وعده‌های توخالی برای رفع کمبود مربی بهداشت در مدارس
آفتاب‌‌نیوز : آفتاب: کمبود مربی بهداشت در مدارس معضلی است که در 6 سال گذشته برای حل آن وزرای آموزش و پرورش و بهداشت پیشنهادها و برنامه‌های مختلفی اعلام کرده‌اند که هیچیک تاکنون عملیاتی نشده و با بازنشسته شدن مربیان قدیمی هر روز به دامنه آن افزوده می‌شود.
افزایش چشمگیر بیماری‌های پرخطر همچون هپاتیت و ایدز در جوامع امروزی و نیاز به آموزش شهروندان برای جلوگیری از گسترش این بیماری‌ها به خصوص در آموزش و پرورش که بزرگ‌ترین جامعه تحت پوشش یعنی کودکان و نوجوانان 7 تا 18 را در مجموعه خود دارد لزوم بکارگیری مربیان و معلمان بهداشت را در سایر مسائل بهداشتی به روز افزایش می‌دهد اما در کشور ما این موضوع از سوی مسئولان مغفول مانده است.
در 23 فروردین سال 1386، مدیرکل دفتر سلامت و تندرستی وقت وزارت آموزش و پرورش با بیان اینکه تنها سه هزار مربی بهداشت در سراسر کشور فعالیت می‌کنند که تعداد زیادی از آنها در آستانه بازنشستگی هستند، گفته بود: "در حال حاضر مدارس کشور به 17 هزار مربی بهداشت نیاز دارد."
همچنین رئیس کمیسیون آموزش و تحقیقات با تایید این موضوع عنوان کرده بود که هم اکنون به ازای هر سه هزار و 500 دانش آموز یک مربی بهداشت در ایران فعالیت می‌کند در حالی که حداقل مطلوب میانگین یک مربی به ازای هر 700 دانش‌آموز است.
در این میان مسئولان سلامت استانها نیز آمارهای نگران‌کننده‌ای را از وضعیت بهداشتی مدارس هر روز ارائه می‌دادند. به طور مثال "علی روحی" معاون پرورشی و تربیت بدنی گیلان در اسفند 1386 عنوان کرده بود که در استان گیلان هر 750 دانش آموز یک مربی بهداشت دارند. معاون پرورشی استان لرستان نیز در این باره عنوان کرده بود که " به ازای هر 9 هزار و 500 دانش‌آموز در لرستان یک مربی بهداشت فعالیت می‌کند و در کل استان تنها 45 مربی بهداشت حضور دارند.
"احمد فرهودی"معاون پرورشی و تربیت بدنی استان مازندران نیز در دی‌ماه سال 1387 عنوان کرده بود که ساری به یک هزار و 200 مربی بهداشت نیاز دارد و همچنین"اکبر لطفی" مدیرکل آموزش و پرورش آمل گفته بود که برای 17 مدرسه آمل یک مربی بهداشت داریم.
با این وجود علیرضا علی احمدی وزیر سابق آموزش و پرورش که معتقد بود واگذاری مسئولیت‌های مختلف همچون حوزه سلامت و تندرستی به آموزش و پرورش درست نیست و مسئولیت این وزارتخانه را سنگین کرده است و دستگاه‌های دیگر همچون وزارت بهداشت باید در این زمینه فعالیت کنند، از استخدام مربیان بهداشت سر باز می‌زد و به صراحت عنوان می‌کرد که مدارس به مربی بهداشت نیازی ندارند.
اما معضل کمبود مربی بهداشت و نیاز مدارس به این افراد در سال 1388 بدنبال شیوع آنفولانزای نوع "آ" موجب شد که بار دیگر مسئولان آموزش و پرورش بر استخدام نیرو در این بخش تاکید کنند.
شیوع این بیماری در جهان و به تبع آن کشورمان موجب شد که وزارت آموزش و پرورش با آموزش کوتاه مدت و فشرده معلمان در رشته‌های دیگر در این بخش و بکارگیری دانشجویان دانشگاه‌های علوم پزشکی این بحران را پشت سر بگذارد اما پس از پایان یافتن آن بار دیگر موضوع استخدام مربیان بهداشت و رفع کمبودها در این بخش بدست فراموشی سپرده شد.
