تاثير عصاره چای سبز بر سلول‌های سرطانی
آفتاب‌‌نیوز : 
آفتاب: تحقيقات اخير محققان نشان مي‌دهد: عصاره چاي سبز روي سلول‌هاي سرطاني متاستاتيک زنده کبدي و سلول‌هاي بدخيم mesothelial که از بيماران سرطاني گرفته شده‌اند، مؤثر هستند.
چند سال پيش، محققان دريافته بودند که ميزان انعطاف‌پذيري سلول‌هاي سرطاني يکي از عوامل مهم در گسترش آن است. زماني که سلول‌هاي سرطاني به بافت‌هاي ديگر حمله مي‌کنند (متاستاز) بايد وارد جريان خون شده و از فضاهاي بسيار تنگ و باريک عبور کنند؛ به‌همين دليل اين سلول‌ها انعطاف‌پذيري بيشتري داشته و نسبت به سلول‌هاي عادي نرم‌تر هستند. حال گروهي از محققان دانشگاه کاليفرنيا در لس‌آنجلس (UCLA) با استفاده از ميکروسکوپ نيروي اتمي (AFM) سلول‌هاي سرطاني گرفته شده از بدن يک بيمار مبتلا به سرطان را از نظر نانومکانيکي مطالعه کرده و دريافته‌اند که نرمي و انعطاف‌پذيري اين سلول‌ها 70 درصد بيشتر از سلول‌هاي عادي است.
سارا کراس، يکي از دانشمندان موسسه نانوسيستم‌هاي کاليفرنيا مي‌گويد: «ما مي‌خواهيم مکانيک سلولي مربوط به سرطان را درک کرده و از آن براي درمان اين بيماري بهره ببريم. علاقه خاص ما به بررسي اثر عصاره چاي سبز (GTE) روي سلول‌هاي سرطاني است، چرا که اثرات ضدسرطاني اين نوشيدني روي سلول‌هاي مختلف گزارش شده است». با اين حال تاکنون اثر GTE روي سلول‌هاي عادي يا سرطاني گرفته شده از نمونه‌هاي انساني مورد مطالعه قرار نگرفته است.
حال گروه تحقيقاتي UCLA به رهبري جيمز گيمزفسکي، استاد شيمي و بيوشيمي و جيان يورائو، استاديار پاتولوژي نشان داده‌اند که عصاره چاي سبز روي سلول‌هاي سرطاني متاستاتيک زنده کبدي و سلول‌هاي بدخيم mesothelial که از بيماران سرطاني گرفته شده‌اند، موثر است.
اين گروه تحقيقاتي ده نمونه مختلف سيال انساني (pleural effusions) را در خارج از بدن با GTE تحت درمان قرار داده و با استفاده از AFM ويژگي‌هاي بيومکانيکي مربوط به آنها را مطالعه کردند.
دانشمندان در اين مطالعه سلول‌هاي منفرد را به‌صورت اُپتيکي در زير نوک AFM و با استفاده از ميکروسکوپي نوري مرتب کردند. با استفاده از نرم‌افزار مربوط به اين دستگاه، نوک AFM در تماس با ناحيه مرکزي هر سلول قرار داده شده و منحني‌هاي مربوط به انعطاف‌پذيري سلول‌ها (مدول يانگ) براي هر سلول رسم شد.
کراس مي‌گويد اندازه‌گيري‌ها نشان مي‌دهند GTE انعطاف‌ناپذيري يا سفتي سلول‌هاي سرطاني متاستاتيک را از 0.41 ± 0.18 کيلوپاسکال تا 2.54 ± 1.47 کيلوپاسکال افزايش مي‌دهد. او مي‌افزايد: «اين نتايج نشان مي‌دهند که GTE انعطاف‌پذيري سلول‌هاي سرطاني را تا حد سلول‌هاي عادي و سالم کم مي‌کند. جالب اين است که اين عصاره هيچ تأثيري روي انعطاف‌پذيري سلول‌هاي سالم ندارد که نشان‌دهنده انتخابگري بالاي اين ماده براي سلول‌هاي سرطاني متاستاتيک است.»
جزئيات اين کار در مجله Nature Nanotechnology منتشر شده است.
