آفتابنیوز : آفتاب: لحظهای که پرواز انقلاب در فرودگاه به زمین نشست و همه چشمها و دوربینها به روی در خروجی هواپیما نشانه رفتند تا اینکه اولین نفر از هواپیما خارج شد و روی پلهها ایستاد. در آن لحظه این سؤال برای همه خبرنگاران داخلی و خارجی مطرح بود که او کیست؟
ساعت ۹: ۳۰ صبح روز ۱۲ بهمن ۱۳۵۷ فرودگاه مهرآباد؛ مشتاقان از ساعتها و روزها قبل برای دیدن امامشان در صحن فرودگاه و مسیر به انتظار نشسته و هر یک شاخه گلی در دست گرفته تا از رهبر که پس از ۱۵ سال دوری از وطن و در تبعید و غربت زندگی کردن به ایران باز میگشت استقبال کنند.
خلبان فرانسوی پرواز ایرفرانس که شب گذشته از فرودگاه شارل دوگل به پرواز در آمده است، اعلام میکند که «هم اکنون در فضای ایران هستیم و ساعاتی دیگر به زمین خواهیم نشست». دلهره و اظطراب در میان همه سرنشینان هواپیما به جز یک نفر به چشم میآید. او کسی نیست جز امام خمینی (ره) که در پی آن بود تا با بازگشت به وطن نهضت را به پیروزی برساند.
امام در مکانی که برای ایشان فراهم شده بود، مشغول نماز و عبادت هستند و با خدای خویش عارفانه راز و نیاز میکنند. بالاخره خلبان اعلام فرود میکند و لحظاتی بعد «پرواز انقلاب» به زمین مینشیند.
در آن روز لحظهای که پرواز انقلاب در فرودگاه به زمین نشست و همه چشمها و دوربینها به روی در خروجی هواپیما نشانه رفتند تا اینکه اولین نفر از هواپیما خارج شد و روی پلهها ایستاد. به این طرف و آن طرف نگاه انداخت و در حالی که از پلهها پایین میآمد باز همه چیز و همه کس را مواظب بود.
به گزارش نوید شاهد،در آن لحظه این سؤال برای همه خبرنگاران داخلی و خارجی مطرح بود که او کیست. سالها بعد بود که مشخص شد کسی که قبل از همه از هواپیما خارج شد «حاج مهدی عراقی» از یاران صمیمی حضرت امام و پیشکسوت انقلاب بود.