این مسئله ادامه داشت تا اینکه موضوع برگزاری آزمون استخدامی وزارت آموزش و پرورش در سال 1389 مطرح شد، اما ردیف استخدامی در این آزمون نیز بسیار پایین بود و هر بار رقمی متفاوت از آن اعلام می‌شد که آخرین رقم عنوان شده که گفته می‌شود با عنوان مربی بهداشت به استخدام آموزش و پرورش در آمده اند 5 هزار نفر هستند.
وزیر آموزش و پرورش نیز هر بار با این سئوال مکرر خبرنگاران که "استخدام مربیان بهداشت به کجا رسید؟" روبه‌رو می‌شود، می‌گوید: "در صورت برگزاری آزمون استخدامی، استخدام این مربیان در الویت قرار می‌گیرد."
وزیر بهداشت، درمان و آموزش پزشکی که پیش از این در هنگام بحران آنفولانزای نوع "آ" وعده داده بود که از دانشجویان رشته‌های مختلف دانشگاه علوم پزشکی در مدارس استفاده می‌شود، این بار این موضوع را تکذیب کرد و گفت: این موضوع تاکنون مطرح نبوده است اما با توجه به اینکه تعداد مربیان بهداشت مدارس تنها هفت هزار نفر بوده و میزان کمی است و پس از اجرای مصوبه مجلس نیز این تعداد به 12 هزار نفر می‌رسد، این آمادگی را داریم که اگر مدارس رابطان بهداشت را از میان دبیران به ما معرفی کنند، طبق یک برنامه مدون تمام آنها را به طور کامل آموزش دهیم تا نقش مربی بهداشت را تا زمان رسیدن آمار مربیان بهداشت متخصص جهت کفایت ایفا کنند.
این پیشنهاد وحید دستجردی در حالی مطرح شده که اکنون آموزش و پرورش به گفته حاجی بابایی معلم مازاد ندارد و در تمام گروه‌های درسی و مقاطع تحصیلی معلمان مشغول به فعالیت و تدریس هستند.
با وجود این باید دید که پیشنهاد بعدی وزرای بهداشت و آموزش و پرورش برای رفع کمبود مربی بهداشت در مدارس که هر روز ضرورت حضور آنها بیشتر می‌شود، چیست.
افزایش چشمگیر بیماری‌های پرخطر همچون هپاتیت و ایدز در جوامع امروزی و نیاز به آموزش شهروندان برای جلوگیری از گسترش این بیماری‌ها به خصوص در آموزش و پرورش که بزرگ‌ترین جامعه تحت پوشش یعنی کودکان و نوجوانان 7 تا 18 را در مجموعه خود دارد لزوم بکارگیری مربیان و معلمان بهداشت را در سایر مسائل بهداشتی به روز افزایش می‌دهد اما در کشور ما این موضوع از سوی مسئولان مغفول مانده است.
در 23 فروردین سال 1386، مدیرکل دفتر سلامت و تندرستی وقت وزارت آموزش و پرورش با بیان اینکه تنها سه هزار مربی بهداشت در سراسر کشور فعالیت می‌کنند که تعداد زیادی از آنها در آستانه بازنشستگی هستند، گفته بود: "در حال حاضر مدارس کشور به 17 هزار مربی بهداشت نیاز دارد."
همچنین رئیس کمیسیون آموزش و تحقیقات با تایید این موضوع عنوان کرده بود که هم اکنون به ازای هر سه هزار و 500 دانش آموز یک مربی بهداشت در ایران فعالیت می‌کند در حالی که حداقل مطلوب میانگین یک مربی به ازای هر 700 دانش‌آموز است.
در این میان مسئولان سلامت استانها نیز آمارهای نگران‌کننده‌ای را از وضعیت بهداشتی مدارس هر روز ارائه می‌دادند. به طور مثال "علی روحی" معاون پرورشی و تربیت بدنی گیلان در اسفند 1386 عنوان کرده بود که در استان گیلان هر 750 دانش آموز یک مربی بهداشت دارند. معاون پرورشی استان لرستان نیز در این باره عنوان کرده بود که " به ازای هر 9 هزار و 500 دانش‌آموز در لرستان یک مربی بهداشت فعالیت می‌کند و در کل استان تنها 45 مربی بهداشت حضور دارند.
