شیرهای مدت‌دار برای افراد حساس به لاکتوز مفید است
آفتاب‌‌نیوز : آفتاب: یک محقق کیفیت شیر گفت: مشکلات گوارشی بیشتر بر اثر مصرف شیرهای پاستوریزه چند روزه ایجاد می‌شود. شیرهای مدت‌دار ایمنی بسیار بالایی دارند، از هر نوع باکتری عاری هستند و برای افرادی که عدم تحمل لاکتوز دارند، مفید است.
شیر سرشار از چربی، پروتئین و کربوهیدرات است و دارای آنزیم هضم کننده لاکتوز است که در بدن انسان و سایر پستانداران ساخته می‌شود.
آنزیم لاکتاز، لاکتوز را در بدن به گلوکز و گالاکتوز تبدیل می‌کند. نوزاد به طور معمول با لاکتوز به دنیا می‌آید و فعالیت این آنزیم بعد از تولد زیاد است ولی در دوران بعد از شیرخوارگی و کاهش مصرف شیر میزان تولید این آنزیم نیز کم می‌شود.
عزیزالله کمال زاده، محقق و مشاور ارشد کیفیت شیر اظهار داشت: برخی افراد به خوردن شیر حساسیت دارند و پس از مصرف شیر ممکن است دچار التهابات گوارشی، نفخ و احساس درد در شکم خصوصاً در قسمت پائینی شکم یعنی رودهها شوند.
به گفته وی، این موضوع می‌تواند به چند علت باشد البته در برخی مواقع افراد دچار این عارضه می‌شوند که نشان دهنده این است که آنها عمدتاً مشکل عدم تحمل لاکتوز (قند شیر) را ندارند و این مشکل با توجه به تغییرات احتمالی در کیفیت بهداشتی و بار میکروبی شیر روزانه مصرفی اتفاق می‌افتد.
این محقق و مشاور ارشد کیفیت شیر می‌افزاید: البته این مشکلات بعضاً بر اثر مصرف شیرهای پاستوریزه که تاریخ مصرف ۲ تا ۳ روزه دارند، ممکن است ایجاد شود؛ شیرهای پاستوریزه بسته به کیفیت شیر خام تبدیلی ممکن است طی روزهای مختلف، ترکیب میکروبی متفاوتی داشته باشند و در زمان عملیات پاستوریزاسیون نیز سمومی از برخی باکتری‌ها مثل استافیلوکوکوس اورئوس و برخی باکتری‌های مقاوم به گرما از بین نمی‌روند و اسپور باکتری‌های هوازی نیز ممکن است از بین نروند.
وی بیان می‌دارد: پس از عملیات پاستوریزاسیون چنانچه زنجیره سرما یعنی حرارت 4 درجه سانتی گراد در طی حمل و نقل، نگهداری و توزیع و فروش برای این محصول فراهم نشود و شیرها در دمای محیط قرار داده شوند، باکتری‌ها و اسپور باکتری‌های هوازی و باکتری‌های رویشی شروع به تکثیر کرده و ظرف چند ساعت چند برابر تعداد استاندارد یعنی 75 هزار میکروب در هر میلی لیتر شیر خواهد شد، به همین دلیل است که این گونه شیرها را حتماً باید در یخچال نگهداری کرد.
کمال‌زاده اضافه می‌کند: از طرفی در صورتی که این گونه شیرها تحت زنجیره سرما و در یخچال در حرارت 4 درجه نگهداری شوند در این حالت نیز باکترهای سرمادوست که درجه حرارت مناسب برای رشد و تکثیر آنها بین 4 تا 7 درجه سانتی گراد است، شروع به تکثیر کرده و به طور تصاعدی افزایش پیدا می‌کند و در صورت نگهداری در یخچال نیز باید پس از دو روز مصرف شود.
این محقق و مشاور ارشد کیفیت شیر می‌گوید: با توجه به شرایط متغیر میکروبی این گونه شیرها، وقتی که شیر پس از مصرف وارد روده می شود، در آنجا باکتری‌های باقیمانده در شیر و همچنین باکتری‌های کلی فرمی روده، لاکتوز موجود در شیر را تجزیه کرده و به اسید لاکتیک و گاز تبدیل می‌کند؛ به همین دلیل برخی افراد دچار مشکلات گوارشی، نفخ و درد در شکم و خصوصاً رودهها می‌شوند و با خوردن این نوع شیرها حال بدی پیدا می‌کنند.
وی می‌افزاید: این افراد اصولاً مشکل عدم تحمل لاکتوز شیر را ندارند بلکه به نوع شیر مصرفی حساسیت دارند و توصیه می شود که این افراد به جای شیر پاستوریزه به تدریج از شیر استریلیزه (مدت دار) که ایمنی بسیار بالایی دارد و از هر نوع باکتری عاری است، مصرف کنند و از شیر خام با کیفیت ممتاز و درجه یک استفاده کنند.
