طرفداران فوتبال در مصر در صف اول مبارزه!
آفتاب‌‌نیوز : آفتاب: تعطیل كردن مسابقات لیگ مصر از سوی فدراسیون فوتبال مصر اجتناب‌‌ناپذیر بود. ولی دیر شده. دیر شده. دیر... مصری‌ها دست‌بردار نیستند. همین طور فوتبال مصر. فوتبالی كه كابوس مبارک و حكومتش شده. فوتبالی كه جامه بلند سیاسی‌اش را پوشیده و وارد كارزار شده. طرفداران ظاهرا سرخوش دیروز، مردمان مبارزه امروز شده‌اند. تبلور وحدت مردم مصر. چنان كه روزنامه ال اهرام طعنه آمیزانه نوشت "اكنون مردم مصر در كنار هم بسان یكی از دیدارهای ملی فوتبال با مبارك روبرو شده‌اند".
این است فوتبال قرار گرفته در كانون جنبش سرنوشت‌ساز مصر (و دنیای عرب). فوتبالی ایستاده در جایی آن جلو. به عنوان یكی از پرچمداران. یكی از تاریخ سازان. طرفداران فوتبالی كه تا دیروز از سوی رسانه‌های مصری عنوان "افراطی" و "تیفوسی" را داشتند سرنوشت‌ساز شده‌اند...و این بار نه در میادین فوتبال، بلكه در كوچه‌ها و خیابان‌های قاهره. تجربه‌شان سخت كارساز است.
سرعت‌شان در گرد آمدن. قدرت‌شان در یكپارچه شدن. انعطاف‌پذیری‌شان در برنامه‌های گروهی. دركشان از سر دادن شعارهای جمعی. شعارهایی به آوا و آهنگ نیشدار كه به سرعت زبان‌به‌زبان می‌چرخد. می‌چرخد و می‌گردد. می‌گردد و تفنگ بدست‌ها را نشانه می‌رود.
وحدت آنها در خیابان‌ها چنان پرشور و كارساز بوده كه علا عبد ال فتاح یكی از ژورنالیست‌های معروف مصر طعنه‌آمیزانه نوشت"...شاید بهتر باشد عنان كار را به افراطی‌های فوتبال بسپاریم".
حضور پر تب و تاب طرفداران فوتبال در مصر هشداری به سایر كشورهای عربی استبدادی هم هست. فوتبال یگانه قلمروی است كه مردمان عرب در استادیوم‌ها فرصت كنار هم جمع شدن و سردادن شعار پیدا می‌كنند. در چنین قابی دولت لیبی برگزاری مسابقات فوتبال را تا آینده‌ای ناروشن ممنوع اعلام كرد. معمر قذافی آشكارا بیم دارد شعارهای جاری در استادیوم‌ها بدل به تظاهرات گسترده علیه او شود و به باتلاقی بغلطد كه حسنی مبارک غلطیده.
طرفداران فوتبال در مصر. جوان و با انرژی. جوان و خشمگین. متعلق با اقشار فرودست. به مردمان بی‌چیز و فقیر. آنها همیشه در میادین فوتبال فرصت نیش زدن به حكومت را در دل شعارهای فوتبالی‌شان یافته‌اند. وقتی "ال ا محمد ابو طریق، بازیكن سرشناس باشگاه ال اهلی، سه سال پیش روی تی شرتش شعار سیاسی نوشت و آن را به رخ كشید، طرفداران به وجد آمدند.
"ال اهلی" به عنوان پرطرفدارترین باشگاه مصر است و 37 بار قهرمان لیگ شده، به همین تعداد جام حذفی مصر را بالا برده و 6 بار قهرمان آفریقا شده (بهترین ركورد) توسط ملی‌گراهای مصری در سال 1907 تاسیس شد. توسط آنهایی كه با انگلیسی‌ها می‌جنگیدند. حتی نام باشگاه نیشی به استعمارگران انگلیسی می‌زد (ما مصری هستیم. به این جا تعلق داریم و نه شما).. رسانه‌های مصری ادعا می‌كنند ال اهلی 50 میلیون طرفدار در مصر دارد (جمعیت مصر 80 میلیون است). آن چه كه دولت‌های مصر را همیشه در هراس از بازی سیاسی فوتبال نگاه داشت. طرفداران ال اهلی در قاهره همیشه ساز مخالف با دولت را سر دادند. نیش زدند. دردسر ساز شدند. آنها امروز یكی از پرچمداران مبارزه با مبارک شده‌اند. فوتبال باز هم در صف اول ایستاده.
