آفتابنیوز : آفتاب: فرجادی در خبر نوشت: خیلیها مسجد و بچه حزباللهیها را دو بال محمود احمدینژاد میدانستند.
یارانی که بیچشم داشتی، صادقانه و با نیت قربت الی الله برای موفقیتاش در رقابت انتخاباتی 84، مخصوصا در دور دوم تلاش کردند. اما هرچه زمان گذشت برخی سخنان، بعضی مواضع و اظهارات در این چند سال قدری از مهر احمدینژاد را در قلب آن دو پایگاه کمتر کرد.
حالا محمود احمدی نژاد است و شش سالی که پشت سر گذاشته و دو سالی که باقی مانده.
رئیسجمهور امروز در گردهمایی اعضای کانونهای فرهنگی و هنری مساجد - تشکلی که توسط وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی مدیرت میشود - سخن گفت.
برخی میگویند حالا پایگاه پیشین او در میان مساجد و بچه حزباللهیها بیشتر که نشده هیچ، سیر نزولی را هم تجربه کرده است. البته مخالفان این نظر، اینگونه سخن گفتن را مغرضانه میدانند و برچسب ضد دولت عدالت گستر بر آنها الصاق میکنند.
2 سال تا پایان مهلت خدمتگذاری احمدی نژاد باقی مانده و آرایش این روزهای یاران او که از میان مساجد برخواسته بودند شبیه یک دهه پیش است.
مسجدیها و حزباللهیها 10 سال پیش خود را بازندهای میدیدند که محکوم بودند خون دل بخورند و فاصله گرفتن جمهوری اسلامی از اسلامیت را تماشا کنند.
آن روزها بدحجابی، بیحجابی، تعدی و تجاوز و بی بند و باری محصول «تساهل و تسامحی» دانسته میشد که دولت اصلاحات مدافع آن بود. دولت وقت بر آزادیهایی که به معنای لا ابالیگری نمیدانست پافشاری میکرد و مذهبیها بر ضرورت امر به معروف و نهی از منکر و اجرای این فریضه اصرار داشتند. اما این دو نظر باعث نشد که در سالهای دولت اصلاحات هنجارشکنان آنقدر جری شوند که هر روز تیزی در چشم انسانی کنند و شاهرگ جوانی را بزنند.
حالا و در این روزها آن دو بال رئیسجمهور خود را موظف به انجام وظایفی می دانند که دولت خود را مسئول آنها نمی داند. دولتی که مشکل خود را موی دختران و پسران نمی داند کاری هم نکرده تا فاصله «آنها» با اسلام و انقلاب کمتر شود ولی در عوض چند قداره بند در همین چند ماهی که از سال 90 گذشته آنقدر جری شدهاند که چند تا از همین بچه مسجدیها را راهی بیمارستان کردهاند.
بچه مسجدیها هنوز وظیفه خود می دانند تا درباره آنچه احساس تکلیف میکنند تلاش داشته باشند؛ هنوز سرخورده و گوشه نشین نشده اند اما موقعیت شان به یک دهه پیش بازگشته است و فعلا خود را در دوره دولتی که برای به قدرت رسیدن اش تلاش کردند تنها میدانند و مظلوم.