روحانیون در حکومت صفوی چه مناصبی داشتند؟
آفتاب‌‌نیوز : آفتاب: بزرگترین مقام روحانی ایران در دوره‌ی صفویه شغل ملاباشی بوده است.
ملاباشی: بزرگترین مقام روحانی ایران در دوره ی صفویه شغل ملاباشی بوده است. ملاباشی رئیس همه روحانیون ایران بود،تا زمان شاه سلطان حسین فاضل ترین ایشان به این مقام می‌رسید، و در مجلس شاه نزدیک به مسند شاهی در جای معین می‌نشست. کار او استدعای وظیفه برای طالبان علم و فقیران و رفع ظلم از مظلومان و شفاعت از گناه‌کاران و تحقیق در مسائل شرعی و تعلیم ادعیه بود و به کارهای دیگر مداخله نمی‌کرد.
مقام صدرات در ایران به دو نفر اختصاص داشت، یکی صدر خاصه و دیگری صدر عامه یا صدر ممالک، تعیین حکام شرع و مباشران اوقاف و قاضیان و متولیان و خدام مقابر و مزارات و مدارس و مساجد و وزیران اوقاف و ناظران مستوفیان موقوفات و امثال آن‌ها با مقام صدرات بود.»
قاضی اصفهان: قاضی اصفهان سومین مقام روحانی ایران را داشت، کار او رسیدگی به دعاوی شرعی مردم بود، ولی در امور شرعی دستگاه سلطنتی که مخصوص صدرخانه بود، مداخله نمی‌کرد...قاضی اصفهان همیشه به فرمان شاه انتخاب می‌شد.
شیخ الاسلام یا آخوند: شیخ‌الاسلام یا «آخوند»در خانه خود به دعاوی شرعی و امر به معروف و نهی از منکرات می‌رسید. طلاق شرعی را نیز در حضور او می‌دادند و ضبط مال غایب و یتیم اغلب به او رجوع می‌شد. شیخ‌الاسلام از شاه همه سال مواجبی داشت و مانند قاضی اصفهان با فرمان مخصوص وی معین می‌شد.
قاضی عسکر: قاضی عسکر به احکام شرعی سربازان رسیدگی می‌کرد ولی در اواخر دوران صفویه شغل او منحصر به این شده بود که حواله حقوق افراد سپاه را مهر می‌کرد. حکام ولایات بی‌مهر او حقوق به سرباز نمی‌دادند.
ملاباشی: بزرگترین مقام روحانی ایران در دوره ی صفویه شغل ملاباشی بوده است. ملاباشی رئیس همه روحانیون ایران بود،تا زمان شاه سلطان حسین فاضل ترین ایشان به این مقام می‌رسید، و در مجلس شاه نزدیک به مسند شاهی در جای معین می‌نشست. کار او استدعای وظیفه برای طالبان علم و فقیران و رفع ظلم از مظلومان و شفاعت از گناه‌کاران و تحقیق در مسائل شرعی و تعلیم ادعیه بود و به کارهای دیگر مداخله نمی‌کرد.
مقام صدرات در ایران به دو نفر اختصاص داشت، یکی صدر خاصه و دیگری صدر عامه یا صدر ممالک، تعیین حکام شرع و مباشران اوقاف و قاضیان و متولیان و خدام مقابر و مزارات و مدارس و مساجد و وزیران اوقاف و ناظران مستوفیان موقوفات و امثال آن‌ها با مقام صدرات بود.»
قاضی اصفهان: قاضی اصفهان سومین مقام روحانی ایران را داشت، کار او رسیدگی به دعاوی شرعی مردم بود، ولی در امور شرعی دستگاه سلطنتی که مخصوص صدرخانه بود، مداخله نمی‌کرد...قاضی اصفهان همیشه به فرمان شاه انتخاب می‌شد.
شیخ الاسلام یا آخوند: شیخ‌الاسلام یا «آخوند»در خانه خود به دعاوی شرعی و امر به معروف و نهی از منکرات می‌رسید. طلاق شرعی را نیز در حضور او می‌دادند و ضبط مال غایب و یتیم اغلب به او رجوع می‌شد. شیخ‌الاسلام از شاه همه سال مواجبی داشت و مانند قاضی اصفهان با فرمان مخصوص وی معین می‌شد.
قاضی عسکر: قاضی عسکر به احکام شرعی سربازان رسیدگی می‌کرد ولی در اواخر دوران صفویه شغل او منحصر به این شده بود که حواله حقوق افراد سپاه را مهر می‌کرد. حکام ولایات بی‌مهر او حقوق به سرباز نمی‌دادند.
گزارش خطا
ارسال به دوستان
نسخه چاپی
ذخیره عضویت در خبرنامه 
لینک های مفید