اولین پیوند با کمک ارگان تولید شده با سلول‌های بدن بیمار
آفتاب‌‌نیوز : آفتاب: جراحان در سوئد اولین پیوند با کمک یک ارگان مصنوعی که از سلول‌های بنیادی خود بیمار تولید شده است را انجام داده‌اند.
دانشمندان در لندن یک نای مصنوعی از شیشه ساختند که بعدا با پوششی از سلول‌های بنیادی بیمار روکش شد.
فایده این تکنیک این است که نیازمند اهداکننده نیست و خطر پس زده شدن ارگان وجود ندارد. به علاوه جراحان می‌گویند که ساختن نای مصنوعی فقط چند روز زمان می‌برد.
بیمار 36 ساله که مبتلا به سرطان است یک ماه پیش تحت عمل قرار گرفت و حال او اکنون خوب است.
پروفسور پائولو ماچیارینی از اسپانیا هدایت تیم جراحان را به عهده داشت. عمل در بیمارستان دانشگاه کارولینسکا انجام شد.
او در مصاحبه‌ای با بی‌بی‌سی گفت امیدوار است که از این تکنیک برای درمان یک کودک 9 ماهه در کره که نای او در هنگام تولد ناقص بوده استفاده کند.
پروفسور ماچیارینی قبلا ده پیوند نای دیگر انجام داده است، اما همه این پیوندها نیازمند یک اهداکننده بوده است.
غیرقابل شناسایی
این نای مصنوعی دقیقا با همان ابعاد نای اصلی بیمار ساخته شده است.
بیمار یک دانشجوی 36 ساله آفریقایی به نام "آندماریام تکلسنبت بین" بود. این دانشجوی زمین‌شناسی در ایسلند مشغول تحصیل در مقطع دکترا بوده است.
ابتدا عکس‌های سه‌بعدی از ریه بیمار تهیه شد. دانشمندان دانشگاه کالج لندن سپس توانستند نمونه‌های شیشه‌ای عین نای بیمار و همچنین دو نایژه را بسازند.
این نمونه‌ها سپس به سوئد منتقل و در محلولی از سلول‌های بنیادی استخراج شده از مغز استخوان بیمار خوابانده شد.
بعد از دو روز میلیون‌ها منفذ در این نمونه‌ها با بافت‌های خود بیمار پوشانده شده بود.
دکتر الکس سیف علیان و تیم او از این ساختار شکننده برای ایجاد جایگزینی برای بیمار که نای او در اثر یک غده آسیب شدیدی دیده بود استفاده کردند.
علیرغم شیمی درمانی و رادیوتراپی شدید، غده سرطانی به اندازه توپ گلف شده و راه تنفس بیمار را بسته بود. بدون انجام پیوند، مرگ او قطعی بود.
پروفسور ماچیارینی طی یک عمل 12 ساعته همه تومور و بخش سرطانی نای را برداشته و نمونه مصنوعی را جای آن گذاشت.
سلول های مغز استخوان و پوست که از بینی برداشته شده بود قادر به تکثیر و رشد است، به طوری که ساختمان درونی نای مصنوعی را به ارگانی غیرقابل شناسایی از یک نای سالم تبدیل می‌کند.
و مهمتر اینکه بدن بیمار آن را به عنوان عنصری خودی می‌پذیرد که بدان معنی است او نیازی به دریافت داروهای قوی بیماران پیوندی ندارد.
این داروها در سایر موارد برای جلوگیری از طرد عضو تازه پیوندی توسط سیستم مصونیت بدن تجویز می‌شود.
پروفسور ماچیارینی گفت که این یک پیشرفت واقعی است.
او گفت: "به لطف نانوتکنولوژی، این شاخه جدید از پزشکی ترمیمی، ما اکنون قادریم یک نای مصنوعی با مشخصات مطلوب را ظرف دو روز یا یک هفته بسازیم."
"این یک نای مصنوعی است. زیبایی اش این است که می‌توانید آن را فورا در اختیار داشته باشید. هیچ تاخیری وجود ندارد. این تکنیک به اهداکننده انسانی نیازی ندارد."
او گفت بسیاری از اجزای دیگر بدن را می‌توان به همین شکل ترمیم یا جایگزین کرد.
آقای بین یک ماه پس از عمل، نحیف اما خوب به نظر می‌رسد.
او که در تخت بیمارستان نشسته بود گفت: "خیلی ترسیده بودم. خیلی نگران عمل بودم. اما مسأله مرگ و زندگی بود."
او که روز جمعه از بیمارستان مرخص می‌شود می‌گوید چشم انتظار بازگشتن به ایسلند برای تکمیل تحصیلاتش است.
