آیت‌الله جوادی آملی: احترام و اعطای القاب بیجا به قاضی، رشوه است

آفتاب‌‌نیوز : آفتاب: آیت‌الله جوادی آملی گفت: احترام و تجلیل‌کردن‌های بی‌خود حساب و کتاب دارد، اگر کسی که بیخودی با او احترام می‌کنند با بی‌اعتنایی او را رد کرد، مرتشی نیست؛ اما اگر خوشش آمد او که این لقب را که واجد نیست، بار او کرده‌اند و بپذیرد، مرتشی شده است.

به گزارش پایگاه اطلاع‌رسانی اسراء، آیت‌الله جوادی آملی، در دیدار جمعی از مسئولان قضایی و آموزش و پرورش شهرستان دماوند اظهارکرد: موفقیت آموزش و پرورش در تربیت نسل جوان موجب کاهش جرم در سطح جامعه می‌شود.

وی با اشاره به ضرورت توجه مسئولان آموزش و پرورش و دستگاه قضایی به وظایف و مسئولیت‌هایشان در تامین سلامت اجتماعی عنوان کرد: اگر آموزش و پرورش در تربیت و پرورش نسل جوان موفق باشد و دستگاه قضایی توفیق اجرای عدل در جامعه را داشته باشد، قطعاً جرم کمتر شده و جامعه به سمت صلاح حرکت می‌کند.

منحرفان یا بیراهه می‌روند و یا راه دیگران را می‌بندند

این مفسر قرآن با اشاره به آیات قرآن کریم، منحرفان جامعه را به دو دسته تقسیم کرد و گفت: منحرفین جامعه یا بیراهه می‌روند و یا راه دیگران را می‌بندند، بنابراین مشکلات و غده‌ها و عقده‌های جامعه ما به این دو رذیله برمی گردد و تا زمانی که خود را نشناسیم دچار این غده‌ها خواهیم بود.

وی بیان کرد: کسانی که دچار چنین غده‌هایی هستند، تصور می‌کنند انسان با مرگ می‌پوسد و مرگ آخر خط است.

آیت‌الله جوادی آملی ادامه داد: انسان که از خاک آفریده شده مانند درختی است که از خاک می‌روید، چنین انسانی گیاهی و مادی زندگی می‌کند، یعنی خوب می‌خورد و خوب زندگی می‌کند، میوه خود را هم محدود می‌داند در آخر هم هیزم می‌شود، کسی که اینگونه فکر می‌کند زندگیش گیاهی و غیر حیوانی است، چه رسد به زندگی انسانی که سال‌ها با آن فاصله دارد.

این مفسر قرآن کریم افزود: گروه دیگری از انسان‌ها که هدایت شده و راه رستگاری را می‌پیمایند معتقدند مرغ باغ ملکوتند یعنی روی درخت زندگی آشیانه دارند و با مرگ از این آشیانه تنگ و تار رها می‌شوند، مرگ را از پوست به درآمدن می‌دانند نه پوسیدن.

این استاد خارج حوزه گفت: اگر اندیشه، فکر، علم پوسید، انسان هم می‌پوسد، علم و اندیشه وصف جان انسان است، اگر این وصف پوسیدنی نیست موصوف به طریق اولی ابدی است، بنابراین اگر علم نمی‌میرد، عالِم به طریق اولی نمی‌میرد برای این که علم در جان عالِم مستقر است.

وی اضافه کرد: کسانی که زندگی خود را مادی، گیاهی و درختی دانسته و پایان کار خود را هیزم شدن و پوسیدن می‌دانند، کارش در طول زندگی مشاجره و از این شاخه به آن شاخه پریدن است، چون شجری زندگی کرده‌اند.

آیت‌الله جوادی آملی عنوان کرد: کسانی که معتقدند، مرغ باغ ملکوتند و روی درخت زندگی آشیانه دارند و با مرگ از قفس تنگ زندگی و این آشیانه رها می‌شوند و مرگ از پوست درآمدن است نه پوسیدن دیگر نیازی به دستگاه قضایی و مراجعه به دادگاه ندارند.

این مفسر قرآن کریم افزود: مردان بزرگی در جامعه بوده و هستند که در تمام مدت ۹۰ سال عمرشان پایشان به دستگاه قضایی نرسید، اینگونه هم می‌شود زندگی کرد، اگر دستگاه قضایی هم خدای ناکرده مرگ را پوسیدن بداند وضع همین است که می‌بینید.

