ناگفته‌های سقوط هواپیمای بویینگ 727 ارومیه از زبان بازماندگان

آفتاب‌‌نیوز : آفتاب: 4 روز از سانحه هوایی بویینگ 727 تهران - ارومیه گذشته اما با وجود انتشار اخبار و اظهارنظرهای فراوان از سوی مسئولان هنوز ناگفته‌های زیادی باقی است که بازماندگان این سانحه آن لحظات را بهتر روایت می‌کنند. 

حوالی ساعت 17 عصر روز 21 دی‌ماه سال جاری با اطلاع روابط عمومی دانشگاه علوم پزشکی استان برای عیادت از حال مجروحان بازمانده از سانحه هوایی ارومیه راهی بیمارستان‌های عارفیان، امام رضا(ع)، آذربایجان، ارتش و امام خمینی(ره) ارومیه همراه با رئیس دانشگاه علوم پزشکی استان شدم.

در طول سه روز این حادثه هر چند بارها برای مصاحبه با مجروحان راهی بیمارستانهای مذکور شده بودم اما هر بار به بهانه و دلیلی موفق به صحبت با مجروحان نشدم ولی این بار فرصت مناسبی بود تا ضمن آشنایی از وضعیت خدمات رسانی به حادثه دیدگان ناگفته هایی از این سانحه هوایی را از زبان بازماندگان بشنوم.

آنچه در ذیل می خوانید خلاصه ای از صحبت های تنی چند از مجروحان سانحه هوایی بویینگ 727 تهران- ارومیه است:

تخلیه بنزین هواپیما توسط خلبان ما را نجات داد

بهنام اسماعیلی از مصدومانی که در این سانحه جان سالم به در برده است در گفتگو با مهر در تشریح جزئیات این سانحه می‌گوید: من در ردیف 19 بغل پنجره نشسته بودم، قرار بود ساعت چهار عصر پرواز صورت بگیرد ولی با وجود اینکه دو بار مسافران به دلیل بدی وضعیت آب و هوای ارومیه پای هواپیما رفتند و برگشتند پس از دو ساعت تاخیر سوار شدیم.

وی که در بیمارستان ارتش ارومیه بستری است ادامه می دهد: با وجود تاخیر دو ساعته پرواز اولیه از فرودگاه تهران به خوبی انجام شد، پنج تا شش دقیقه مانده به فرودگاه ارومیه مهماندار اعلام کرد، کمربندها را ببندید تا دقایقی دیگر در فرودگاه ارومیه به زمین خواهیم نشست.

اسماعیلی می افزاید: ولی چند لحظه بعد از صحبت‌های مهماندار هواپیما لرزش شدیدی کرد، احساس کردم هواپیما بر زمین نشست و خاموش شد، اما دوباره چند ثانیه بعد هواپیما با سرعت هر چه تمام اوج گرفت به‌گونه‌ای که تقریباً همه مضطرب و دچار حالت تهوع شدیم.

وی با تقدیر از تلاش‌های نهایی خلبان هواپیما می‌گوید: خدا رحمت کند خلبان شجاع و کار کشته ای بود چون در لحظه اوج هواپیما تمام بنزین هواپیما را در هوا تخلیه کرد، شاید چون می‌دانست سقوط خواهیم کرد با این اقدام می‌خواست بعد از سقوط دچار آتش‌سوزی نشویم.

اسماعیلی می افزاید: چند ثانیه بعد از اوج گیری هواپیما دچار سقوط شدیم و حس کردم شیئی با سرم برخورد کرد و دیگر چیزی نفهمیدم.

این بازمانده سانحه هوایی ارومیه ادامه می دهد: چند دقیقه بعد از سانحه دچار خونریزی شدید شدم کمی به خودم که آمدم دیدم روی برف ها افتاده ام، متوجه امداد رسانی اولیه اهالی ساکن منطقه شدم، با چراغ موبایلم محل حضورم را به نیروهای امدادی نشان دادم و با آمبولانس ارتش راهی بیمارستان شدم.