آفتاب: تحقيقات اخير محققان نشان مي‌دهد: عصاره چاي سبز روي سلول‌هاي سرطاني متاستاتيک زنده کبدي و سلول‌هاي بدخيم mesothelial که از بيماران سرطاني گرفته شده‌اند، مؤثر هستند.چند سال پيش، محققان دريافته بودند که ميزان انعطاف‌پذيري سلول‌هاي سرطاني يکي از عوامل مهم در گسترش آن است. زماني که سلول‌هاي سرطاني به بافت‌هاي ديگر حمله مي‌کنند (متاستاز) بايد وارد جريان خون شده و از فضاهاي بسيار تنگ و باريک عبور کنند؛ به‌همين دليل اين سلول‌ها انعطاف‌پذيري بيشتري داشته و نسبت به سلول‌هاي عادي نرم‌تر هستند. حال گروهي از محققان دانشگاه کاليفرنيا در لس‌آنجلس (UCLA) با استفاده از ميکروسکوپ نيروي اتمي (AFM) سلول‌هاي سرطاني گرفته شده از بدن يک بيمار مبتلا به سرطان را از نظر نانومکانيکي مطالعه کرده و دريافته‌اند که نرمي و انعطاف‌پذيري اين سلول‌ها 70 درصد بيشتر از سلول‌هاي عادي است.
سارا کراس، يکي از دانشمندان موسسه نانوسيستم‌هاي کاليفرنيا مي‌گويد: «ما مي‌خواهيم مکانيک سلولي مربوط به سرطان را درک کرده و از آن براي درمان اين بيماري بهره ببريم. علاقه خاص ما به بررسي اثر عصاره چاي سبز (GTE) روي سلول‌هاي سرطاني است، چرا که اثرات ضدسرطاني اين نوشيدني روي سلول‌هاي مختلف گزارش شده است». با اين حال تاکنون اثر GTE روي سلول‌هاي عادي يا سرطاني گرفته شده از نمونه‌هاي انساني مورد مطالعه قرار نگرفته است.
حال گروه تحقيقاتي UCLA به رهبري جيمز گيمزفسکي، استاد شيمي و بيوشيمي و جيان يورائو، استاديار پاتولوژي نشان داده‌اند که عصاره چاي سبز روي سلول‌هاي سرطاني متاستاتيک زنده کبدي و سلول‌هاي بدخيم mesothelial که از بيماران سرطاني گرفته شده‌اند، موثر است.
اين گروه تحقيقاتي ده نمونه مختلف سيال انساني (pleural effusions) را در خارج از بدن با GTE تحت درمان قرار داده و با استفاده از AFM ويژگي‌هاي بيومکانيکي مربوط به آنها را مطالعه کردند.
دانشمندان در اين مطالعه سلول‌هاي منفرد را به‌صورت اُپتيکي در زير نوک AFM و با استفاده از ميکروسکوپي نوري مرتب کردند. با استفاده از نرم‌افزار مربوط به اين دستگاه، نوک AFM در تماس با ناحيه مرکزي هر سلول قرار داده شده و منحني‌هاي مربوط به انعطاف‌پذيري سلول‌ها (مدول يانگ) براي هر سلول رسم شد.
کراس مي‌گويد اندازه‌گيري‌ها نشان مي‌دهند GTE انعطاف‌ناپذيري يا سفتي سلول‌هاي سرطاني متاستاتيک را از 0.41 ± 0.18 کيلوپاسکال تا 2.54 ± 1.47 کيلوپاسکال افزايش مي‌دهد. او مي‌افزايد: «اين نتايج نشان مي‌دهند که GTE انعطاف‌پذيري سلول‌هاي سرطاني را تا حد سلول‌هاي عادي و سالم کم مي‌کند. جالب اين است که اين عصاره هيچ تأثيري روي انعطاف‌پذيري سلول‌هاي سالم ندارد که نشان‌دهنده انتخابگري بالاي اين ماده براي سلول‌هاي سرطاني متاستاتيک است.»
جزئيات اين کار در مجله Nature Nanotechnology منتشر شده است.
گزارش خطا
ارسال به دوستان
نسخه چاپی
ذخیره عضویت در خبرنامه 
پربحث ترین عناوین
پرطرفدار ترین عناوین
لینک های مفید