یادداشت هدیه تهرانی درباره مرحوم شکیبایی
آفتاب‌‌نیوز : آفتاب: هدیه تهرانی بازیگر مطرح سینمای ایران در یادداشتی که در کتاب خسرو شکیبایی منتشر کرده به تمجید از این بازیگر فقید سینمای ایران پرداخته است.
به گزارش پارس توریسم، تهرانی در یادداشت خود نوشته است: «هنرمند بزرگ خسرو شکیبایی یکی از انگیزه های اصلی من برای ورود به سینما بود. مخصوصا زمانی که سریال «روزی روزگاری» پخش شد و بازی شکیبایی را برای اولین بار دیدم و اورا شناختم و حضور ایشان یکی از انگیزه‌های اصلی من برای وارد شدن به این حرفه شد. فن خسرو شکیبایی تاثیر زیادی برمن گذاشت و هنوز هم نمی توانم باور کنم خسرو شکیبایی دیگر نیست.»
این بازیگر سینمای ایران که در فیلم «کاغذ بی‌خط» ناصر تقوایی با مرحوم شکیبایی همبازی بود در ادامه یادداشت خود که نشریه «زندگی ایرانی» به نقل از کتاب خسرو شکیبایی آن را منتشر کرده، آورده است: «نحوه تشییع هنرمندان درایران همواره با مصیبت همراه است. به‌همین خاطر نمی‌توانم هیچ وقت در مراسم تشییع شرکت کنم، اما تنها کسی که برای تشییع او رفتم آقای شکیبایی بود. آخرین باری که ایشان را دیدم زمانی بود که با من تماس گرفتند و همدیگر را ملاقات کردیم تا نامه‌های عاشقانه نوازنده دربار دوره صفویه به گل‌اندام را با همه دکلمه کنیم، اما هیچ‌وقت این کار انجام نشد و این نامه‌ها امروز تنها یادگاری است که از ایشان دارم .»
به گزارش پارس توریسم، تهرانی در یادداشت خود نوشته است: «هنرمند بزرگ خسرو شکیبایی یکی از انگیزه های اصلی من برای ورود به سینما بود. مخصوصا زمانی که سریال «روزی روزگاری» پخش شد و بازی شکیبایی را برای اولین بار دیدم و اورا شناختم و حضور ایشان یکی از انگیزه‌های اصلی من برای وارد شدن به این حرفه شد. فن خسرو شکیبایی تاثیر زیادی برمن گذاشت و هنوز هم نمی توانم باور کنم خسرو شکیبایی دیگر نیست.»
این بازیگر سینمای ایران که در فیلم «کاغذ بی‌خط» ناصر تقوایی با مرحوم شکیبایی همبازی بود در ادامه یادداشت خود که نشریه «زندگی ایرانی» به نقل از کتاب خسرو شکیبایی آن را منتشر کرده، آورده است: «نحوه تشییع هنرمندان درایران همواره با مصیبت همراه است. به‌همین خاطر نمی‌توانم هیچ وقت در مراسم تشییع شرکت کنم، اما تنها کسی که برای تشییع او رفتم آقای شکیبایی بود. آخرین باری که ایشان را دیدم زمانی بود که با من تماس گرفتند و همدیگر را ملاقات کردیم تا نامه‌های عاشقانه نوازنده دربار دوره صفویه به گل‌اندام را با همه دکلمه کنیم، اما هیچ‌وقت این کار انجام نشد و این نامه‌ها امروز تنها یادگاری است که از ایشان دارم .»
گزارش خطا
ارسال به دوستان
نسخه چاپی
ذخیره عضویت در خبرنامه 
پربحث ترین عناوین
پرطرفدار ترین عناوین
لینک های مفید