"احمد فرهودی"معاون پرورشی و تربیت بدنی استان مازندران نیز در دی‌ماه سال 1387 عنوان کرده بود که ساری به یک هزار و 200 مربی بهداشت نیاز دارد و همچنین"اکبر لطفی" مدیرکل آموزش و پرورش آمل گفته بود که برای 17 مدرسه آمل یک مربی بهداشت داریم.
با این وجود علیرضا علی احمدی وزیر سابق آموزش و پرورش که معتقد بود واگذاری مسئولیت‌های مختلف همچون حوزه سلامت و تندرستی به آموزش و پرورش درست نیست و مسئولیت این وزارتخانه را سنگین کرده است و دستگاه‌های دیگر همچون وزارت بهداشت باید در این زمینه فعالیت کنند، از استخدام مربیان بهداشت سر باز می‌زد و به صراحت عنوان می‌کرد که مدارس به مربی بهداشت نیازی ندارند.
اما معضل کمبود مربی بهداشت و نیاز مدارس به این افراد در سال 1388 بدنبال شیوع آنفولانزای نوع "آ" موجب شد که بار دیگر مسئولان آموزش و پرورش بر استخدام نیرو در این بخش تاکید کنند.
شیوع این بیماری در جهان و به تبع آن کشورمان موجب شد که وزارت آموزش و پرورش با آموزش کوتاه مدت و فشرده معلمان در رشته‌های دیگر در این بخش و بکارگیری دانشجویان دانشگاه‌های علوم پزشکی این بحران را پشت سر بگذارد اما پس از پایان یافتن آن بار دیگر موضوع استخدام مربیان بهداشت و رفع کمبودها در این بخش بدست فراموشی سپرده شد.
این مسئله ادامه داشت تا اینکه موضوع برگزاری آزمون استخدامی وزارت آموزش و پرورش در سال 1389 مطرح شد، اما ردیف استخدامی در این آزمون نیز بسیار پایین بود و هر بار رقمی متفاوت از آن اعلام می‌شد که آخرین رقم عنوان شده که گفته می‌شود با عنوان مربی بهداشت به استخدام آموزش و پرورش در آمده اند 5 هزار نفر هستند.
وزیر آموزش و پرورش نیز هر بار با این سئوال مکرر خبرنگاران که "استخدام مربیان بهداشت به کجا رسید؟" روبه‌رو می‌شود، می‌گوید: "در صورت برگزاری آزمون استخدامی، استخدام این مربیان در الویت قرار می‌گیرد."
وزیر بهداشت، درمان و آموزش پزشکی که پیش از این در هنگام بحران آنفولانزای نوع "آ" وعده داده بود که از دانشجویان رشته‌های مختلف دانشگاه علوم پزشکی در مدارس استفاده می‌شود، این بار این موضوع را تکذیب کرد و گفت: این موضوع تاکنون مطرح نبوده است اما با توجه به اینکه تعداد مربیان بهداشت مدارس تنها هفت هزار نفر بوده و میزان کمی است و پس از اجرای مصوبه مجلس نیز این تعداد به 12 هزار نفر می‌رسد، این آمادگی را داریم که اگر مدارس رابطان بهداشت را از میان دبیران به ما معرفی کنند، طبق یک برنامه مدون تمام آنها را به طور کامل آموزش دهیم تا نقش مربی بهداشت را تا زمان رسیدن آمار مربیان بهداشت متخصص جهت کفایت ایفا کنند.
این پیشنهاد وحید دستجردی در حالی مطرح شده که اکنون آموزش و پرورش به گفته حاجی بابایی معلم مازاد ندارد و در تمام گروه‌های درسی و مقاطع تحصیلی معلمان مشغول به فعالیت و تدریس هستند.
با وجود این باید دید که پیشنهاد بعدی وزرای بهداشت و آموزش و پرورش برای رفع کمبود مربی بهداشت در مدارس که هر روز ضرورت حضور آنها بیشتر می‌شود، چیست.
گزارش خطا
ارسال به دوستان
نسخه چاپی
ذخیره عضویت در خبرنامه 
پربحث ترین عناوین
پرطرفدار ترین عناوین
لینک های مفید