کمال زاده عنوان می‌کند: مطالعات نشان داده است افرادی که از شیرهای مدت دار (استریلیزه) استفاده می‌کنند، مشکل التهابات گوارشی پیدا نمی‌کنند یا بسیار کمتر دچار این مشکلات می‌شوند.
این محقق و مشاور ارشد کیفیت شیر بیان می کند: برخی افراد بر اثر مشکل عدم تحمل لاکتوز دچار مشکلات گوارشی می‌شوند و آن هم بدین دلیل است که مصرف شیر در این افراد بعد از دوران شیرخوارگی قطع شده است و طی دوران شیرخوارگی، نوزادان با توجه به وجود آنزیم لاکتاز در بدنشان، به راحتی می‌توانند از شیر خصوصاً شیر مادر استفاده کنند.
وی ادامه می‌دهد: تولید آنزیم لاکتاز به مصرف شیر بستگی دارد و با مصرف شیر تداوم یافته و به طور مرتب انجام می‌شود اما در صورتی که مصرف شیر قطع شود، پس از مدتی تولید آنزیم لاکتاز متوقف می‌شود لذا چنانچه در برخی کودکان مصرف شیر پس از دوران شیرخوارگی به طور کامل قطع شود، آنها دچار عارضه عدم تحمل لاکتوز شده و این مشکل با افزایش سن و در بزرگسالی تشدید می‌شود.
کمال زاده می‌افزاید: نباید مصرف شیر پس از دوران شیرخوارگی به طور کامل حذف شود و با توجه به اهمیت مصرف شیر و خواص منحصر به فرد آن در سلامتی انسان، شیر به طور روزانه و مداوم در طول زندگی از کودکی تا بزرگسالی باید مصرف شود.
این محقق و مشاور ارشد کیفیت شیر می‌گوید: امروزه به آسانی می‌توان مشکل عدم تحمل لاکتوز را در بسیاری از افراد برطرف کرد و به افرادی که مشکل عدم تحمل لاکتوز شیر را دارند، توصیه می‌شود میزان شیر مورد نیاز روزانه را در مقادیر کم و در چندین نوبت طی شبانه روز مصرف کنند و از مصرف یکباره یک لیوان کامل شیر خودداری کنند.
وی اضافه می‌کند: این افراد برای مدت کوتاهی از شیرهای بدون لاکتوز مصرف کنند و پس از مدتی از شیرهای کم لاکتوز و به تدریج از شیرهای استریلیزه (مدت دار) کم چرب استفاده کنند، تجربه نشان داده است که عده زیادی از افراد می‌توانند بدین ترتیب مشکل عدم تحمل لاکتوز را برطرف کنند.
به گزارش سلامت نیوز به نقل از فارس،کمال زاده ادامه می‌دهد: نهایتاً به افرادی که به هر دلیلی نتوانند از شیر استفاده کنند، توصیه می‌شود از منابع دیگر لبنی که فاقد لاکتوز است مثل ماست استفاده کنند که از نظر کلسیم نیز منبع غنی است یا اینکه از پنیر استفاده کنند.
شیر سرشار از چربی، پروتئین و کربوهیدرات است و دارای آنزیم هضم کننده لاکتوز است که در بدن انسان و سایر پستانداران ساخته می‌شود.
آنزیم لاکتاز، لاکتوز را در بدن به گلوکز و گالاکتوز تبدیل می‌کند. نوزاد به طور معمول با لاکتوز به دنیا می‌آید و فعالیت این آنزیم بعد از تولد زیاد است ولی در دوران بعد از شیرخوارگی و کاهش مصرف شیر میزان تولید این آنزیم نیز کم می‌شود.
عزیزالله کمال زاده، محقق و مشاور ارشد کیفیت شیر اظهار داشت: برخی افراد به خوردن شیر حساسیت دارند و پس از مصرف شیر ممکن است دچار التهابات گوارشی، نفخ و احساس درد در شکم خصوصاً در قسمت پائینی شکم یعنی رودهها شوند.
به گفته وی، این موضوع می‌تواند به چند علت باشد البته در برخی مواقع افراد دچار این عارضه می‌شوند که نشان دهنده این است که آنها عمدتاً مشکل عدم تحمل لاکتوز (قند شیر) را ندارند و این مشکل با توجه به تغییرات احتمالی در کیفیت بهداشتی و بار میکروبی شیر روزانه مصرفی اتفاق می‌افتد.
این محقق و مشاور ارشد کیفیت شیر می‌افزاید: البته این مشکلات بعضاً بر اثر مصرف شیرهای پاستوریزه که تاریخ مصرف ۲ تا ۳ روزه دارند، ممکن است ایجاد شود؛ شیرهای پاستوریزه بسته به کیفیت شیر خام تبدیلی ممکن است طی روزهای مختلف، ترکیب میکروبی متفاوتی داشته باشند و در زمان عملیات پاستوریزاسیون نیز سمومی از برخی باکتری‌ها مثل استافیلوکوکوس اورئوس و برخی باکتری‌های مقاوم به گرما از بین نمی‌روند و اسپور باکتری‌های هوازی نیز ممکن است از بین نروند.
