پاسخ «اریک پریست» ریاضیدان برجسته به «هاوکینگ»
آفتاب‌‌نیوز : آفتاب: اریک پریست استاد ریاضی دانشگاه کمبریج می‌گوید: «هاوکینگ نمی‌تواند با فیزیک وجود عالم و انسان را توضیح دهد، برای بسیاری از ماها وجود خدا یک عامل بسیار مهم در غنای زندگی و هستی است.»
پس از مصاحبه استفان هاوکینگ فیزیکدان و کهکشان‌شناس بریتانیایی که به مناسبت انتشار کتاب جدید وی تحت عنوان «طرح عظیم» انجام شده بود و انتشار شبهات و نظرات جدید وی در زیر سئوال بردن آفرینش عالم هستی که جنجال و واکنش‌های فراوانی به دنبال داشته است، مهمترین رخداد در این رابطه، پاسخ منطقی و مستدل استاد برجسته و مشهور ریاضیات و عضو هیأت امنای دانشگاه کمبریج است که می‌گوید: علم چگونه می‌تواند ذات زیبایی و عشق را توضیح دهد؟
«اریک پریست» از استادان سابق ریاضیات در دانشگاه سنت اندرو و از اعضای هیأت امنای انستیتو فارادی در دانشگاه کمبریج، در مطلبی که در روزنامه گاردین به چاپ رسیده می‌نویسد باورهای مدرن در مورد جهان و عالم هستی، با هدف پوشاندن شکاف‌ها و نقاط ضعف‌ها در دانش ما نیست بلکه هدف آن پاسخ دادن به سئوالات گوناگون بشر مدرن است.
اریک پریست در این مطلب می‌افزاید: حرف پروفسور هاوکینگ توجیه‌پذیر نیست، این حالت کاملا تحمل واقعی است که خداوند شرایط را برای وقوع انفجار بزرگ و شکل‌گیری کهکشان‌ها براساس قوانین فیزیک فراهم کرده است.
استاد دانشگاه کمبریج در ادامه مطلب خود در روزنامه گاردین می‌افزاید به عنوان یک دانشور و دانشمند ما همواره به دنبال یافتن پاسخ‌های قانع کننده به سئوالات بسیار پیچیده‌ای هستیم که گاه دانش ما در برابر این سئوالات و ناشناخته‌های عالم هستی چنان ناچیز است که آدمی احساس شرم می‌کند.
با این همه طرح ادعاهای مبهم و اثبات نشده نیز نمی‌تواند به کنجکاوی و جستجوی علمی ما کمکی بکند. ممکن است آنطور که دانشوران معتقدند فیزیک با تکیه بر ریاضیات ملکه تمام علوم باشد ولی پاسخ‌گوی تمام سئوالات علمی نیست.
شیمی، زیست شناسی، رواشناسی و شاخه‌های علوم انسانی نیز روش‌های خاص خود را برای تفسیر و تحلیل جهان دارند که معمولا مکمل فیزیک و ریاضی هستند.
اریک پریست یادآوری می‌کند که علوم نمی‌تواند به بسیاری از سئوالات مهمی که در برابر انسان وجود دارد به شکل همه‌جانبه و دقیقی پاسخ دهد. به عنوان مثال علوم چگونه می‌تواند ذات زیبایی و عشق را توضیح دهد.
شاید تاریخ، فلسفه و الهیات رشته‌های مناسب تری برای پاسخ‌گویی به این نوع سئوالات هستند.
نکته‌ای که در این میان مهم است جنبه های مکمل پاسخ‌گویی به این نوع سئوالات از زوایای گوناگون است و به خصوص ارتباط بین اینکه چطور و چرا هر چیزی خلق شده یا به وجود آمده است.
اگر فیزیک کهکشان به یک نظریه واحد برسد شاید در آینده پروفسور هاوکینگ و افرادی نظیر وی بتوانند چگونگی پیدایش را پاسخ دهند ولی مسلما قادر نیستند که چرایی پیدایش را حل کنند. یکی از دانشوران مثال خوبی برای تشریح این موضوع دارد: داستان جوشیدن آب در کتری. وی می‌گوید با استفاده از قوانین فیزیک می‌توان به دقت توضیح داد که چطور گرما از اجاق به کتری و سپس به آب منتقل شده و آنرا به نقطه جوش می‌رساند. اما چرا این آب می‌جوشد را نمی‌توان صرفا با فیزیک توضیح داد. شاید خانم خانه هوس چای کرده باشد؟!
