همكاری كیهان كلهر با كارگردان «پدرخوانده»
آفتاب‌‌نیوز : آفتاب: كیهان كلهر كه در ساختن موسیقی فیلم «جوانی بدون جوانی» فرانسیس كاپولا نقش داشته است، در گفت‌وگویی با مجله فیلم از این همكاری سخن گفت.
كلهر در این‌باره گفته است: * فیلم «جوانی بدون جوانی» كاپولا بر اساس یک داستان فلسفی ساخته می‌شد و شخصیت اصلی داستان در آن نمایان‌گر انسانی نمادین بود كه مدام در زمان و مكان به دنبال هویت گم‌شده خودش می‌گشت و در تاریخ گم بود و گذشته تاریخی‌اش را در زمان‌های مختلف مرور می‌كرد.
* در دیدارهایی كه كاپولا و آهنگساز قبل از فیلمرداری و در جریان آن داشتند، نیاز به وجود یك صدای كهنه و باستانی در قسمت‌هایی از موسیقی مطرح شده بود و ازوالدو گلیوف، آهنگساز این فیلم، چند كار از موسیقی ملل مختلف با سازهای قدیمی را پیشنهاد كرده بود كه كمانچه هم یكی از آن‌ها بود. كاپولا هم كمانچه را به خاطر هم‌خوانی بیشترش با چیزی كه در ذهنش بود پسندید. آن‌ها با من تماس گرفتند و قرار شد برای ضبط موسیقی كه در همان محل فیلم‌برداری یعنی بخارست انجام می‌شد ملاقات و مشورت كنیم.
* كاپولا خودش داستان را انتخاب كرده و فیلم‌نامه را هم نوشته بود. دوست داشت تمام مراحل كار هم در رومانی انجام شود كه علاوه بر نزدیك شدن فیلم به فضای ذهنی نویسنده، باعث صرفه‌جویی در هزینه‌‌ها نیز می‌شد، البته من از این كه برای همكاری در این پروژه انتخاب شده بودم خوشحال شدم، ولی بیشتر كنجكاو بودم تا نقش خودم را در موسیقی پیدا كنم.
* وقتی كاپولا را ملاقات كردم، تقریبا نود درصد فیلم تدوین شده بود. ما باهم فیلم را تماشا كردیم و بعد صحبت كردیم. او بسیار عمیق با موسیقی آشنایی داشت و وسواس خاصی در مورد موسیقی داشت. بنابرایی ایرادهای گاه‌به‌گاه او و توصیف‌هایش حتا زمزمه كردن‌های ملودی خاصی كه برای صحنه خاصی در ذهنش داشت، همه برای ما كه كارمان موسیقی بود، بسیار با معنا بود. او در همان جلسه و نیز جلسه‌های بعدی ضمن توضیح داستان فیلم و منظور خودش، نقش موسقی را هم تشریح می‌كرد. كاپولا از كمانچه توقع داشت كه در جریان مسافرت‌های شخصیتی داستان به گذشته های دور نماینده صدای تاریخ باشد.
* وقتی با كاپولا بیشتر صحبت كردم او گفت كه شیفته تاریخ ایران بود و به واسطه سی‌دی‌هایی كه ازوالدو به اود داده بود، تحت تاثیر صدای كمانچه قرار گرفته بود.
كلهر در این‌باره گفته است: * فیلم «جوانی بدون جوانی» كاپولا بر اساس یک داستان فلسفی ساخته می‌شد و شخصیت اصلی داستان در آن نمایان‌گر انسانی نمادین بود كه مدام در زمان و مكان به دنبال هویت گم‌شده خودش می‌گشت و در تاریخ گم بود و گذشته تاریخی‌اش را در زمان‌های مختلف مرور می‌كرد.
* در دیدارهایی كه كاپولا و آهنگساز قبل از فیلمرداری و در جریان آن داشتند، نیاز به وجود یك صدای كهنه و باستانی در قسمت‌هایی از موسیقی مطرح شده بود و ازوالدو گلیوف، آهنگساز این فیلم، چند كار از موسیقی ملل مختلف با سازهای قدیمی را پیشنهاد كرده بود كه كمانچه هم یكی از آن‌ها بود. كاپولا هم كمانچه را به خاطر هم‌خوانی بیشترش با چیزی كه در ذهنش بود پسندید. آن‌ها با من تماس گرفتند و قرار شد برای ضبط موسیقی كه در همان محل فیلم‌برداری یعنی بخارست انجام می‌شد ملاقات و مشورت كنیم.
* كاپولا خودش داستان را انتخاب كرده و فیلم‌نامه را هم نوشته بود. دوست داشت تمام مراحل كار هم در رومانی انجام شود كه علاوه بر نزدیك شدن فیلم به فضای ذهنی نویسنده، باعث صرفه‌جویی در هزینه‌‌ها نیز می‌شد، البته من از این كه برای همكاری در این پروژه انتخاب شده بودم خوشحال شدم، ولی بیشتر كنجكاو بودم تا نقش خودم را در موسیقی پیدا كنم.
* وقتی كاپولا را ملاقات كردم، تقریبا نود درصد فیلم تدوین شده بود. ما باهم فیلم را تماشا كردیم و بعد صحبت كردیم. او بسیار عمیق با موسیقی آشنایی داشت و وسواس خاصی در مورد موسیقی داشت. بنابرایی ایرادهای گاه‌به‌گاه او و توصیف‌هایش حتا زمزمه كردن‌های ملودی خاصی كه برای صحنه خاصی در ذهنش داشت، همه برای ما كه كارمان موسیقی بود، بسیار با معنا بود. او در همان جلسه و نیز جلسه‌های بعدی ضمن توضیح داستان فیلم و منظور خودش، نقش موسقی را هم تشریح می‌كرد. كاپولا از كمانچه توقع داشت كه در جریان مسافرت‌های شخصیتی داستان به گذشته های دور نماینده صدای تاریخ باشد.
* وقتی با كاپولا بیشتر صحبت كردم او گفت كه شیفته تاریخ ایران بود و به واسطه سی‌دی‌هایی كه ازوالدو به اود داده بود، تحت تاثیر صدای كمانچه قرار گرفته بود.
گزارش خطا
ارسال به دوستان
نسخه چاپی
ذخیره عضویت در خبرنامه 
پربحث ترین عناوین
پرطرفدار ترین عناوین
لینک های مفید