دختر امام موسی صدر: پدرم مطمئناً زنده است
آفتاب‌‌نیوز : آفتاب: دختر امام موسی صدر گفت: ما معتقدیم كه دولت ایران كارهای بسیاری می‌توانست انجام دهد كه انجام نشد.
حورا صدر در گفت‌وگو با اعتماد تصریح كرد: «همیشه احساس می‌كردیم موانعی برای رسیدگی ایران به پرونده امام وجود دارد.»
اهم اظهارات وی بدین قرار است:
همیشه می‌گفتند ما این پرونده را پیگیری می‌كنیم و روابط‌مان با لیبی هم برقرار است اما زمان نشان داد كه رابطه با لیبی برقرار بود اما قضیه امام موسی‌صدر و دو همراه ایشان پیگیری نشد. البته همیشه ابراز علاقه‌مندی می‌كردند و تاكید داشتند كه موضوع را پیگیری می‌كنیم اما در عمل این‌طور نشد.
وی با رد اظهاراتی كه ایرانی نبودن امام را به میان می‌كشد خاطرنشان می‌كند: هنوز شناسنامه ایرانی بودن امام موجود است. تمام خانواده ایشان ایرانی هستند و به این موضوع هم افتخار می‌كنند. ما همیشه گفته‌ایم كه امام یک شهروند ایرانی است و وظیفه دولت‌مردان است كه وضعیت ایشان را پیگیری كنند.
اوایل انقلاب و در دولت مهندس بازرگان پیگیریی‌هایی توسط ایشان و مهندس یزدی انجام شد كه البته با حمایت امام بود كه فرموده بودند تا قضیه امام صدر حل نشود من قذافی را به حضور نمی‌پذیرم. در زمان جنگ هم با این بهانه كه ما از لیبی اسلحه گرفته‌ایم موضوع فراموش شد تا زمان دولت آقای خاتمی كه هیئتی تشكیل شد و كارهایی انجام شد كه متاسفانه به نتیجه نرسید.
ما مطمئن به زنده بودن امام هستیم و هیچ دلیلی هم غیر از آن نداریم.
در رابطه با سلامت و زنده بودن ایشان استدلال‌های متفاوتی وجود دارد اما ما تاكیدی نداریم تا بگوییم این استدلال‌ها درست است یا خیر. البته می‌توانیم با قرار دادن برخی استدلال‌ها در كنار یكدیگر به نتایجی دست پیدا كنیم. اطلاعاتی بوده است كه برخی منابع قابل اعتماد آن را مطرح كرده‌اند و برخی نیز چندان قابل اعتماد نبوده‌اند. یكی از این منابع آقایی به نام منصور الكیخیا است كه زمانی مسئولیت وزارت خارجه لیبی را بر عهده داشت، در سال 86 از لیبی فرار می‌كند و در لندن مصاحبه‌یی انجام می‌دهد و می‌گوید كه امام زنده و در زندان است. به هر حال این فرد در نظام حكومتی لیبی سمتی داشته است. هر چند كه نمی‌توان گفت اظهارات او نیز صد درصد صحیح و قابل اعتماد است. اما به هر حال اطلاعاتی است كه از لیبی آمده است. یا زندانی‌هایی كه در سال 2000 از زندان‌های لیبی آزاد شدند آنها هم 18 تا 20 سال در زندان‌های لیبی بودند و قذافی همیشه تاكید می‌كرد این افراد نزد من نیستند. اینها هم روایت‌هایی نقل كرده‌اند كه امام را در زندان مشاهده كرده‌اند. از این قبیل اطلاعات زیاد است كه البته نمی‌توان به صحت و سقم تمام آنها صددرصد اعتقاد داشت اما در هر صورت می‌توان با كنار هم قرار دادن برخی از آنها به اخبار موثقی رسید.
