آتش در ميراث حريري
آفتاب‌‌نیوز : 
اما در جوامعي كه ثروت و ثروتمندي مضموم شمرده مي‌شود، فرض براين است كه ثروت لابد به شيوه نامشروع تحصيل شده است و حتماً شخص ثروتمند، تبهكار است. منشأ اين تفكر به روشني معلوم نيست، اما مي‌توان تصور كرد كه هجوم بي‌امان حاكمان به دارايي‌هاي مردم و مصادره آن به نفع خود و اقارب، باعث شده است كه جامعه همواره بر اين گمان باشد كه هر مالي نامشروع و در نتيجه هر ثروتمندي بي‌فضيلت است.
تقابل اين دو نگاه و رجحان دادن فقر و فقيران بر ثروت و ثروتمندان در فرهنگ‌هاي شرقي و سنتي در برخي كشورها از جمله ايران و به درجات كمتر در ديگر كشورهاي منطقه موجب شده است در هنگامه انتخابات و ديگر نمايش‌هاي سياسي مسابقه سهمگيني براي اثبات تنگدستي برگزار شود و در كرامت ناداري – كه گاه نيز به غلط نام زهد برآن گذاشته مي‌شود – سخن‌ها رانده شود.
اما اين قاعده، گاه شكسته شده است. رفيق حريري نخست وزير پيشين لبنان كه ديروز در يك عمليات بمب‌گذاري به قتل رسيد، نخستين كسي بود كه اين قاعده را در خاورميانه شكست و با اتكا به دارايي ميلياردي خود از نردبان قدرت بالا رفت و نخست‌وزير لبنان شد. او اين روحيه را به مردم و دولت لبنان هم تزريق كرد و طي 10 سال نخست‌وزيري (1992 تا 1998 و 2000 تا 2004) با استفاده از موقعيت مالي و اعتبار جهاني خود ميلياردها دلار سرمايه خارجي جذب اقتصاد لبنان كرد. او همچنين از دوستي خود با ژاك شيراك رئيس جمهور فرانسه استفاده كرد و در كنفرانس سال 2002 پاريس موفق شد يك كمك 3 ميليارد دلاري از كشورهاي صنعتي و شيوخ عرب بگيرد و با آن بخشي از بدهي هاي لبنان را بپردازد. او در اين كنفرانس بيش از آنكه به عنوان رئيس دولت لبنان وارد مذاكره شود به‌عنوان دولت و همكار اقتصادي رهبران عربستان سعودي و سرمايه‌داران اروپايي ظاهر شد.
كمك جهاني به رفيق حريري باعث شد كه او بخش قابل توجهي از كسري بودجه لبنان را كه در سال 2002 به حدود 80 درصد بودجه اين كشور بالغ مي‌شد، جبران كند.
برنامه‌هاي اقتصادي حريري كه مبتني‌بر ريسك‌پذيري بالا بود و لاجرم تعهدات بين‌المللي لبنان را افزايش مي‌داد در سال 1998 بهانه‌اي مناسب به دست اميل لحود رئيس جمهور هوادار سوريه داد تا عليه حريري به‌پا خيزد. رفيق حريري كه در سال‌هاي 1992 تا 1998 توانسته بود گروه‌هاي لبناني را مهار يا همراه سازد در سال 1998 كوشيد از قدرت سوريه در لبنان بكاهد. اما انتقادهاي حاميان اميل لحود به برنامه‌هاي اقتصادي و فشار هواداران سوريه، او را وادار به كناره‌گيري كرد. كنار رفتن حريري بار ديگر ميدان را به نفوذ سوريه فراخ‌تر كرد و تنگناهاي اقتصادي دوباره آشكار شد. به همين علت اميل لحود برخلاف ميل باطني خود دوباره به حريري كه به «آقاي لبنان» شهرت يافته بود رجوع كرد و از او كمك خواست. حريري چهارسال گذشته را صرف تثبيت برنامه‌هاي اقتصادي و قانونمند كردن فعاليت حزب‌الله لبنان كرد و از درون اين استراتژي به كاميابي‌هاي بزرگ در زمينه اقتصادي دست يافت و قدرت منطقه‌اي لبنان چنان افزايش يافت كه اسرائيل ناچار به عقب‌نشيني از جنوب لبنان شد.
نخست‌وزير ميلياردر لبنان كه گفته مي‌شود با 4 ميليارد دلار دارايي در شمار100 مرد ثروتمند جهان قرار دارد.
پاييز گذشته و دوباره زير فشار سوريه ناچار به كناره‌گيري شد. رفيق حريري مخالف ادامه حضور نظامي سوريه در لبنان بود و اين از نظر رهبران سوريه گناهي نابخشودني بود زيرا از نظر دولتمردان دمشق، خروج 14 هزار نيروي اين كشور خواسته آمريكا و اسرائيل است و هركس از اين خواسته حمايت كند آمريكايي است. شايد همين موضع باعث شده است كه پس از ترور حريري، آمريكا سوريه را متهم به اين ترور كند و سوريه متقابلاً اسرائيل را.
