمه که اولین روز اردیبهشت امسال برگزار اما دوباره تجدید شد، سید‌مرتضی سید‌حسینی، نماینده دادستان نیز در قرائت کیفرخواست گفت: علیرضا متهم به قتل عمدی فردی به نام احمد، دارای سابقه کیفری، متهم به مباشرت در قتل عمدی و همچنین مهدی متهم ردیف دوم، متهم به معاونت در قتل عمدی هستند.با توجه به گزارش مأموران پلیس، اقرار متهمان، اظهارات شاهدان و گزارش معاینه جسد، متهمان گناهکار هستند و درخواست صدور حکم مجازات آنها را دارم.
علیرضا که در دادگاه حاضر شده بود و با شنیدن خبر تجدید وقت رسیدگی عصبانی شده بود، با بیان این که دیگر تحمل این وضعیت را ندارد، گفت: نیازی به وکیل ندارم و دیگر حتی نمی‌خواهم خانواده‌ام را ببینم. آنها به دروغ به من امید دادند ولی هنگام عمل هیچ کاری برای من نکردند. من در زندان معتاد شدم و یک بار هم خودکشی کردم، خواهش می‌کنم من را قصاص کنید و گر نه امشب خودم را می‌کشم. خانواده مقتول از من دیه سنگینی خواستند ولی من این پول را ندارم و اگر هم داشتم ترجیح می‌دادم بمیرم ولی این پول را پرداخت نکنم.
یک هفته بعد جلسه محاکمه دوباره برگزار شد و یکی از همراهان مقتول در زمان درگیری در جایگاه قرار گرفت و گفت: به همراه دوستانم برای زیارت به شهر ری رفته بودیم که قرار شد در یکی از پارک‌ها استراحت کنیم. راکبان یک موتورسوار از مقابل ما رد شدند و در طرفداری از یک تیم شعار دادند و ما هم به نفع تیم خود شعار دادیم. ناگهان احمد با آنها درگیر شد و بعد از دقایقی متوجه شدم که احمد از ناحیه سر مجروح شده است. متوجه نشدم چه کسی او را زد ولی چاقو را دست آنها دیدم.
در ادامه جلسه، علیرضا (متهم به قتل) در جایگاه قرار گرفت و ضمن انکار تمام اعترافات خود در جلسه قبل گفت: من کسی را نکشتم و اتهام قتل را قبول ندارم. در درگیری تعداد زیادی شرکت داشتند و شاید فرد دیگری احمد را کشته باشد.
بعد از اظهارات علیرضا، مهدی، دیگر متهم پرونده در جایگاه قرار گرفت و گفت: درگیری را ما شروع نکردیم. من با چاقوی خود قصد تهدید آنها را داشتم که ناگهان متوجه شدم با چاقو به دست یکی از آنها زدم و بعد علیرضا چاقو را از من گرفت و به پیشانی مقتول زد.
بعد از اظهارات متهمان، قاضی تردست با مستشاران دادگاه وارد شور شد و صبح امورز متهم ردیف اول را به علت قتل عمد به قصاص و متهم ردیف دوم را به علت معاونت در قتل و استفاده از سلاح سرد به 7 سال حبس محکوم کرد.
پرونده به دیوان عالی کشور ارجاع داده شد که قضات شعبه 11 دیوان عالی کشور، بعد از بررسی پرونده، حکم دادگاه بدوی را تأیید کردند.
گزارش خطا
ارسال به دوستان
نسخه چاپی
ذخیره عضویت در خبرنامه 
پربحث ترین عناوین
پرطرفدار ترین عناوین
لینک های مفید