پیگیری پرونده به صورت یک كتاب تنظیم شده است. در روزهای نخستین كه این اتفاق رخ داد چند روزی بی‌خبری داشتیم و از وضع ایشان اطلاعی در دست نبود. مسئولان لیبی مدعی بودند كه این افراد با پرواز هواپیمایی ایتالیا به این كشور سفر كرده‌اند و پاسپورت‌ها و لباس‌ها نیز در یكی از هتل‌های این كشور پیدا شد. چون ایتالیا هم درگیر این پرونده شد، پس از تحقیقات مفصل و صحبت با كادر پرواز، كارمندان فرودگاه و افرادی كه در پرواز موردنظر حضور داشتند مشخص شد كه چنین اشخاصی به ایتالیا پرواز نكرده‌اند. افرادی هم كه در بخش پذیرش هتل به نام امام و همراه ایشان مشخصات خود را درج كرده‌اند نام خودشان را اشتباه وارد كرده‌اند. از این قبیل دلایل بسیار است. در این زمان بود كه هیئتی از لبنان برای تحقیق از چند و چون این ماجرا عازم لیبی و ایتالیا شد اما لیبی اجازه نداد كه آنها وارد این كشور شوند و به ایتالیا رفتند و شواهد و مدارک موردنظر خود را جمع‌آوری كردند و سرانجام حكم دادگاه مبنی بر اینكه امام و همراهانشان اصلاً وارد ایتالیا نشده‌اند، صادر شد. به فاصله كمی از صدور حكم، لیبی نام چند شاهد را مطرح كرد كه امام را به فرودگاه برده‌اند و پروسه سفر ایشان به ایتالیا را فراهم آورده‌اند كه دادگاه ایتالیا پس از شنیدن اظهارات این افراد درخواست تحقیق مجدد را صادر كرد. تقریبا یك‌سال بعد دادگاه ایتالیا حكم دیگری را صادر می‌كند مبنی بر اینكه به دلیل اثبات دروغگویی شاهدان لیبیایی، امام از لیبی خارج نشده است. طبیعتاً پس از آن پیگیری‌های دیگری هم در لبنان صورت گرفت. موضوع ربوده شدن امام تهدید علیه امنیت ملی لبنان قلمداد شد و بالاترین سطوح قضایی لبنان كه به آن المجلس العدلی می‌گویند درگیر این پرونده شدند.
بیشتر وكلای پرونده امام وكلای بین‌المللی هستند كه بهترین راهكار را ارایه خواهند كرد و ما نیز از آنها پشتیبانی خواهیم كرد.
حورا صدر در گفت‌وگو با اعتماد تصریح كرد: «همیشه احساس می‌كردیم موانعی برای رسیدگی ایران به پرونده امام وجود دارد.»
اهم اظهارات وی بدین قرار است:
همیشه می‌گفتند ما این پرونده را پیگیری می‌كنیم و روابط‌مان با لیبی هم برقرار است اما زمان نشان داد كه رابطه با لیبی برقرار بود اما قضیه امام موسی‌صدر و دو همراه ایشان پیگیری نشد. البته همیشه ابراز علاقه‌مندی می‌كردند و تاكید داشتند كه موضوع را پیگیری می‌كنیم اما در عمل این‌طور نشد.
وی با رد اظهاراتی كه ایرانی نبودن امام را به میان می‌كشد خاطرنشان می‌كند: هنوز شناسنامه ایرانی بودن امام موجود است. تمام خانواده ایشان ایرانی هستند و به این موضوع هم افتخار می‌كنند. ما همیشه گفته‌ایم كه امام یک شهروند ایرانی است و وظیفه دولت‌مردان است كه وضعیت ایشان را پیگیری كنند.
اوایل انقلاب و در دولت مهندس بازرگان پیگیریی‌هایی توسط ایشان و مهندس یزدی انجام شد كه البته با حمایت امام بود كه فرموده بودند تا قضیه امام صدر حل نشود من قذافی را به حضور نمی‌پذیرم. در زمان جنگ هم با این بهانه كه ما از لیبی اسلحه گرفته‌ایم موضوع فراموش شد تا زمان دولت آقای خاتمی كه هیئتی تشكیل شد و كارهایی انجام شد كه متاسفانه به نتیجه نرسید.
ما مطمئن به زنده بودن امام هستیم و هیچ دلیلی هم غیر از آن نداریم.
