سیاسی » عمومی
کد خبر: ۱۲۲۸۶۲
تعداد نظرات: ۱ نظر
تاریخ انتشار : ۲۲ اسفند ۱۳۸۹ - ۰۹:۲۰
بحرین چه زمانی از ایران جدا شد؟
آفتاب‌‌نیوز : آفتاب: جزیره بحرین در سال 1349 با صدور قطنامه توسط شورای امنیت و تصویب مجلس شورای ملی از ایران جدا گردید.
به گزارش کتاب تاریخ ایرا، تاریخ جزیره بحرین واقع در جنوب خلیج فارس، تا اوایل دوران قاجار تحت نظر ایران اداره میشد ولی پس از چند سال، انگلیسیها به بهانه اینکه ایران فاقد نیروی دریایی است، طی قراردادی با قاجار، حفظ امنیت خلیج فارس و بحرین برعهده نیروی دریایی بریتانیا گذاشته شد.
این حاکمیت که بیش از 150 سال به طول انجامید، بعدها به طور مکرر مورد مخالفت دولتهای وقت ایران واقع میگردید ولی هر بار به نحوی با شکست مواجه میشد. در نهایت وقتی که ایران در سال 1336 ش در لایحه تقسیمات کشوری، بحرین را استان چهاردهم ایران اعلام کرد، موجی از مخالفت در کشورهای عربی را برانگیخت.
در این میان شاه که نمیخواست حمایت کشورهای عربی را از دست بدهد و ضمناً برای اینکه بتواند حاکمیت ایران نسبت جزایر دیگر خلیج فارس از قبیل تنب کوچک و تنب بزرگ و ابوموسی را تثبیت کند، یکباره و به طور ناگهانی، تصمیم خود را مبنی بر چشمپوشی از ادعاهای دیرینه ایران به بحرین اعلام نمود و پس از آن، دولت، میانجیگری دبیر کل سازمان ملل را در این مسأله تقاضا کرد.
بنابراین در 21 اردیبهشت 1349 ش برابر 11 می1970 میلادی شورای امنیت براساس گزارش هیأت اعزامی به بحرین مبنی بر تمایل اکثریت قاطع اهالی بحرین به جدای از ایران بزرگ، قطعنامهای صادر کرد که مفاد آن قطعنامه مبنی بر لزوم استقلال بحرین، در 24 اردیبهشت آن سال به تصویب مجلس شورای ملی ایران رسید.
هنوز جدایی بحرین رسماً اعلام نشده بود که هیأت حسن نیت ایرانی راهی بحرین شد و هیئتی نیز از آنجا به ایران آمد. سرانجام این جزیره مهم و استراتژیک و سرشار از منابع انرژی در 23 مرداد 1350 ش اعلام جدایی کرد و ایران نخستین کشوری بود که یک ساعت پس از اعلام جدایی، آن کشور را به رسمیت شناخت.
به گزارش کتاب تاریخ ایرا، تاریخ جزیره بحرین واقع در جنوب خلیج فارس، تا اوایل دوران قاجار تحت نظر ایران اداره میشد ولی پس از چند سال، انگلیسیها به بهانه اینکه ایران فاقد نیروی دریایی است، طی قراردادی با قاجار، حفظ امنیت خلیج فارس و بحرین برعهده نیروی دریایی بریتانیا گذاشته شد.
این حاکمیت که بیش از 150 سال به طول انجامید، بعدها به طور مکرر مورد مخالفت دولتهای وقت ایران واقع میگردید ولی هر بار به نحوی با شکست مواجه میشد. در نهایت وقتی که ایران در سال 1336 ش در لایحه تقسیمات کشوری، بحرین را استان چهاردهم ایران اعلام کرد، موجی از مخالفت در کشورهای عربی را برانگیخت.
در این میان شاه که نمیخواست حمایت کشورهای عربی را از دست بدهد و ضمناً برای اینکه بتواند حاکمیت ایران نسبت جزایر دیگر خلیج فارس از قبیل تنب کوچک و تنب بزرگ و ابوموسی را تثبیت کند، یکباره و به طور ناگهانی، تصمیم خود را مبنی بر چشمپوشی از ادعاهای دیرینه ایران به بحرین اعلام نمود و پس از آن، دولت، میانجیگری دبیر کل سازمان ملل را در این مسأله تقاضا کرد.
بنابراین در 21 اردیبهشت 1349 ش برابر 11 می1970 میلادی شورای امنیت براساس گزارش هیأت اعزامی به بحرین مبنی بر تمایل اکثریت قاطع اهالی بحرین به جدای از ایران بزرگ، قطعنامهای صادر کرد که مفاد آن قطعنامه مبنی بر لزوم استقلال بحرین، در 24 اردیبهشت آن سال به تصویب مجلس شورای ملی ایران رسید.
هنوز جدایی بحرین رسماً اعلام نشده بود که هیأت حسن نیت ایرانی راهی بحرین شد و هیئتی نیز از آنجا به ایران آمد. سرانجام این جزیره مهم و استراتژیک و سرشار از منابع انرژی در 23 مرداد 1350 ش اعلام جدایی کرد و ایران نخستین کشوری بود که یک ساعت پس از اعلام جدایی، آن کشور را به رسمیت شناخت.
گزارش خطا
ارسال به دوستان
نسخه چاپی
ذخیره عضویت در خبرنامه 
انتشار یافته: ۱
حسین
| 
۱۶:۳۱ - ۱۳۹۷/۰۵/۲۶
پاسخ
از بی لیاقتی پادشاهان ایران بود الان باید در مورد دریای خزر هوشیار باشیم 
پربحث ترین عناوین
پرطرفدار ترین عناوین
لینک های مفید