فعاليت‌هاي هسته‌اي عراق
آفتاب‌‌نیوز : 
رژيم صدام حسين، تسليحات غيرمتعارف خود را براي تأمين اهداف مختلف نظامي و سياسي از جمله جنگ تاكتيكي و بازدارندگي به‌كار گرفته بود. اين برنامه‌هاي تسليحاتي عملاً با اهداف شخصي و استراتژيك صدام حسين، يعني باقي ماندن در قدرت و برتري يافتن در خليج فارس و دنياي عرب پياده شده بود.
عراق تلاش‌هاي خود در امور هسته‌اي صلح آميز را در اواخر دهه 1960 آغاز كرد، اما در اوايل دهه 1970، صدام حسين فرمان آغاز برنامه تسليحات هسته‌اي عراق را صادر كرد. اين برنامه‌ها، گسترش چرخه سوخت و موارد مرتبط با آن را مورد توجه قرار مي‌داد به‌طوري كه در سال1975، عراق يك راكتور هسته‌اي فرانسوي را به اين منظور به كار‌گرفت بعدها در حمله هوايي اسرائيل در ژوئن 1981، اين راكتور نابود شد و نهايتاً عراق راه‌هاي ديگري براي انجام برنامه مخفيانه غني‌سازي اورانيوم را به كار گرفت. همزمان با آغاز عمليات طوفان صحرا در سال 1991، عراق يك برنامه تسليحات هسته‌اي مخفيانه را كه شامل طراحي سلاح هسته‌اي مي‌شد آغاز نمود. در آن زمان، گفته مي‌شد عراق تنها يك تا سه سال ديگر، سلاح هسته‌اي را دراختيار خواهد داشت. پس از شكست عراق در اولين عمليات طوفان صحرا، بازرسان سازمان ملل و آژانس بين‌المللي انرژي اتمي براي بررسي ابعاد برنامه تسليحات هسته‌اي عراق، وارد عمل شدند، آنان كار تخريب تجهيزات اين كشور را تا سال 1998 و به هنگام ترك عراق ادامه دادند.
بازرسان آژانس بين‌المللي انرژي اتمي در نوامبر 2002 و پس از يك وقفه چهارساله به عراق بازگشتند و تا ماه مارس 2003 يعني پيش از حمله آمريكا به عراق، در اين كشور باقي ماندند. علت اين حمله، فريبكاري رژيم صدام حسين و پنهان كردن توانايي‌هاي تسليحاتي و زرادخانه عراق دانسته مي‌شد. بلافاصله پس از آغاز جنگ، ديويدكي، بازرس سابق سازمان ملل به‌عنوان رئيس گروه تحقيقات در مورد عراق معرفي شد. اين گروه، وظيفه يافتن سلاح‌هاي كشتار جمعي عراق يا برنامه‌هاي مرتبط با آن را به‌عهده داشتند. البته نشانه‌اي از برنامه هسته‌اي مخفيانه عراق يا سلاح‌هاي كشتار جمعي به دست نيامده و نهايتاً گروه تحقيقات در گزارش جامع خود در 30 سپتامبر 2004 تأييد كرد كه صدام حسين برنامه‌هاي هسته‌اي خود را پس از اولين جنگ خليج‌فارس در سال 1991 متوقف كرده است؛ اما با اين وجود، در اين گزارش بر تمايل صدام حسين براي به‌راه‌اندازي مجدد اين برنامه‌ها پس از برداشته شدن تحريم‌هاي بين‌المللي تأكيد شده است. در عين حال، شواهدي منتشر شد كه نشان مي‌داد رژيم صدام حسين پس از جنگ 1991 سعي كرده، نشانه‌هاي وجود برنامه هسته‌اي خود را پنهان كند ولي شرايط مبهم درخصوص تسليحات كشتار جمعي را نيز تقويت كرده است تا از حملات احتمالي كشورهاي ديگر اجتناب كند. در همان زمان انتشار گزارش مذكور، گزارش‌هاي متناقض ديگري نيز منتشر شد كه حاكي از ناپديد شدن تجهيزات و مواد هسته‌اي در عراق است. به گزارش آژانس بين‌المللي انرژي اتمي، اين تجهيزات و مواد از زمان آغاز جنگ عراق در سال 2003 ناپديد شده‌اند.