گناه و رشوه آبروبر است

آیت‌الله جوادی آملی اظهارکرد: اگر قاضی بداند که مرگ از پوست درآمدن است نه پوسیدن آنگاه گناه و رشوه را آبرو بر می‌داند و هیچ گاه دستش به بیت‌المال دراز نمی‌شود.

وی افزود: اگر از عاقبت خود غافلیم، به فکر بهشت نیستیم لا‌اقل در دنیا آبرومندانه زندگی کنیم، با پرونده بازی کردن آبرو بر است؛ گاهی کسی سکته می‌کند و می‌میرد، خوب این مرگ آبرو بر نیست، ولی وقتی به برص مبتلا می‌شود این بیماری آبرو بر است.

وی با اشاره به آیات قرآن کریم افزود: برخی انسان‌ها «مسلوب الحیثیه» از دنیا می‌روند«… إِلَّا خِزْیٌ فِی الْحَیَاةِ الدُّنْیَا وَیَوْمَ الْقِیَامَةِ …» (البقرة:۸۵) خیلی‌ها می‌میرند، خیلی‌ها با بیماری یا ایست قلبی می‌میرند اما وقتی به برص مبتلا شد آبرو بر است.

آیت الله جوادی آملی ادامه داد: وجود مبارک حضرت امیر(ع) در نهج البلاغه چند بار کلمه« اوبی»، « وبی» و« موبی» را ذکر کرده است، این کلمه برای آن است که به ما بفهماند دنیا یک مزرعه سرسبز و خرمی است، اما این علف‌ها وبا خیز است، به طرف این سرسبزی و خرمی نروید که این آبرو بر است این کلمه «اوبا، وبی و موبی» در نهج البلاغه کم نیست.

وی خاطر نشان کرد: وبا هم بیماری آبروبر است، نه کسی پیش پرستار آبرو دارد و نه نزد بچه آبرو دارد، یک قاضی مرتشی همین است.

این مدرس حوزه خطاب به مسئولان قضایی حاضر در جلسه گفت: به فکر باشید، تا آبرومندانه طیب، طاهر و پاک زندگی کنید، ما در متن جریان بودیم اگر دستگاه قضایی وظیفه‌اش را انجام دهد یقینا پرونده‌هایش کم می‌شود.

رشوه مادی و رشوه معنوی

وی افزود: این حرف عمیق فقهی را مرحوم صاحب جواهر دارد ، همان حرف را هم مرحوم “آقا سید محمد قاضی” فتوا می‌دهد و این که رشوه دو قسم است، یک قسم این است که همه ما می‌دانیم که مال و مادی است.

استاد حوزه علمیه قم ابراز داشت: در زمان وجود مبارک رسول اکرم (ص) به حضرت گزارش کردند که فلان کارمندت فلان چیز را گرفت‌، حضرت او را احضار کرد و پرسید مالی به تو داده اند درست است‌؟ عرض کرد درست است‌، این را به من هدیه داد‌ه‌اند فرمود آن روز که بازنشست شدی از این هدایا خبری است؟ فرمود پس رشوه است و تو به نام هدیه آن را گرفته‌ای.

قبلا می‌گفتند حجت الاسلام، اکنون که با او کار دارند می‌گویند آیت‌الله

آیت‌الله جوادی آملی اظهار داشت: آن که صاحب جواهر می‌گوید این است که آیا القاب و اجلال و تکریمی که قبلا برای شخصی نمی‌کردند اکنون به خاطر جایگاهش می‌کنند، مانند این که قبلا می‌گفتند حجت الاسلام است اکنون که با او کار دارند می‌گویند حجت الاسلام والمسلمین یا به او آیت‌الله می‌گویند آیا این رشوه است یا نه؟

وی ادامه داد: صاحب جواهر فتوا می‌دهد احترام و تجلیل‌کردن‌های بی‌خود حساب و کتاب دارد اگر کسی که بیخودی با او احترام می‌کنند با بی‌اعتنایی او را رد کرد مرتشی نیست اما اگر خوشش آمد او که این لقب را واجد نیست بار او کرده‌اند و بپذیرد مرتشی شده است.

این مفسر قرآن کریم گفت: این که می گویند صراط مستقیم از مو باریک تار است یعنی این که فهم آن آسان نیست هر کسی بگوید من صراط مستقیم هستم نه فهم آن آسان است و نه پیمودن آن میسور، هم درک آن از دیدن آن موی باریک دقیق تر است و هم رفتن آن دشوار است.