او گفت تا پایان عمر مدیون تیمی است که جان او را نجات داد.
دانشمندان در لندن یک نای مصنوعی از شیشه ساختند که بعدا با پوششی از سلول‌های بنیادی بیمار روکش شد.
فایده این تکنیک این است که نیازمند اهداکننده نیست و خطر پس زده شدن ارگان وجود ندارد. به علاوه جراحان می‌گویند که ساختن نای مصنوعی فقط چند روز زمان می‌برد.
بیمار 36 ساله که مبتلا به سرطان است یک ماه پیش تحت عمل قرار گرفت و حال او اکنون خوب است.
پروفسور پائولو ماچیارینی از اسپانیا هدایت تیم جراحان را به عهده داشت. عمل در بیمارستان دانشگاه کارولینسکا انجام شد.
او در مصاحبه‌ای با بی‌بی‌سی گفت امیدوار است که از این تکنیک برای درمان یک کودک 9 ماهه در کره که نای او در هنگام تولد ناقص بوده استفاده کند.
پروفسور ماچیارینی قبلا ده پیوند نای دیگر انجام داده است، اما همه این پیوندها نیازمند یک اهداکننده بوده است.
غیرقابل شناسایی
این نای مصنوعی دقیقا با همان ابعاد نای اصلی بیمار ساخته شده است.
بیمار یک دانشجوی 36 ساله آفریقایی به نام "آندماریام تکلسنبت بین" بود. این دانشجوی زمین‌شناسی در ایسلند مشغول تحصیل در مقطع دکترا بوده است.
ابتدا عکس‌های سه‌بعدی از ریه بیمار تهیه شد. دانشمندان دانشگاه کالج لندن سپس توانستند نمونه‌های شیشه‌ای عین نای بیمار و همچنین دو نایژه را بسازند.
این نمونه‌ها سپس به سوئد منتقل و در محلولی از سلول‌های بنیادی استخراج شده از مغز استخوان بیمار خوابانده شد.
بعد از دو روز میلیون‌ها منفذ در این نمونه‌ها با بافت‌های خود بیمار پوشانده شده بود.
دکتر الکس سیف علیان و تیم او از این ساختار شکننده برای ایجاد جایگزینی برای بیمار که نای او در اثر یک غده آسیب شدیدی دیده بود استفاده کردند.
علیرغم شیمی درمانی و رادیوتراپی شدید، غده سرطانی به اندازه توپ گلف شده و راه تنفس بیمار را بسته بود. بدون انجام پیوند، مرگ او قطعی بود.
پروفسور ماچیارینی طی یک عمل 12 ساعته همه تومور و بخش سرطانی نای را برداشته و نمونه مصنوعی را جای آن گذاشت.
سلول های مغز استخوان و پوست که از بینی برداشته شده بود قادر به تکثیر و رشد است، به طوری که ساختمان درونی نای مصنوعی را به ارگانی غیرقابل شناسایی از یک نای سالم تبدیل می‌کند.
و مهمتر اینکه بدن بیمار آن را به عنوان عنصری خودی می‌پذیرد که بدان معنی است او نیازی به دریافت داروهای قوی بیماران پیوندی ندارد.
این داروها در سایر موارد برای جلوگیری از طرد عضو تازه پیوندی توسط سیستم مصونیت بدن تجویز می‌شود.
پروفسور ماچیارینی گفت که این یک پیشرفت واقعی است.
او گفت: "به لطف نانوتکنولوژی، این شاخه جدید از پزشکی ترمیمی، ما اکنون قادریم یک نای مصنوعی با مشخصات مطلوب را ظرف دو روز یا یک هفته بسازیم."
"این یک نای مصنوعی است. زیبایی اش این است که می‌توانید آن را فورا در اختیار داشته باشید. هیچ تاخیری وجود ندارد. این تکنیک به اهداکننده انسانی نیازی ندارد."
او گفت بسیاری از اجزای دیگر بدن را می‌توان به همین شکل ترمیم یا جایگزین کرد.
آقای بین یک ماه پس از عمل، نحیف اما خوب به نظر می‌رسد.
او که در تخت بیمارستان نشسته بود گفت: "خیلی ترسیده بودم. خیلی نگران عمل بودم. اما مسأله مرگ و زندگی بود."
او که روز جمعه از بیمارستان مرخص می‌شود می‌گوید چشم انتظار بازگشتن به ایسلند برای تکمیل تحصیلاتش است.
او گفت تا پایان عمر مدیون تیمی است که جان او را نجات داد.
گزارش خطا
ارسال به دوستان
نسخه چاپی
ذخیره عضویت در خبرنامه 
پربحث ترین عناوین
پرطرفدار ترین عناوین
لینک های مفید