اریک پریست عضو هیأت امنای انستیتو فارادی در دانشگاه کمبریج توضیح می‌دهد که در گذشته شاید خیلی از فلاسفه و ادیان در توضیح جهان هستی هر کجا با سئوال یا مشکلی غیرقابل توضیح روبه‌رو می شدند حل آن معما را به خداوند نسبت می‌دادند.
اما در دین‌باوری امروزی و مدرن این روش دیگر جایی ندارد و کسی به آن اتکا نمی‌کند. شاید پروفسور هاوکینگ تا همین اواخر چنین اعتقادی داشته و اکنون که برای همه سئوالات خود پاسخی نمی‌یابد دیگر نیازی هم به باور نقش خدا نمی‌بیند.
خداوندی که بسیاری از مردم و پیروان ادیان به آن باور دارند «خدای حل تردیدها» نیست.
آفریننده هستی خدایی است که به سئوالات غیر علمی در مورد چرایی عالم هستی و اعجاب آن و همین‌طور مزایای داشتن یک زندگی خوب پاسخ می‌دهد.
این مردمان از پیشرفت‌های علمی نیز استقبال کرده و بسیاری از آنها را می‌پذیرند چون علوم زوایای خارق‌العاده‌ی زیبایی، تنوع و اعجاب کهکشان و هستی را توضیح می‌دهند.
اریک پریست در پایان می‌نویسد امروز می‌شود این سئوال را مطرح کرد و پاسخ گفت که آیا وجود خدا با تجارب شخصی هر فرد تناسب و انطباق دارد یا نه. اعتقاد به یکتایی خداوند به آگاهی و وجدان هر یک از ما بستگی دارد ولی برای بسیاری از ماها وجود خدا یک عامل بسیار مهم در غنای زندگی و هستی ماست.
هاوکینگ در کتاب «طراحی بزرگ» که با همکاری فیزیکدان دیگری با نام لئونارد ملودینو نوشته شده بیان کرده که مجموعه‌ای از تئوری‌های جدید نیاز به یک خالق برای کائنات را از بین می‌برد.
در این کتاب آمده: به دلیل وجود قوانینی مانند جاذبه، کائنات می‌تواند خود را بسازد و خواهد ساخت. خلقت خودبخود تنها دلیل موجود است دلیل وجود کائنات و وجود ما و وجود خالقی که جهان را به چرخه در آورد الزامی نیست.
هاوکینگ 69 ساله ابتدا در سال 1988 و با نوشتن کتاب «تاریخ مختصری از زمان» در مورد اساس کائنات به شهرت جهانی رسید و هم اکنون به خاطر تحقیقاتش بر روی حفره‌های سیاه، نظام عالم وجود و جاذبه کوانتومی مشهور است.
این دانشمند از سال 1974 در تلاش برای وفق دادن دو تئوری اساسی فیزیک نوین بوده است یکی نظریه نسبت آلبرت انیشتن و دیگری نظریه کوانتوم.
وی در کتاب اول خود نوشته بود اگر بخواهیم یک نظریه کامل را پیدا کنیم آنگاه پیروزی نهایی در استدلال انسانی را بدست آورده‌ایم و آن زمان باید خدا را به خاطر داشته باشیم.
وی در آخرین کتابش بیان کرده بود که کشف سال 1992 در مورد سیاره‌ای که به دور ستاره دیگری به غیر از خورشید میگشته است به بازسازی دوباره نظریه اسحاق نیوتن پدر علم فیزیک کمک می‌کند که بیان کرده بود کائنات حاصل بی‌نظمی نبوده و توسط خدایی آفریده شده است.
هاوکینگ که تنها از طریق یک دستگاه کامپیوتری قادر به صحبت کردن است دچار یک بیماری عصبی است که به آرامی طی سال‌ها پیشرفت کرده و وی را تقریبا به طور کامل فلج کرده است.
این بیماری از اوایل 20 سالگی در وی ایجاد شد اما با این وجود وی خود را به عنوان یکی از دانشمندانی برجسته جهان مطرح کرد.