تلاش روستاییان برای امدادرسانی اولیه قابل قدردانی است

مجروح سانحه هواپیمای بویینگ 727 مسیر تهران - ارومیه از تلاش روستاییان که به موقع برای نجات مصدومان این حادثه شتافتند، قدردانی کرد.

مجید باقری فرد نجات یافته سانحه هوایی ارومیه که در بیمارستان عارفیان بستری است، می‌گوید: روستاییانی که در آن شرایط بد جوی و هوای برفی و کولاک برای نجات مسافران سانحه دیده آمده بودند در امدادرسانی اولیه سنگ تمام گذشتند.

وی یادآور شد: روستاییان در دقایق اولیه وقوع سانحه با تمام سختی‌هایش و تلاش مضاعف، مجروحان حادثه دیده را از داخل هواپیما خارج کرده و آنها را در یک مسافت طولانی بر دوش خود گرفته و زمینه انتقالشان را به بیمارستان‌ها فراهم کردند.

این مسافر جان به در برده از سانحه هواپیمای بویینگ 727 می‌افزاید: اگر تلاش روستاییان همجوار حادثه در اولین دقایق سقوط نبود شاید بسیاری از مجروحان نیز به جان‌باختگان این حادثه افزوده می‌شدند.

باقری فرد در ادامه همچنین از تلاش‌های تیم‌های پزشکی بیمارستان‌های ارومیه نیز قدردانی کرده و ادامه می‌دهد: پزشکان و کادر پرستاری در این چند روز، شبانه روز برای نجات مجروحان حادثه دیده تلاش کرده و می‌کنند.

وی درخصوص جزئیات حوادث قبل از سانحه هوایی می‌گوید: همه اتفاقات به غیر از تاخیر دو ساعته تا چند دقیقه مانده به فرودگاه ارومیه عادی بود ولی تنها چند دقیقه مانده به فرود در ارومیه احساس کردم در قسمت چپ هواپیما آسیبی رخ داده و حدس زدم موتور هواپیما خراب شده است.

وی با اشاره به تدبیر مناسب خلبان این هواپیما گفت: یک لحظه بدون هیچ‌گونه اطلاع‌رسانی از سوی مهماندار مبنی‌بر بروز مشکل پس از اعلام مهماندار هواپیما برای بستن کمربند هواپیما اوج شدیدی گرفت پس از اوج‌گیری خلبان خواست هواپیما را بنشاند که به نظرم انتخاب بهتر نیز همین بود که متاسفانه دچار سانحه شدیم.

باقری فرد به حال و هوای مسافران در چند لحظه اضطراب انگیز قبل از سقوط هواپیما اشاره می‌کند و می‌افزاید: همه اتفاقات در عرض چند دقیقه رخ داد هیچ‌کس چیزی متوجه نشد ولی به دلیل لرزش‌های هواپیما همه در حال دعا بودند.

این مجروح که از مسئولان کارخانه سیمان ارومیه است، می‌گوید: مجروحان حادثه زنده بودن خود را مدیون خداوند و همه عواملی اعم از روستاییان، امدادگران، تیم پزشکی و مسئولان استان هستند که به موقع به یاری حادثه دیدگان شتافتند و زمینه نجات تعدادی را فراهم کردند.

وی گفت: ما چیزی در مقابل این زحمت‌ها نداریم جبران کنیم فقط می توانیم از آنها قدردانی نماییم، حتماً اجرشان با خداوند خواهد بود.

مسئولان باید این پرواز را مانند پرواز‌های صبح ارومیه کنسل می‌کردند

مریم سقا تربتی از مجروحان سانحه هوایی ارومیه که مشهدی ساکن زاهدان است در گفتگو با مهر با چشمان اشک‌بار می‌گوید: قرار بود ساعت 4 بعد از ظهر پرواز کنیم اما مسئولان فرودگاه تهران مدام پرواز را به دلیل بدی هوای ارومیه به تاخیر می‌انداختند.