در رابطه با سلامت و زنده بودن ایشان استدلال‌های متفاوتی وجود دارد اما ما تاكیدی نداریم تا بگوییم این استدلال‌ها درست است یا خیر. البته می‌توانیم با قرار دادن برخی استدلال‌ها در كنار یكدیگر به نتایجی دست پیدا كنیم. اطلاعاتی بوده است كه برخی منابع قابل اعتماد آن را مطرح كرده‌اند و برخی نیز چندان قابل اعتماد نبوده‌اند. یكی از این منابع آقایی به نام منصور الكیخیا است كه زمانی مسئولیت وزارت خارجه لیبی را بر عهده داشت، در سال 86 از لیبی فرار می‌كند و در لندن مصاحبه‌یی انجام می‌دهد و می‌گوید كه امام زنده و در زندان است. به هر حال این فرد در نظام حكومتی لیبی سمتی داشته است. هر چند كه نمی‌توان گفت اظهارات او نیز صد درصد صحیح و قابل اعتماد است. اما به هر حال اطلاعاتی است كه از لیبی آمده است. یا زندانی‌هایی كه در سال 2000 از زندان‌های لیبی آزاد شدند آنها هم 18 تا 20 سال در زندان‌های لیبی بودند و قذافی همیشه تاكید می‌كرد این افراد نزد من نیستند. اینها هم روایت‌هایی نقل كرده‌اند كه امام را در زندان مشاهده كرده‌اند. از این قبیل اطلاعات زیاد است كه البته نمی‌توان به صحت و سقم تمام آنها صددرصد اعتقاد داشت اما در هر صورت می‌توان با كنار هم قرار دادن برخی از آنها به اخبار موثقی رسید.
پیگیری پرونده به صورت یک كتاب تنظیم شده است. در روزهای نخستین كه این اتفاق رخ داد چند روزی بی‌خبری داشتیم و از وضع ایشان اطلاعی در دست نبود. مسئولان لیبی مدعی بودند كه این افراد با پرواز هواپیمایی ایتالیا به این كشور سفر كرده‌اند و پاسپورت‌ها و لباس‌ها نیز در یكی از هتل‌های این كشور پیدا شد. چون ایتالیا هم درگیر این پرونده شد، پس از تحقیقات مفصل و صحبت با كادر پرواز، كارمندان فرودگاه و افرادی كه در پرواز موردنظر حضور داشتند مشخص شد كه چنین اشخاصی به ایتالیا پرواز نكرده‌اند. افرادی هم كه در بخش پذیرش هتل به نام امام و همراه ایشان مشخصات خود را درج كرده‌اند نام خودشان را اشتباه وارد كرده‌اند. از این قبیل دلایل بسیار است. در این زمان بود كه هیئتی از لبنان برای تحقیق از چند و چون این ماجرا عازم لیبی و ایتالیا شد اما لیبی اجازه نداد كه آنها وارد این كشور شوند و به ایتالیا رفتند و شواهد و مدارک موردنظر خود را جمع‌آوری كردند و سرانجام حكم دادگاه مبنی بر اینكه امام و همراهانشان اصلاً وارد ایتالیا نشده‌اند، صادر شد. به فاصله كمی از صدور حكم، لیبی نام چند شاهد را مطرح كرد كه امام را به فرودگاه برده‌اند و پروسه سفر ایشان به ایتالیا را فراهم آورده‌اند كه دادگاه ایتالیا پس از شنیدن اظهارات این افراد درخواست تحقیق مجدد را صادر كرد. تقریبا یك‌سال بعد دادگاه ایتالیا حكم دیگری را صادر می‌كند مبنی بر اینكه به دلیل اثبات دروغگویی شاهدان لیبیایی، امام از لیبی خارج نشده است. طبیعتاً پس از آن پیگیری‌های دیگری هم در لبنان صورت گرفت. موضوع ربوده شدن امام تهدید علیه امنیت ملی لبنان قلمداد شد و بالاترین سطوح قضایی لبنان كه به آن المجلس العدلی می‌گویند درگیر این پرونده شدند.
بیشتر وكلای پرونده امام وكلای بین‌المللی هستند كه بهترین راهكار را ارایه خواهند كرد و ما نیز از آنها پشتیبانی خواهیم كرد.
گزارش خطا
ارسال به دوستان
نسخه چاپی
ذخیره عضویت در خبرنامه 
پربحث ترین عناوین
پرطرفدار ترین عناوین
لینک های مفید