بخش وسیعی از جرایم مربوط به ضعف دستگاه قضایی است

این مفسر قرآن تصریح کرد: بخش وسیعی از جرایم مربوط به ضعف دستگاه قضایی است، اگر دستگاه قضایی دستگاه عدل باشد مردم بشیر و نذیر دارند.

آیت‌الله جوادی آملی با اشاره به برخی آیات قرآن کریم گفت: همه انسان‌ها در تلاش و کوششند، برخی بعد از ۸۰ سال باری برای آخرت ندارند و برخی بعد از ۴۰ سال بار خود را می‌بندند، مثل این دو گروه مانند مثل اتوبوس و درخت گردو است، تفاوت آنها در این است که اتوبوس بعد از ۴۰ سال دویدن، کهنه می‌شود اما درخت گردو پس از۵۰ سال هنوز میوه می‌دهد، اتوبوس هر چه حرکت می‌کند پشت سر می‌اندازد، اما درخت تمام حرکت‌ها را زیر پایش ریشه قرار می‌دهد.

وی افزود: آیاتی که به ما می‌گوید « لَقَدْ خَلَقْنَا الْإِنْسَانَ فِی أَحْسَنِ تَقْوِیمٍ » (التین:۴) اگر سخن از نطفه و علقه باشد گاو و گوسفند هم همین طور هستند و دیگر «… فَتَبَارَکَ اللَّهُ أَحْسَنُ الْخَالِقِینَ» (المؤمنون:۱۴) ندارد، اگر « ثُمَّ أَنْشَأْنَاهُ خَلْقًا آَخَرَ » (المؤمنون:۱۴) شد می‌شود « فَتَبَارَکَ اللَّهُ أَحْسَنُ الْخَالِقِینَ.» خداوند می‌فرماید ما او را خیلی زیبا آفریدیم ولی او خودش را هدر می‌دهد.

آیت‌الله جوادی آملی اضافه کرد: خدا فرمود ما انسان را زیبا آفریدیم، به او روح، عقل و فطرت دادیم، ما انسان را با سرمایه خلق کردیم، صدها مطالب عمیق در دل او نهادینه کردیم، کار انبیاء و علمای دین این است که این گنجینه‌ها را شکوفا کنند، غرایض را شکوفا کرده و فطرت شکوفا شده را به او نشان دهند و به او بگویند تو این هستی مانند کسی که روی گنج خوابیده و نمی داند که این جا گنج است.

وی افزود: فرمود «فِی بُیُوتٍ أَذِنَ اللَّهُ أَنْ تُرْفَعَ … » (النور:۳۶) مسجد، حرم اهلبیت‌(ع)، مراکز مذهبی این طور است، این‌ها مراکزی است که خدای سبحان اجازه داد بالا بروند، مومنین را خدا بالا می‌برد، مومن عالم را به چند درجه بالا می‌برد ما برای خیلی‌ها زحمت کشیدیم، می‌خواهیم دستش را بگیریم و بالا بیاوریم ولی دو دستی به زمین چسبیده است «وَلَوْ شِئْنَا لَرَفَعْنَاهُ بِهَا وَلَکِنَّهُ أَخْلَدَ إِلَى الْأَرْضِ … » (الأعراف:۱۷۶)، ما هرچه نصیحت می‌کنیم معجزه می‌دهیم کتاب می‌دهیم بالا نمی آید، ما بخواهیم این‌ها را بالا بیاوریم آماده‌ایم ولی اینها دو دستی به خاک چسبیده اند.

آیت‌الله جوادی آملی خاطر نشان کرد: اساس کار این است که خودمان را بشناسیم و بدانیم پایان راه ما کجا است، آیا مرگ پوسیدن است یا از پوست به در آمدن است؟ تفاوت ما با حیوانات چیست و فرق بین زندگی درختی و اتوبوسی چیست؟ آیا مرگ آغاز راه یا پایان راه است؟ پوسیدن یا از پوست به درآمدن است؟ جای رفعت بخشی کجاست؟

این مفسر قرآن اضافه کرد: اگر آموزش و پرورش در تربیت و پرورش نسل جوان موفق باشد و دستگاه‌های قضایی توفیق اجرای عدل را داشته باشد توقع این خواهد شد که جرم کمتر بشود و جامعه به طرف صلاح می‌رود.