وی سال گذشته از کرسی استادی ریاضی دانشگاه کمبریج بریتانیا که از سال 1979 در اختیار نیوتن بود استعفا داد.
پس از مصاحبه استفان هاوکینگ فیزیکدان و کهکشان‌شناس بریتانیایی که به مناسبت انتشار کتاب جدید وی تحت عنوان «طرح عظیم» انجام شده بود و انتشار شبهات و نظرات جدید وی در زیر سئوال بردن آفرینش عالم هستی که جنجال و واکنش‌های فراوانی به دنبال داشته است، مهمترین رخداد در این رابطه، پاسخ منطقی و مستدل استاد برجسته و مشهور ریاضیات و عضو هیأت امنای دانشگاه کمبریج است که می‌گوید: علم چگونه می‌تواند ذات زیبایی و عشق را توضیح دهد؟
«اریک پریست» از استادان سابق ریاضیات در دانشگاه سنت اندرو و از اعضای هیأت امنای انستیتو فارادی در دانشگاه کمبریج، در مطلبی که در روزنامه گاردین به چاپ رسیده می‌نویسد باورهای مدرن در مورد جهان و عالم هستی، با هدف پوشاندن شکاف‌ها و نقاط ضعف‌ها در دانش ما نیست بلکه هدف آن پاسخ دادن به سئوالات گوناگون بشر مدرن است.
اریک پریست در این مطلب می‌افزاید: حرف پروفسور هاوکینگ توجیه‌پذیر نیست، این حالت کاملا تحمل واقعی است که خداوند شرایط را برای وقوع انفجار بزرگ و شکل‌گیری کهکشان‌ها براساس قوانین فیزیک فراهم کرده است.
استاد دانشگاه کمبریج در ادامه مطلب خود در روزنامه گاردین می‌افزاید به عنوان یک دانشور و دانشمند ما همواره به دنبال یافتن پاسخ‌های قانع کننده به سئوالات بسیار پیچیده‌ای هستیم که گاه دانش ما در برابر این سئوالات و ناشناخته‌های عالم هستی چنان ناچیز است که آدمی احساس شرم می‌کند.
با این همه طرح ادعاهای مبهم و اثبات نشده نیز نمی‌تواند به کنجکاوی و جستجوی علمی ما کمکی بکند. ممکن است آنطور که دانشوران معتقدند فیزیک با تکیه بر ریاضیات ملکه تمام علوم باشد ولی پاسخ‌گوی تمام سئوالات علمی نیست.
شیمی، زیست شناسی، رواشناسی و شاخه‌های علوم انسانی نیز روش‌های خاص خود را برای تفسیر و تحلیل جهان دارند که معمولا مکمل فیزیک و ریاضی هستند.
اریک پریست یادآوری می‌کند که علوم نمی‌تواند به بسیاری از سئوالات مهمی که در برابر انسان وجود دارد به شکل همه‌جانبه و دقیقی پاسخ دهد. به عنوان مثال علوم چگونه می‌تواند ذات زیبایی و عشق را توضیح دهد.
شاید تاریخ، فلسفه و الهیات رشته‌های مناسب تری برای پاسخ‌گویی به این نوع سئوالات هستند.
نکته‌ای که در این میان مهم است جنبه های مکمل پاسخ‌گویی به این نوع سئوالات از زوایای گوناگون است و به خصوص ارتباط بین اینکه چطور و چرا هر چیزی خلق شده یا به وجود آمده است.
اگر فیزیک کهکشان به یک نظریه واحد برسد شاید در آینده پروفسور هاوکینگ و افرادی نظیر وی بتوانند چگونگی پیدایش را پاسخ دهند ولی مسلما قادر نیستند که چرایی پیدایش را حل کنند. یکی از دانشوران مثال خوبی برای تشریح این موضوع دارد: داستان جوشیدن آب در کتری. وی می‌گوید با استفاده از قوانین فیزیک می‌توان به دقت توضیح داد که چطور گرما از اجاق به کتری و سپس به آب منتقل شده و آنرا به نقطه جوش می‌رساند. اما چرا این آب می‌جوشد را نمی‌توان صرفا با فیزیک توضیح داد. شاید خانم خانه هوس چای کرده باشد؟!