این است فوتبال قرار گرفته در كانون جنبش سرنوشت‌ساز مصر (و دنیای عرب). فوتبالی ایستاده در جایی آن جلو. به عنوان یكی از پرچمداران. یكی از تاریخ سازان. طرفداران فوتبالی كه تا دیروز از سوی رسانه‌های مصری عنوان "افراطی" و "تیفوسی" را داشتند سرنوشت‌ساز شده‌اند...و این بار نه در میادین فوتبال، بلكه در كوچه‌ها و خیابان‌های قاهره. تجربه‌شان سخت كارساز است.
سرعت‌شان در گرد آمدن. قدرت‌شان در یكپارچه شدن. انعطاف‌پذیری‌شان در برنامه‌های گروهی. دركشان از سر دادن شعارهای جمعی. شعارهایی به آوا و آهنگ نیشدار كه به سرعت زبان‌به‌زبان می‌چرخد. می‌چرخد و می‌گردد. می‌گردد و تفنگ بدست‌ها را نشانه می‌رود.
وحدت آنها در خیابان‌ها چنان پرشور و كارساز بوده كه علا عبد ال فتاح یكی از ژورنالیست‌های معروف مصر طعنه‌آمیزانه نوشت"...شاید بهتر باشد عنان كار را به افراطی‌های فوتبال بسپاریم".
حضور پر تب و تاب طرفداران فوتبال در مصر هشداری به سایر كشورهای عربی استبدادی هم هست. فوتبال یگانه قلمروی است كه مردمان عرب در استادیوم‌ها فرصت كنار هم جمع شدن و سردادن شعار پیدا می‌كنند. در چنین قابی دولت لیبی برگزاری مسابقات فوتبال را تا آینده‌ای ناروشن ممنوع اعلام كرد. معمر قذافی آشكارا بیم دارد شعارهای جاری در استادیوم‌ها بدل به تظاهرات گسترده علیه او شود و به باتلاقی بغلطد كه حسنی مبارک غلطیده.
طرفداران فوتبال در مصر. جوان و با انرژی. جوان و خشمگین. متعلق با اقشار فرودست. به مردمان بی‌چیز و فقیر. آنها همیشه در میادین فوتبال فرصت نیش زدن به حكومت را در دل شعارهای فوتبالی‌شان یافته‌اند. وقتی "ال ا محمد ابو طریق، بازیكن سرشناس باشگاه ال اهلی، سه سال پیش روی تی شرتش شعار سیاسی نوشت و آن را به رخ كشید، طرفداران به وجد آمدند.
"ال اهلی" به عنوان پرطرفدارترین باشگاه مصر است و 37 بار قهرمان لیگ شده، به همین تعداد جام حذفی مصر را بالا برده و 6 بار قهرمان آفریقا شده (بهترین ركورد) توسط ملی‌گراهای مصری در سال 1907 تاسیس شد. توسط آنهایی كه با انگلیسی‌ها می‌جنگیدند. حتی نام باشگاه نیشی به استعمارگران انگلیسی می‌زد (ما مصری هستیم. به این جا تعلق داریم و نه شما).. رسانه‌های مصری ادعا می‌كنند ال اهلی 50 میلیون طرفدار در مصر دارد (جمعیت مصر 80 میلیون است). آن چه كه دولت‌های مصر را همیشه در هراس از بازی سیاسی فوتبال نگاه داشت. طرفداران ال اهلی در قاهره همیشه ساز مخالف با دولت را سر دادند. نیش زدند. دردسر ساز شدند. آنها امروز یكی از پرچمداران مبارزه با مبارک شده‌اند. فوتبال باز هم در صف اول ایستاده.
گزارش خطا
ارسال به دوستان
نسخه چاپی
ذخیره عضویت در خبرنامه 
پربحث ترین عناوین
پرطرفدار ترین عناوین
لینک های مفید