وی ادامه می‌دهد: دو بار با اتوبوس فرودگاه پای هواپیما رفتیم و برگشتیم اما بالاخره با بیش از دو ساعت تاخیر پرواز کردیم همه چیز تا لحظه سقوط عادی بود اما چند دقیقه مانده به فرود در ارومیه پس از اعلام بستن کمربند توسط مهماندار هواپیما لرزش‌های شدیدی به دلیل رگبار هوا خورد من روزنامه می‌خواندم که در عرض چند ثانیه چراغ‌ها خاموش شد و دیگر چیزی نفهمیدم.

سقا تربتی می‌افزاید: وقتی چند دقیقه بعد از سقوط به هوش آمدم دیدم سرم میان دو صندلی و پاهایم در عقب صندلی گیر کرده است، وضعیت واقعا غیرقابل توصیف است.
 
وی می‌گوید: وقتی مسئولان پرواز های صبح ارومیه را به دلیل بدی آب و هوا کنسل کرده بودند چرا این پرواز را هم کنسل نکردند.

سقا تربتی با چشمان اشک بار نجات یافتن از این سانحه هوایی را تنها معجره و عنایت خداوند دانسته و ادامه می‌دهد: تنها می‌توانم به درگاه خداوند شاکر باشم.

وی با تقدیر از تلاش‌های پرسنل بیمارستان عارفیان تنها خواستار حضور خواهرش که از زاهدان برای ملاقاتش آمده می‌شود.

با مسئولان دانشگاه علوم پزشکی آذربایجان غربی راهی سر بالین مجروح دیگری می‌شوم غلام پناهی اصانلو دیگر مجروحی است که از سانحه هوایی بویینگ 727 جان سالم به در برده است بر اساس اعلام مسئولان پناهی اولین مجروحی است که از هواپیما خارج شده است.

به دلیل مساعد نبودن حال این مجروح موفق به شنیدن حرفایش نمی‌شوم و تنها در دل برایش آرزوی سلامتی می‌کنم.

راهی بیمارستان آذربایجان، امام رضا(ع) و امام خمینی(ره) ارومیه می‌شویم تا جویای حال سایر مجروحان شویم.

حال مجروحان مهدی رضایی، شیرزاد حسن زاده، محمد سنگی، امیر رشگی، رها جبارپور و... بقیه مجروحان گرچه بنا به اعلام پزشکان و مسئولان مساعد است ولی هیچ کدام به جز نسرین فتاح‌زاده، حسین حقیقی و مریم کمالی نای حرف زدن ندارند.

از 300 مسافر این پرواز فقط 94 نفر ماندیم/ هواپیما مشکل فنی داشت

سراغ نسرین فتاح زاده می‌روم هم مثل مجروحان قبلی همان حرف‌ها را تکرار می‌کند، بستن کمربند، اوج‌گیری هواپیما و درایت خلبان اما در عین حال می‌گوید: با وضعیت بد آب و هوای ارومیه مسئولان نباید ریسک می‌کردند، باید پرواز کنسل می‌شد.

وی با ابراز گلایه از خبرهای درج شده از زبان وی توسط یکی از خبرگزاری‌ها می‌افزاید: متاسفانه یکی از خبرگزاری‌ها از زبان من نقل قول کرده من به مسئولان فرودگاه تذکر دادم پرواز نکنید در حالی که من اصلا این حرف را نزده‌ام چرا که در حوزه اختیار من نیست.

وی با اشاره به اینکه هواپیما نقض فنی داشت ادامه می‌دهد: از300 مسافر این پرواز تنها ما 94 نفر با خدمه پرواز باقی ماندیم شاید آنها از نقض فنی اطلاع داشته و از پرواز منصرف شده بودند.

