کهن‌ترین هتل جهان کجاست و چگونه اداره می‌شود؟

آفتاب‌‌نیوز : آفتاب:‌ هتل هوشی به عنوان کهن‌ترین هتل جهان از سال 1994 در کتاب رکوردهای جهانی گینس ثبت شده است که امروزه به دلیل قدمت تاریخی آن نه تنها به عنوان یک هتل که هنوز به کار خود ادامه می‌دهد، بلکه به عنوان یک میراث مستمر تاریخی و فرهنگی که با هنر و میراث معنوی منطقه و کشور ژاپن پیوندی تنگاتنگ دارد.

هتل هوشی به عنوان کهن‌ترین هتل جهان از سال 1994 در کتاب رکوردهای جهانی گینس ثبت شده است که امروزه به دلیل قدمت تاریخی آن نه تنها به عنوان یک هتل بلکه به عنوان یک میراث مستمر تاریخی و فرهنگی که با هنر و میراث معنوی منطقه و کشور ژاپن پیوندی تنگاتنگ دارد و هنوز به کار خود ادامه می‌دهد.

هتل هوشی با1300 سال قدمت، به دلیل اداره مستمر آن طی 46 نسل پیاپی که از پدر به پسر به میراث رسیده امروزه با عنوان گاریوایسم یا زنگرو هوشی‌، مفهومی در زبان ژاپنی خلق کرده است که به معنای روح گاریو است که مفهوم غیر‌لفظی آن تداوم اداره یک میراث تاریخی و حفظ و ادامه بقای آن طی نسل‌های متمادی است.

این هتل از نظر قدمت تاریخی 1300 ساله و 46 نسل پیاپی از یک خاندان را در پشت سر دارد اما اما اعتبار خود را صرفاً نه از قدمت که از استمرار تاریخی و نیز کارکرد فراگیر کنونی آن می‌گیرد. 46 نسل از مدیران این هتل امروز زنجیره‌ای را شکل داده اند که سرحلقه این نسل شخصی به نام تاایچو دایشی بود‌.

در سال 717 میلادی و درزمانی که تاایچو به عنوان یک شاگرد تمرین‌ها و مراقبه‌های دشوارش را آغاز کرده بود، استاد بزرگش را بخواب دید که در قله کوهستانی هاکوسان که منطقه‌ای مقدس و کاملا دور افتاده برای نیایش و مراقبه راهبان بود اشاره کرده و می‌گوید: «نزدیک آن کوهستان در 20 -24 کیلومتری آن روستایی است به نام آوازو که در اعماق زمین‌هایش چشمه‌های آب گرم با قدرت شفابخش شگفت آوری جاری است‌. این چشمه‌ها هدیه‌ای است از  یاکوشی نیورایی» آن درمانگر روح به مردم این روستا اما مردم هنوز از ارزش این چشمه‌ها آگاه نیستند. تو به آن کوه و روستا برو و با کمک مردم چشمه‌های آب گرم را از اعماق خاک بیرون بیاور تا برای ابد نعمتی برای ساکنان این روستا باشد.‌»

تاایچو طبق فرمان استاد راه روستا را درپیش گرفت و از مردم درخواست کمک کرد تا گنجی را که زیرزمین قرار داشت کشف کنند‌. سپس بلافاصله به کمک شاگرش گاریو هوشی محل کوچکی برای اقامت و درمان اهالی احداث کرد و کار درمان مردم و بیماران منطقه را در پیش گرفت.

دایچو پس از این که دستورات استاد خود را به جای آورد به کار خود بازگشت و به تمرینات معنوی خود ادامه داد تا سرانجام به ساتوری و روشنایی رسید‌. اما آوازه او همراه با شایعاتی از قدرت نهانی او در درمان بیماران به دربار نارا شهر تاریخی ژاپن رسید. نارا همامن شهری که اکنون نیز بافت تاریخی مشهوری است و در فهرست میراث جهانی یونسکو ثبت شده است. فرمانروایان نارا که با احترام به تایچو به او به عنوان مردبزرگ بافضلیتی از اتسو‌، کمک بسیار کردند‌ و در جریان توسعه این محوطه بود که نخستین و قدیمی‌ترین مسافرخانه جهان با انگیزه‌هایی معنوی و در خدمت به بیماران شکل گرفت.

