کد خبر: ۱۲۴۶۲۱
تاریخ انتشار : ۲۱ فروردين ۱۳۹۰ - ۱۷:۳۹

سرنوشت غم‌انگیز موسیقی‌دان مسافر تایتانیک

آفتاب‌‌نیوز : آفتاب: هیوم و گروهش که برای اجرای کنسرتی عازم نیویورک بودند در لحظات واپسین حیات تایتانیک، گرمای خاصی را به گوش بازماندگان می‌رساندند و تا آخرین لحظات برای اینکه دلهره مسافران را کاهش دهند به نواختن مشغول بودند. 

وقتی تایتانیک، کشتی رویاها، در نیمه‌شب 15 آوریل 1912 در حال غرق شدن بود، بازماندگان آن حادثه تعریف می‌کنند که صدای دلنشین موسیقی تا آخرین لحظات فرو رفتن غول فلزی زیر آبهای سرد اقیانوس اطلس شمالی به گوش می‌رسید.

سرنوشت غم انگیز جان لاو هیوم، موسیقی‌دان انگلیسی با کشتی تایتانیک گره خورده است و امروز هر کسی کارهای او را گوش می‌کند نوعی سردی در لایه های موسیقی او حس می‌کنند ولی به گفته بازمانده های آن شب؛ هیوم و گروهش که برای اجرای کنسرتی عازم نیویورک بودند در لحظات واپسین حیات کشتی گرمای خاصی را به گوش بازماندگان می‌رساندند. آنها تا آخرین لحظات غرق کشتی برای اینکه ترس و دلهره مسافران را کاهش دهند به نواختن مشغول بودند با اینکه می توانستند همراه سرنشینان اشراف زاده کشتی با قایق‌های نجات فرار کنند.

به گزارش خبرآنلاین، نوه خواهری موسیقی‌دان انگلیسی، «وونه هیوم» که سال گذشته درباره غذاهای کشتی تایتانیک کتابی نوشته بود امسال در کتاب جدید خود بیوگرافی کوتاهی از زندگی این موسیقی‌دان شناخته‌شده در کشتی تایتانیک نوشته است که در آن زمان 21 سال بیشتر نداشت.

در این کتاب که «کشتی رویاها تایتانیک: اولین ویولن» نامگذاری شده, عنوان شده است: «این نوشته ها تنها بخش کوتاهی از زندگی پرافتخار پدربزرگ من است و قرار است زندگی کاملش را در کتاب دیگری بازگو کنم. چون من یکی از وابستگان نزدیک موسیقی‌دان هستم در این کتاب و کتاب های بعدی سعی کرده ام با توجه به شنیده ها و اسنادی که از بازماندگان به جای مانده استفاده کنم.»

هیوم در حالی که به پدربزرگش به خاطر فداکاری برای دلگرم کردن مسافران هراسان افتخار می‌کند، خاطرنشان کرده است: «مسافران در حالی از کشتی پیاده می‌شدند که جوانی را می‌دیدند بدون جلیقه نجات تنها به فکر آرامش مسافران بود و برای آنها ویولن می‌نواخت.»

شایان ذکر است ملوینا دیان» آخرین بازمانده کشتی که در سن 96 سالگی در ساوت‌همپتون انگلیس در سال 2009 از دنیا رفت مقدمه ای بر این کتاب نوشته است. همچنین سیر داستانی کتاب از سالهای 1800 شروع می‌شود که نویسنده درباره پدر و مادرش مطالبی نوشته و بعد از آن به دوران کودکی جان می‌رسد که در نهایت به غرق شدن کشتی در آبهای سرد آتلانتیک می رسد.

در کتاب نکته ای جالب به نقل از پدر جان هیوم آورده شده است که بعد از چند هفته از خبر مرگ بزرگترین پسرش در حالی که عزادار فرزندش بود از انجمن موسیقی‌دانان بلک بروس صورت حساب خسارات از سوی گروه برای او ارسال شده بود و گفته شده بود که دستمزدی به پسرش تعلق نخواهد گرفته چرا که او همراه گروهش کنسرت را اجرا نکرده اند و سفرشان را نیمه کاره رها کرده اند!

نکته جالب دیگر اینکه در کتاب شماره بلیط جان هیوم 2-50654 آورده شده است که تاریخ تولد نویسنده نیز 50654 قید شده است.

گالو وی استاندارد/8 آوریل/ ترجمه محمد حسنلو
بازدید از صفحه اول
ارسال به دوستان
نسخه چاپی
ذخیره
عضویت در خبرنامه
نظر شما
پرطرفدار ترین عناوین