فتاح زاده در پاسخ به این سوال که آیا از نقض فنی هواپیما اطلاع داشت جواب داد: نه نمی‌دانستم ولی از شواهد پیداست که هواپیما دچار مشکل است.

این مجروح با مقایسه تدابیر پروازی کشورهای خارجی با ایران می افزاید: مسئولان نباید با جان مردم بازی کنند چون با توجه به تابلوی نصب شده در فرودگاه تهران و اعلام لحظه به لحظه اینکه به دلیل بدی وضعیت آب و هوا پرواز به تاخیر افتاده چرا اجازه پرواز به این هواپیما داده شد.

کادر امنیت پروازی بویینگ 727: از نقض فنی اطلاع نداشتم

بر سر بالین محسن عسگرزاده از کادر امنیت پروازی هواپیمای بویینگ 727 حاضر می‌شوم چیزی برای گفتن ندارد تنها در برابر سوالاتم می‌گوید: از نقض فنی اطلاع نداشتم.

اما بالین زهرا آهویی خدمه پرواز هواپیمای سانحه دیده ارومیه شلوغ است اعضای خانواده اش حضور دارند به محض دیدن مسئولان دانشگاه علوم پزشکی از درج خبر فوت وی توسط برخی خبرگزاری‌ها گلایه دارند.

برادر زهرا آهویی می‌گوید: داغ جراحات وی برای ما کافی است رسانه‌ها با این اقدام احساسات ما را بیشتر جریحه‌دار می‌کنند.

وی می‌افزاید: ما شدیدا نگران حال خواهرم هستیم ولی در اثر خبر کذب رسان‌ها مداوم دوستان و آشنایان از طریق تماس و پیامک فوت وی را به ما تسلیت می‌گویند در حالی که خودمان شاهد نفس کشیدن خواهرم هستیم.

وی با ابراز رضایت کامل از روند خدمات‌رسانی پزشکان می‌گوید: حال وی روبه‌بهبودی است و ما امیدواریم با دعای خیر مردم ایران وی هرچه سریع‌تر به آغوش گرم خانواده بازگردد.

مریم کمالی دانشجوی کارشناسی ارشد بافت جنین در ارومیه ولی اهل اراک، و حامد گنجعلی از دیگر دانشجویان تیزهوش کشور که اولی اهل اراک و دومی دزفول از دیگر مجروحان این سانحه هستند که از حال و روز تقریباً خوبی برخوردار هستند.

حوالی ساعت 21 شب است با رئیس دانشگاه علوم پزشکی و برخی از خبرنگاران سر بالین تمام مجروحان حاضر شدیم، دیدن حال مجروحان و حال و هوای بیمارستان خستگی چند روز را بر تنم سنگینی می‌کند، اما از اینکه حال همه 27 نفر از مجروحان خوب و روبه‌بهبودی است امیدواری توام با خوشحالی را در دلم زنده می‌کند.

رضایت از روند خدمات‌رسانی را می‌شد در حرف‌ها و لبخندهای همراهان و خانواده‌های این افراد را دید اما برخی از همراهان مجروحان که از نقاط دور کشور آمده بودند از وضعیت اسکان و بی‌توجهی مسئولان گلایه داشتند.

الان ساعت 22 شب است در راه بازگشت به خانه هستم به همراه انبوهی از سوالات بی جواب درباره این سانحه و وضعیت ناوگان هوایی کشور و تدبیر مسئولان مربوطه در ذهن و اندوه عظیم از جان باختگان این حادثه هوایی...

چیزی که برایم از همه جالب تر بود تقدیر و تشکر مجروحان از خلبان این هواپیما بود اما در طول چند روز حرف‌های ضد و نقیض از مسئولان کشوری درخصوص اقدام خلبان این هواپیما شنیده بودم و به قول یکی از روزنامه‌ها در مواقع بروز سانحه هوایی در صورت فوت خلبان اشتباه وی تنها بهانه دم دستی مسئولان برای توجیه کم‌توجهی‌هاست.