هتل هوشی به سرعت با سنت‌های هنری و صنایع دستی منطقه مرتبط شد و درنتیجه هم اکنون این هتل موزه‌ای دارد که بسیاری از آثار هنری و میراث فرهنگی ژاپن را در خود حفظ و عرضه می‌کند. آثار هنرمندانی چون ساهیو سومیا در زمینه صنعت شمشیر‌سازی و نیز استادان بنام دیگر در صنایع دستی و سنتی ژاپن چون ایسو کیچی آساکورا و یاسوکیچی توکودا و مانند آن در هنرهای نقاشی و انواع ظروف و اشیای مختلف از جمله آثاری است که در موزه این هتل در اختیار علاقمندان قرار می‌گیرد.

امروزه اگر به سایت این هتل مراجعه کنید با بخش‌های متنوعی مواجه می‌شوید که ضمن معرفی خدمات مختلفی که دراین هتل عرضه می‌شود، نقش و جایگاه فرهنگی و تاریخی آن را نیز در تداوم سنت و میراث محلی این بخش از کشور ژاپن مشاهده می‌کنید.

بخش‌های متنوعی که علاوه بر بخش «یو» که در زبان ژاپنی به معمنی چشمه‌های آب معدنی است‌، شامل بخش‌های دیگری چون بخش «شوتسو » به معنی اتاق‌ها است که امکانات اقامتی این هتل را به شما معرفی می‌کند‌. همچنین بخش‌های «نیووا» یا باغ و نیز «یاکاتا »یا تالار هتل که بخش‌های دیگر هتل است که هریک خدمات ویژه خود را به مشتریان و توریست‌ها عرضه می‌کنند.

اما درکنار بخش‌های فیزیکی و ساختمان‌های هتل‌، حفظ میراث معنوی و نمایش و عرضه فرهنگ ژاپنی در تمام ابعاد مادی و معنوی آن توامان - به گونه‌ای که گویی آسمان و زمین و مادیت و معنویت را با یکدیگر پیوندی عمیق و مکمل هم داده‌، دراین هتل جلب نظر می‌کند.

این بخش‌‌ها شامل بخش «شوکو» یا غذا که درخدمت معرفی انواع غذاها و سنت‌های آشپزی این کشور و منطقه است یا «ماتسوری» که به معنی فستیوال‌ها و جشنواره‌هایی است که برگزار می‌شود، بخش نووه یا تاتر و نمایش و از همه جالب‌تر بخش «‌پاکو» یا سرگرمی و تفریح ولذت‌، درکنار بخش «آروجی» یا استادان فنون معنوی است. نوعی هماهنگی نرم و منعطف که در عمل و نه صرفا در گفتار، کوشیده است به تضاد پایان‌ناپذیر ماده و معنا در نگرش‌های رایج جهان خط بطلان کشد و نشان می‌دهد که این دو عنصر به ظاهر متضاد چگونه می‌توانند در عمل و نه تنها در حرف، مکمل و حیات بخش یکدیگر باشند.

علاوه بر نحوه شکل‌گیری این هتل‌، هنرمندان و کسانی که به طریقی در توسعه و تزیین و اداره این هتل درگذشته و حال همکاری کرده‌اند نیز بسیار جالب توجه است.

در بخش موسوم به خوش‌نویسی با شخصی به نام «سوان اوزکی» آشنا می‌شویم که از راهبان معبد «دایی توکو» است. وی که راهبی بودایی است پس از پایان تحصیلاتش در رشته آموزش از دانشگاه نارا امروزه در بسیاری از کشورهای جهان در امریکا و اروپا شهرت دارد.

او به ویژه به سبب طراحی باغ و معماری و نقاشی‌های خاصی شهرت دارد که برخی از آن‌ها همانند باغ و نقاشی‌هایی به سبک آبستره که با ترکیب خاصی در چیدمان درختان، سنگ و شن خلق کرده و به طور کلی در خلق مناظر و چشم‌انداز‌های طبیعی متناسب با فرهنگ ذن که با فرهنگ بومی مردم ژاپن درپیوندی عمیق است، شهرت بسیار دارد.