شان پن با یک فیلم جاده‌ای نامتعارف در کن درخشید+ عکس
آفتاب‌‌نیوز : 
آفتاب: فیلم سینمایی «این جا باید باشد» با بازی شان پن به نقش یک ستاره پاپ دهه هشتادی خود را به عنوان یکی از رقبای جدی جایزه نخل طلای جشنواره کن 2011 مطرح کرد.
این فیلم که روز جمعه در بخش مسابقه شصت و چهارمین جشنواره فیلم کن نمایش داده شد، تازه‌ترین ساخته پائولو سورنتینو فیلمساز صاحبنام ایتالیایی است.
شان پن که گریم او در «این‌جا باید باشد» یادآور رابرت اسمیت خواننده گروه «کیور» است، در این فیلم نقش شاین، یک ستاره راک پا به سن گذاشته را بازی می‌کند که حاضر نیست بزرگ شود. نزدیک‌ترین دوست او دختری نوجوان به نام گات (با بازی ایو هیوسان دختر بونو خواننده گروه U2) است.
شاین که دوران بازنشستگی را در نهایت راحتی در کنار همسر آتش‌نشان خود (فرانسیس مکدارمند) در ایرلند می‌گذراند، خبردار می‌شود پدرش که سال‌هاست او را ندیده و در نیویورک زندگی می‌کند، بیمار است.
وقتی او به خانه برمی‌گردد متوجه می‌شود پدرش خیلی دوست دارد از نگهبانی در آشوئیتس که در سال‌های جنگ جهانی دوم او را تحقیر کرد، انتقام بگیرد. شاین پس از مرگ پدر با کمک یک شکارچی نازی (جاد هیرش) راهی سفری جاده‌ای می‌شود تا مرد آلمانی پیر را که در یوتا پنهان شده، پیدا کند.
فیلم بسیار نامتعارف «این‌جا باید باشد» در جلسه نمایش رسانه‌ای خود خیلی هم مورد استقبال قرار نگرفت، اما چند نفر از منتقدان در جلسه مطبوعاتی گفتند فیلم ارزش دریافت جایزه نخل طلای کن را دارد.
سورنتینو سال 2008 برای فیلم «ستاره» درباره جولیو آندروتی، نخست وزیر پیشین ایتالیا جایزه هیئت داوران جشنواره کن را دریافت کرد. آن سال شان پن که دو جایزه اسکار در کارنامه دارد رئیس هیئت داوران کن بود و به گفته خودش از دیدن آن فیلم آن‌قدر تحت تاثیر قرار گرفت که به سورنتینو گفت مایل است با او همکاری کند.
پن گفت: «فکر کنم در آخرین نمای فیلم بود که گفتم هر وقت و هر جا که باشد با او کار می‌کنم و نکته بعدی که یادم می‌آید این است که فیلمنامه دستم بود.»
پن افزود سورنتینو وقتی سر صحنه آمد تصویری کامل از شاین در ذهن داشت و به این ترتیب دیگر نیاز نبود او برای شکل دادن به نقشی که آن را یکی از بدیع‌ترین نقش‌های خود می‌داند، خیلی تلاش کند.
پن گفت: «او پیانو می‌نواخت و من فیلمنامه را ورق می‌زدم.»
پن که برای فیلم‌های «رود میستیک» و «میلک» برنده اسکار شده درباره سورنتینو، گفت: «او یکی از معدود استادان حال حاضر سینماست، کسی که حالا حالا فیلم‌های بدیع خواهد ساخت.»
پن درمورد مضمون فیلم که انتقام است گفت این یک مضمون تکرارشونده در زندگی آمریکایی‌هاست. او گفت: «شما می‌توانید حس انتقام را ببینید و نوع واکنش به آن را - که اخیرا در آمریکا در کشتن اسامه بن لادن به اوج خود رسید - و در فرهنگ آمریکایی شاهد واکنش‌های متفاوت به این مسئله هستید.»
بازیگر 51 ساله آمریکایی امسال فیلم «درخت زندگی» به کارگردانی ترنس مالیک را هم در بخش مسابقه کن دارد.
سورنتینو هم گفت برای کنار هم قرار دادن دو موضوع ظاهرا کاملا متفاوت - یک پیتر پن میانسال و یک نازی سالخورده - از یک خط داستانی نامعمول استفاده کرد.
او افزود: «این چیزی بود که واقعا من را کنجکاو کرد. می‌خواستم چیزی درمورد یک مرد پنجاه ساله بنویسم که هنوز بچه است و در عین حال یک ستاره راک. می‌خواستم این دو آدم را در یک فیلم داشته باشم و آن‌ها را رودرروی هم قرار بدهم.»
شصت و چهارمین دوره جشنواره فیلم کن یکشنبه شب با برگزاری مراسم اختتامیه به کار خود پایان می‌دهد.
