بازیگر سرشناس فرانسوی در 79 سالگی درگذشت
آفتاب‌‌نیوز : آفتاب: آنی ژیراردو یکی از ماندگارترین و تحسین‌شده‌ترین ستاره‌های معاصر فرانسه که در چند فیلم کلود للوش نیز نقش‌آفرینی کرده بود، از دنیا رفت.
به گزارش خبرآنلاین، ژیراردو دوشنبه 28 فوریه پس از سال‌ها مبارزه با بیماری آلزایمر در پاریس از دنیا رفت. او 79 ساله بود.
آنی ژیراردو که سال‌ها در حوزه سینما و تئاتر فعال بود و به خاطر شادابی و صدای خشن خود شهرت داشت، مورد تحسین بسیاری از شیفتگان سینما و تئاتر فرانسه بود.
کلود للوش فیلمساز فرانسوی که در شش فیلم با ژیراردو همکاری کرده بود، او را با ادیت پیاف مقایسه کرد و گفت او روی صحنه «معادل» خواننده افسانه‌ای فرانسوی بود.
ازجمله فیلم‌های ژیراردو با للوش می‌توان به «مردی که من را می‌خواهد» در 1969 اشاره کرد که در آن مقابل ژان-پل بلموندو بازی کرد.
ژیراردو برای نقش‌آفرینی کمدی خود در دانشگاه آکادمی فرانسز در 1954 تحسین شد و سال بعد با فیلم «13 نفر پشت میز» به کارگردانی آندره اونه‌بل وارد دنیای سینما شد، اما موقعیت کاری او در 1960 با «روکو و برادرانش» لوکینو ویسکونتی شکوفا شد که در آن با آلن دلون همبازی بود.
ژیراردو در بیش از 100 فیلم نقش‌آفرینی کرد و سه بار برنده جایزه سزار شد: در 1976 برای بازی در فیلم «دکتر فرانسوا گیان» به کارگردانی ژان-لویی برتوسلی جایزه سزار بهترین بازیگر زن را دریافت کرد؛ در 1976 برای «بینوایان» برنده جایزه بهترین بازیگر زن مکمل شد و سال 2001 هم برای بازی در نقش مادر انحصارطلب یک موزیسین در «پیانیست» ساخته میشائل هانکه بار دیگر جایزه سزار بهترین بازیگر زن مکمل را دریافت کرد.
او همچنین در سال 1965 برای فیلم «سه اتاق در منهتن» ساخته مارسل کارنه برنده جایزه بهترین بازیگر زن از جشنواره ونیز شد. ژیراردو با وجود حضور تاثیرگذار خود سال‌ها از سوی فیلمسازان تاثیرگذار مانند فرانسوا تروفو نادیده گرفته شد.
نیکلای سارکوزی رئیس‌جمهور فرانسه «تلفیق شگفت‌آور توان و حساسیت ژیراردو» روی صحنه را تحسین کرد و تصمیم او در حضور در فیلمی مستند درباره بیماری آلزایمر را گواهی بر «سخاوت» او دانست.
ورایتی / 28 فوریه
به گزارش خبرآنلاین، ژیراردو دوشنبه 28 فوریه پس از سال‌ها مبارزه با بیماری آلزایمر در پاریس از دنیا رفت. او 79 ساله بود.
آنی ژیراردو که سال‌ها در حوزه سینما و تئاتر فعال بود و به خاطر شادابی و صدای خشن خود شهرت داشت، مورد تحسین بسیاری از شیفتگان سینما و تئاتر فرانسه بود.
کلود للوش فیلمساز فرانسوی که در شش فیلم با ژیراردو همکاری کرده بود، او را با ادیت پیاف مقایسه کرد و گفت او روی صحنه «معادل» خواننده افسانه‌ای فرانسوی بود.
ازجمله فیلم‌های ژیراردو با للوش می‌توان به «مردی که من را می‌خواهد» در 1969 اشاره کرد که در آن مقابل ژان-پل بلموندو بازی کرد.
ژیراردو برای نقش‌آفرینی کمدی خود در دانشگاه آکادمی فرانسز در 1954 تحسین شد و سال بعد با فیلم «13 نفر پشت میز» به کارگردانی آندره اونه‌بل وارد دنیای سینما شد، اما موقعیت کاری او در 1960 با «روکو و برادرانش» لوکینو ویسکونتی شکوفا شد که در آن با آلن دلون همبازی بود.
ژیراردو در بیش از 100 فیلم نقش‌آفرینی کرد و سه بار برنده جایزه سزار شد: در 1976 برای بازی در فیلم «دکتر فرانسوا گیان» به کارگردانی ژان-لویی برتوسلی جایزه سزار بهترین بازیگر زن را دریافت کرد؛ در 1976 برای «بینوایان» برنده جایزه بهترین بازیگر زن مکمل شد و سال 2001 هم برای بازی در نقش مادر انحصارطلب یک موزیسین در «پیانیست» ساخته میشائل هانکه بار دیگر جایزه سزار بهترین بازیگر زن مکمل را دریافت کرد.
او همچنین در سال 1965 برای فیلم «سه اتاق در منهتن» ساخته مارسل کارنه برنده جایزه بهترین بازیگر زن از جشنواره ونیز شد. ژیراردو با وجود حضور تاثیرگذار خود سال‌ها از سوی فیلمسازان تاثیرگذار مانند فرانسوا تروفو نادیده گرفته شد.
نیکلای سارکوزی رئیس‌جمهور فرانسه «تلفیق شگفت‌آور توان و حساسیت ژیراردو» روی صحنه را تحسین کرد و تصمیم او در حضور در فیلمی مستند درباره بیماری آلزایمر را گواهی بر «سخاوت» او دانست.
ورایتی / 28 فوریه
گزارش خطا
ارسال به دوستان
نسخه چاپی
ذخیره عضویت در خبرنامه 
پربحث ترین عناوین
پرطرفدار ترین عناوین
لینک های مفید