اریک پریست عضو هیأت امنای انستیتو فارادی در دانشگاه کمبریج توضیح می‌دهد که در گذشته شاید خیلی از فلاسفه و ادیان در توضیح جهان هستی هر کجا با سئوال یا مشکلی غیرقابل توضیح روبه‌رو می شدند حل آن معما را به خداوند نسبت می‌دادند.
اما در دین‌باوری امروزی و مدرن این روش دیگر جایی ندارد و کسی به آن اتکا نمی‌کند. شاید پروفسور هاوکینگ تا همین اواخر چنین اعتقادی داشته و اکنون که برای همه سئوالات خود پاسخی نمی‌یابد دیگر نیازی هم به باور نقش خدا نمی‌بیند.
خداوندی که بسیاری از مردم و پیروان ادیان به آن باور دارند «خدای حل تردیدها» نیست.
آفریننده هستی خدایی است که به سئوالات غیر علمی در مورد چرایی عالم هستی و اعجاب آن و همین‌طور مزایای داشتن یک زندگی خوب پاسخ می‌دهد.
این مردمان از پیشرفت‌های علمی نیز استقبال کرده و بسیاری از آنها را می‌پذیرند چون علوم زوایای خارق‌العاده‌ی زیبایی، تنوع و اعجاب کهکشان و هستی را توضیح می‌دهند.
اریک پریست در پایان می‌نویسد امروز می‌شود این سئوال را مطرح کرد و پاسخ گفت که آیا وجود خدا با تجارب شخصی هر فرد تناسب و انطباق دارد یا نه. اعتقاد به یکتایی خداوند به آگاهی و وجدان هر یک از ما بستگی دارد ولی برای بسیاری از ماها وجود خدا یک عامل بسیار مهم در غنای زندگی و هستی ماست.
هاوکینگ در کتاب «طراحی بزرگ» که با همکاری فیزیکدان دیگری با نام لئونارد ملودینو نوشته شده بیان کرده که مجموعه‌ای از تئوری‌های جدید نیاز به یک خالق برای کائنات را از بین می‌برد.
در این کتاب آمده: به دلیل وجود قوانینی مانند جاذبه، کائنات می‌تواند خود را بسازد و خواهد ساخت. خلقت خودبخود تنها دلیل موجود است دلیل وجود کائنات و وجود ما و وجود خالقی که جهان را به چرخه در آورد الزامی نیست.
هاوکینگ 69 ساله ابتدا در سال 1988 و با نوشتن کتاب «تاریخ مختصری از زمان» در مورد اساس کائنات به شهرت جهانی رسید و هم اکنون به خاطر تحقیقاتش بر روی حفره‌های سیاه، نظام عالم وجود و جاذبه کوانتومی مشهور است.
این دانشمند از سال 1974 در تلاش برای وفق دادن دو تئوری اساسی فیزیک نوین بوده است یکی نظریه نسبت آلبرت انیشتن و دیگری نظریه کوانتوم.
وی در کتاب اول خود نوشته بود اگر بخواهیم یک نظریه کامل را پیدا کنیم آنگاه پیروزی نهایی در استدلال انسانی را بدست آورده‌ایم و آن زمان باید خدا را به خاطر داشته باشیم.
وی در آخرین کتابش بیان کرده بود که کشف سال 1992 در مورد سیاره‌ای که به دور ستاره دیگری به غیر از خورشید میگشته است به بازسازی دوباره نظریه اسحاق نیوتن پدر علم فیزیک کمک می‌کند که بیان کرده بود کائنات حاصل بی‌نظمی نبوده و توسط خدایی آفریده شده است.
هاوکینگ که تنها از طریق یک دستگاه کامپیوتری قادر به صحبت کردن است دچار یک بیماری عصبی است که به آرامی طی سال‌ها پیشرفت کرده و وی را تقریبا به طور کامل فلج کرده است.
این بیماری از اوایل 20 سالگی در وی ایجاد شد اما با این وجود وی خود را به عنوان یکی از دانشمندانی برجسته جهان مطرح کرد.
وی سال گذشته از کرسی استادی ریاضی دانشگاه کمبریج بریتانیا که از سال 1979 در اختیار نیوتن بود استعفا داد.
گزارش خطا
ارسال به دوستان
نسخه چاپی
ذخیره عضویت در خبرنامه 
پربحث ترین عناوین
پرطرفدار ترین عناوین
لینک های مفید