خبرگزاری فرانسه / 20 مه / ترجمه: علی افتخاری {$old_album_127750}
آفتاب: فیلم سینمایی «این جا باید باشد» با بازی شان پن به نقش یک ستاره پاپ دهه هشتادی خود را به عنوان یکی از رقبای جدی جایزه نخل طلای جشنواره کن 2011 مطرح کرد. این فیلم که روز جمعه در بخش مسابقه شصت و چهارمین جشنواره فیلم کن نمایش داده شد، تازه‌ترین ساخته پائولو سورنتینو فیلمساز صاحبنام ایتالیایی است.
شان پن که گریم او در «این‌جا باید باشد» یادآور رابرت اسمیت خواننده گروه «کیور» است، در این فیلم نقش شاین، یک ستاره راک پا به سن گذاشته را بازی می‌کند که حاضر نیست بزرگ شود. نزدیک‌ترین دوست او دختری نوجوان به نام گات (با بازی ایو هیوسان دختر بونو خواننده گروه U2) است.
شاین که دوران بازنشستگی را در نهایت راحتی در کنار همسر آتش‌نشان خود (فرانسیس مکدارمند) در ایرلند می‌گذراند، خبردار می‌شود پدرش که سال‌هاست او را ندیده و در نیویورک زندگی می‌کند، بیمار است.
وقتی او به خانه برمی‌گردد متوجه می‌شود پدرش خیلی دوست دارد از نگهبانی در آشوئیتس که در سال‌های جنگ جهانی دوم او را تحقیر کرد، انتقام بگیرد. شاین پس از مرگ پدر با کمک یک شکارچی نازی (جاد هیرش) راهی سفری جاده‌ای می‌شود تا مرد آلمانی پیر را که در یوتا پنهان شده، پیدا کند.
فیلم بسیار نامتعارف «این‌جا باید باشد» در جلسه نمایش رسانه‌ای خود خیلی هم مورد استقبال قرار نگرفت، اما چند نفر از منتقدان در جلسه مطبوعاتی گفتند فیلم ارزش دریافت جایزه نخل طلای کن را دارد.
سورنتینو سال 2008 برای فیلم «ستاره» درباره جولیو آندروتی، نخست وزیر پیشین ایتالیا جایزه هیئت داوران جشنواره کن را دریافت کرد. آن سال شان پن که دو جایزه اسکار در کارنامه دارد رئیس هیئت داوران کن بود و به گفته خودش از دیدن آن فیلم آن‌قدر تحت تاثیر قرار گرفت که به سورنتینو گفت مایل است با او همکاری کند.
پن گفت: «فکر کنم در آخرین نمای فیلم بود که گفتم هر وقت و هر جا که باشد با او کار می‌کنم و نکته بعدی که یادم می‌آید این است که فیلمنامه دستم بود.»
پن افزود سورنتینو وقتی سر صحنه آمد تصویری کامل از شاین در ذهن داشت و به این ترتیب دیگر نیاز نبود او برای شکل دادن به نقشی که آن را یکی از بدیع‌ترین نقش‌های خود می‌داند، خیلی تلاش کند.
پن گفت: «او پیانو می‌نواخت و من فیلمنامه را ورق می‌زدم.»
پن که برای فیلم‌های «رود میستیک» و «میلک» برنده اسکار شده درباره سورنتینو، گفت: «او یکی از معدود استادان حال حاضر سینماست، کسی که حالا حالا فیلم‌های بدیع خواهد ساخت.»
پن درمورد مضمون فیلم که انتقام است گفت این یک مضمون تکرارشونده در زندگی آمریکایی‌هاست. او گفت: «شما می‌توانید حس انتقام را ببینید و نوع واکنش به آن را - که اخیرا در آمریکا در کشتن اسامه بن لادن به اوج خود رسید - و در فرهنگ آمریکایی شاهد واکنش‌های متفاوت به این مسئله هستید.»
بازیگر 51 ساله آمریکایی امسال فیلم «درخت زندگی» به کارگردانی ترنس مالیک را هم در بخش مسابقه کن دارد.
سورنتینو هم گفت برای کنار هم قرار دادن دو موضوع ظاهرا کاملا متفاوت - یک پیتر پن میانسال و یک نازی سالخورده - از یک خط داستانی نامعمول استفاده کرد.
او افزود: «این چیزی بود که واقعا من را کنجکاو کرد. می‌خواستم چیزی درمورد یک مرد پنجاه ساله بنویسم که هنوز بچه است و در عین حال یک ستاره راک. می‌خواستم این دو آدم را در یک فیلم داشته باشم و آن‌ها را رودرروی هم قرار بدهم.»
شصت و چهارمین دوره جشنواره فیلم کن یکشنبه شب با برگزاری مراسم اختتامیه به کار خود پایان می‌دهد.
خبرگزاری فرانسه / 20 مه / ترجمه: علی افتخاری {$old_album_127750}
گزارش خطا
ارسال به دوستان
نسخه چاپی
ذخیره عضویت در خبرنامه 
پربحث ترین عناوین
پرطرفدار ترین عناوین
لینک های مفید