آفتابنیوز : آفتاب: یکی از بازیگران سینما و تئاتر کشور گفت: برای مظلویمت و محرومت مردم آبادان دادی دارم که نمیدانم کجا فریاد بزنم.
گوهر خیراندیش شب گذشته(۶ مهر) در حاشیه آیین گرامیداشت سالروز شکست حصر آبادان در محل سینما نفت این شهر افزود: من بارها به آبادان سفر کردهام و هر بار که به اینجا میآیم هیچ تغییر خاصی را در شهر نمیبینم. از آنچه میبینم، عکسها و تصاویر زیادی را تهیه میکنم و در بازگشت به تهران آن را به مسوولان نشان میدهم اما نمیدانم چرا کسی کاری انجام نمیدهد؟
خیراندیش گفت: وضعیت فعلی شهر آبادان درخور شان مردم مقاوم این شهر نیست و کار زیادی برای مردم این خطه از کشورمان انجام نشده است. در شهر آبادان آن تغییراتی که قابل لمس و مشاهده باشد؛ به چشم نمیخورد. نمیدانم که چطوری بایست این ندای مردم آبادان را به گوش مسوولان رساند؟
این بازیگر سینما و تئاتر گفت: نمیدانم که چگونه میتوان درمورد ایثارگریهای مردم و وضعیتی که بایستی داشته باشند و ندارند؛ سخن گفت.
خیراندیش، ابراز امیدواری کرد تا هرچه زودتر شاهد شکوفایی شهرهای آبادان و خرمشهر و رسیدن این شهرها به قوام و بهبود توان اقتصادی مردمانش باشیم.
وی ادامه داد: امید میرود تا بتوانیم پاسخگوی جانفشانیها و رشادتهای مردان؛ زنان و خواهران و برادرانمان در شهر آبادان که ایثارگری کردند تا از حریم میهن اسلامی دفاع کنند و امروز گمنام هستند و حتی مزارشان نیز مشخص نیست، باشیم.
وی همچنین از نبود آب شرب مناسب و گاز بهعنوان برخی مشکلات مردم این شهر نام برد و اضافه کرد: امروز در جریان بازدید از شهر شاهد بودم که مردم هنوز کپسولهای گاز را به دوش میکشند و این باعث تعجب من شد. دیدم مردمی را که با گذشت ۳۰ سال از پایان جنگ تحمیلی، هنوز هم در خانههای نیمه مخروبه باقی مانده از جنگ زندگی میکنند و این بسیار نامیمون و ناخوشایند است.
خیراندیش گفت: مسوولان میتوانند این اماکن را بهعنوان آثار جنگ حفظ کنند و جایی مناسب را ساخته و دراختیار مردم قرار دهند. اما هربار که به آبادان سفر میکنم، هیچ اتفاق یا رخداد خوبی که بتواند باری از دوش مردم مقاوم و قانع این شهر بردارد؛ را نمیبینم و این اتفاق خوبی نیست.
این بازیگر سینما گفت: نمیدانم کجا بایستی داد سخنم را ببرم. من در سال گذشته که به آبادان سفر کردم در گلزار شهدا شاهد آبگرفتگی درکنار مزار این عزیزان بودم به نحوی که عبور و رسیدن به مزار را با مشکل مواجه ساخته بود. از این وضعیت تصاویری را تهیه کردم و به آقای چمران نشان دادم و گفتم خانواده عزیز این شهدا برای رفتن به سر مزار شهدای خود با مشکل مواجه هستند و از او خواستم تا فکری به حال این وضعیت نماید و الان نمیدانم که کاری انجام شده یا خیر.
او بار دیگر متذکر شد: بطور واقع نمیدانم حرفهایم را باید کجا و به چه کسی بگویم. من دادی برای این خطه از کشور و مردم خوبش دارم که نمیدانم کجا بایستی فریادش را سر دهم.
خیراندیش افزود: به نظر میرسد مردم باید خود راسا وارد کار شوند، یعنی خود بخواهند و خواستهشان و حتی مشکلاتشان را بصورت مکتوب نوشته و با یک نگاه درست ایرانی و در قالب تقاضای درست و منطقی از مسوولان آنها را مطالبه کنند تا شاید مسوولان رده بالای کشور بتوانند از طریق خود مردم متوجه مسایل و مشکلات آنان بشوند و از این طریق کاری برای آنان انجام دهند.