رژيم صدام حسين، تسليحات غيرمتعارف خود را براي تأمين اهداف مختلف نظامي و سياسي از جمله جنگ تاكتيكي و بازدارندگي به‌كار گرفته بود. اين برنامه‌هاي تسليحاتي عملاً با اهداف شخصي و استراتژيك صدام حسين، يعني باقي ماندن در قدرت و برتري يافتن در خليج فارس و دنياي عرب پياده شده بود.
عراق تلاش‌هاي خود در امور هسته‌اي صلح آميز را در اواخر دهه 1960 آغاز كرد، اما در اوايل دهه 1970، صدام حسين فرمان آغاز برنامه تسليحات هسته‌اي عراق را صادر كرد. اين برنامه‌ها، گسترش چرخه سوخت و موارد مرتبط با آن را مورد توجه قرار مي‌داد به‌طوري كه در سال1975، عراق يك راكتور هسته‌اي فرانسوي را به اين منظور به كار‌گرفت بعدها در حمله هوايي اسرائيل در ژوئن 1981، اين راكتور نابود شد و نهايتاً عراق راه‌هاي ديگري براي انجام برنامه مخفيانه غني‌سازي اورانيوم را به كار گرفت. همزمان با آغاز عمليات طوفان صحرا در سال 1991، عراق يك برنامه تسليحات هسته‌اي مخفيانه را كه شامل طراحي سلاح هسته‌اي مي‌شد آغاز نمود. در آن زمان، گفته مي‌شد عراق تنها يك تا سه سال ديگر، سلاح هسته‌اي را دراختيار خواهد داشت. پس از شكست عراق در اولين عمليات طوفان صحرا، بازرسان سازمان ملل و آژانس بين‌المللي انرژي اتمي براي بررسي ابعاد برنامه تسليحات هسته‌اي عراق، وارد عمل شدند، آنان كار تخريب تجهيزات اين كشور را تا سال 1998 و به هنگام ترك عراق ادامه دادند.
بازرسان آژانس بين‌المللي انرژي اتمي در نوامبر 2002 و پس از يك وقفه چهارساله به عراق بازگشتند و تا ماه مارس 2003 يعني پيش از حمله آمريكا به عراق، در اين كشور باقي ماندند. علت اين حمله، فريبكاري رژيم صدام حسين و پنهان كردن توانايي‌هاي تسليحاتي و زرادخانه عراق دانسته مي‌شد. بلافاصله پس از آغاز جنگ، ديويدكي، بازرس سابق سازمان ملل به‌عنوان رئيس گروه تحقيقات در مورد عراق معرفي شد. اين گروه، وظيفه يافتن سلاح‌هاي كشتار جمعي عراق يا برنامه‌هاي مرتبط با آن را به‌عهده داشتند. البته نشانه‌اي از برنامه هسته‌اي مخفيانه عراق يا سلاح‌هاي كشتار جمعي به دست نيامده و نهايتاً گروه تحقيقات در گزارش جامع خود در 30 سپتامبر 2004 تأييد كرد كه صدام حسين برنامه‌هاي هسته‌اي خود را پس از اولين جنگ خليج‌فارس در سال 1991 متوقف كرده است؛ اما با اين وجود، در اين گزارش بر تمايل صدام حسين براي به‌راه‌اندازي مجدد اين برنامه‌ها پس از برداشته شدن تحريم‌هاي بين‌المللي تأكيد شده است. در عين حال، شواهدي منتشر شد كه نشان مي‌داد رژيم صدام حسين پس از جنگ 1991 سعي كرده، نشانه‌هاي وجود برنامه هسته‌اي خود را پنهان كند ولي شرايط مبهم درخصوص تسليحات كشتار جمعي را نيز تقويت كرده است تا از حملات احتمالي كشورهاي ديگر اجتناب كند. در همان زمان انتشار گزارش مذكور، گزارش‌هاي متناقض ديگري نيز منتشر شد كه حاكي از ناپديد شدن تجهيزات و مواد هسته‌اي در عراق است. به گزارش آژانس بين‌المللي انرژي اتمي، اين تجهيزات و مواد از زمان آغاز جنگ عراق در سال 2003 ناپديد شده‌اند.
گزارش خطا
ارسال به دوستان
نسخه چاپی
ذخیره عضویت در خبرنامه 
پربحث ترین عناوین
پرطرفدار ترین عناوین
لینک های مفید