اما در جوامعي كه ثروت و ثروتمندي مضموم شمرده مي‌شود، فرض براين است كه ثروت لابد به شيوه نامشروع تحصيل شده است و حتماً شخص ثروتمند، تبهكار است. منشأ اين تفكر به روشني معلوم نيست، اما مي‌توان تصور كرد كه هجوم بي‌امان حاكمان به دارايي‌هاي مردم و مصادره آن به نفع خود و اقارب، باعث شده است كه جامعه همواره بر اين گمان باشد كه هر مالي نامشروع و در نتيجه هر ثروتمندي بي‌فضيلت است. تقابل اين دو نگاه و رجحان دادن فقر و فقيران بر ثروت و ثروتمندان در فرهنگ‌هاي شرقي و سنتي در برخي كشورها از جمله ايران و به درجات كمتر در ديگر كشورهاي منطقه موجب شده است در هنگامه انتخابات و ديگر نمايش‌هاي سياسي مسابقه سهمگيني براي اثبات تنگدستي برگزار شود و در كرامت ناداري – كه گاه نيز به غلط نام زهد برآن گذاشته مي‌شود – سخن‌ها رانده شود.
اما اين قاعده، گاه شكسته شده است. رفيق حريري نخست وزير پيشين لبنان كه ديروز در يك عمليات بمب‌گذاري به قتل رسيد، نخستين كسي بود كه اين قاعده را در خاورميانه شكست و با اتكا به دارايي ميلياردي خود از نردبان قدرت بالا رفت و نخست‌وزير لبنان شد. او اين روحيه را به مردم و دولت لبنان هم تزريق كرد و طي 10 سال نخست‌وزيري (1992 تا 1998 و 2000 تا 2004) با استفاده از موقعيت مالي و اعتبار جهاني خود ميلياردها دلار سرمايه خارجي جذب اقتصاد لبنان كرد. او همچنين از دوستي خود با ژاك شيراك رئيس جمهور فرانسه استفاده كرد و در كنفرانس سال 2002 پاريس موفق شد يك كمك 3 ميليارد دلاري از كشورهاي صنعتي و شيوخ عرب بگيرد و با آن بخشي از بدهي هاي لبنان را بپردازد. او در اين كنفرانس بيش از آنكه به عنوان رئيس دولت لبنان وارد مذاكره شود به‌عنوان دولت و همكار اقتصادي رهبران عربستان سعودي و سرمايه‌داران اروپايي ظاهر شد.
كمك جهاني به رفيق حريري باعث شد كه او بخش قابل توجهي از كسري بودجه لبنان را كه در سال 2002 به حدود 80 درصد بودجه اين كشور بالغ مي‌شد، جبران كند.
برنامه‌هاي اقتصادي حريري كه مبتني‌بر ريسك‌پذيري بالا بود و لاجرم تعهدات بين‌المللي لبنان را افزايش مي‌داد در سال 1998 بهانه‌اي مناسب به دست اميل لحود رئيس جمهور هوادار سوريه داد تا عليه حريري به‌پا خيزد. رفيق حريري كه در سال‌هاي 1992 تا 1998 توانسته بود گروه‌هاي لبناني را مهار يا همراه سازد در سال 1998 كوشيد از قدرت سوريه در لبنان بكاهد. اما انتقادهاي حاميان اميل لحود به برنامه‌هاي اقتصادي و فشار هواداران سوريه، او را وادار به كناره‌گيري كرد. كنار رفتن حريري بار ديگر ميدان را به نفوذ سوريه فراخ‌تر كرد و تنگناهاي اقتصادي دوباره آشكار شد. به همين علت اميل لحود برخلاف ميل باطني خود دوباره به حريري كه به «آقاي لبنان» شهرت يافته بود رجوع كرد و از او كمك خواست. حريري چهارسال گذشته را صرف تثبيت برنامه‌هاي اقتصادي و قانونمند كردن فعاليت حزب‌الله لبنان كرد و از درون اين استراتژي به كاميابي‌هاي بزرگ در زمينه اقتصادي دست يافت و قدرت منطقه‌اي لبنان چنان افزايش يافت كه اسرائيل ناچار به عقب‌نشيني از جنوب لبنان شد.
نخست‌وزير ميلياردر لبنان كه گفته مي‌شود با 4 ميليارد دلار دارايي در شمار100 مرد ثروتمند جهان قرار دارد.
پاييز گذشته و دوباره زير فشار سوريه ناچار به كناره‌گيري شد. رفيق حريري مخالف ادامه حضور نظامي سوريه در لبنان بود و اين از نظر رهبران سوريه گناهي نابخشودني بود زيرا از نظر دولتمردان دمشق، خروج 14 هزار نيروي اين كشور خواسته آمريكا و اسرائيل است و هركس از اين خواسته حمايت كند آمريكايي است. شايد همين موضع باعث شده است كه پس از ترور حريري، آمريكا سوريه را متهم به اين ترور كند و سوريه متقابلاً اسرائيل را.
گزارش خطا
ارسال به دوستان
نسخه چاپی
ذخیره عضویت در خبرنامه 
پربحث ترین عناوین
پرطرفدار ترین عناوین
لینک های مفید