وی بیان می‌دارد: پس از عملیات پاستوریزاسیون چنانچه زنجیره سرما یعنی حرارت 4 درجه سانتی گراد در طی حمل و نقل، نگهداری و توزیع و فروش برای این محصول فراهم نشود و شیرها در دمای محیط قرار داده شوند، باکتری‌ها و اسپور باکتری‌های هوازی و باکتری‌های رویشی شروع به تکثیر کرده و ظرف چند ساعت چند برابر تعداد استاندارد یعنی 75 هزار میکروب در هر میلی لیتر شیر خواهد شد، به همین دلیل است که این گونه شیرها را حتماً باید در یخچال نگهداری کرد.
کمال‌زاده اضافه می‌کند: از طرفی در صورتی که این گونه شیرها تحت زنجیره سرما و در یخچال در حرارت 4 درجه نگهداری شوند در این حالت نیز باکترهای سرمادوست که درجه حرارت مناسب برای رشد و تکثیر آنها بین 4 تا 7 درجه سانتی گراد است، شروع به تکثیر کرده و به طور تصاعدی افزایش پیدا می‌کند و در صورت نگهداری در یخچال نیز باید پس از دو روز مصرف شود.
این محقق و مشاور ارشد کیفیت شیر می‌گوید: با توجه به شرایط متغیر میکروبی این گونه شیرها، وقتی که شیر پس از مصرف وارد روده می شود، در آنجا باکتری‌های باقیمانده در شیر و همچنین باکتری‌های کلی فرمی روده، لاکتوز موجود در شیر را تجزیه کرده و به اسید لاکتیک و گاز تبدیل می‌کند؛ به همین دلیل برخی افراد دچار مشکلات گوارشی، نفخ و درد در شکم و خصوصاً رودهها می‌شوند و با خوردن این نوع شیرها حال بدی پیدا می‌کنند.
وی می‌افزاید: این افراد اصولاً مشکل عدم تحمل لاکتوز شیر را ندارند بلکه به نوع شیر مصرفی حساسیت دارند و توصیه می شود که این افراد به جای شیر پاستوریزه به تدریج از شیر استریلیزه (مدت دار) که ایمنی بسیار بالایی دارد و از هر نوع باکتری عاری است، مصرف کنند و از شیر خام با کیفیت ممتاز و درجه یک استفاده کنند.
کمال زاده عنوان می‌کند: مطالعات نشان داده است افرادی که از شیرهای مدت دار (استریلیزه) استفاده می‌کنند، مشکل التهابات گوارشی پیدا نمی‌کنند یا بسیار کمتر دچار این مشکلات می‌شوند.
این محقق و مشاور ارشد کیفیت شیر بیان می کند: برخی افراد بر اثر مشکل عدم تحمل لاکتوز دچار مشکلات گوارشی می‌شوند و آن هم بدین دلیل است که مصرف شیر در این افراد بعد از دوران شیرخوارگی قطع شده است و طی دوران شیرخوارگی، نوزادان با توجه به وجود آنزیم لاکتاز در بدنشان، به راحتی می‌توانند از شیر خصوصاً شیر مادر استفاده کنند.
وی ادامه می‌دهد: تولید آنزیم لاکتاز به مصرف شیر بستگی دارد و با مصرف شیر تداوم یافته و به طور مرتب انجام می‌شود اما در صورتی که مصرف شیر قطع شود، پس از مدتی تولید آنزیم لاکتاز متوقف می‌شود لذا چنانچه در برخی کودکان مصرف شیر پس از دوران شیرخوارگی به طور کامل قطع شود، آنها دچار عارضه عدم تحمل لاکتوز شده و این مشکل با افزایش سن و در بزرگسالی تشدید می‌شود.
کمال زاده می‌افزاید: نباید مصرف شیر پس از دوران شیرخوارگی به طور کامل حذف شود و با توجه به اهمیت مصرف شیر و خواص منحصر به فرد آن در سلامتی انسان، شیر به طور روزانه و مداوم در طول زندگی از کودکی تا بزرگسالی باید مصرف شود.
این محقق و مشاور ارشد کیفیت شیر می‌گوید: امروزه به آسانی می‌توان مشکل عدم تحمل لاکتوز را در بسیاری از افراد برطرف کرد و به افرادی که مشکل عدم تحمل لاکتوز شیر را دارند، توصیه می‌شود میزان شیر مورد نیاز روزانه را در مقادیر کم و در چندین نوبت طی شبانه روز مصرف کنند و از مصرف یکباره یک لیوان کامل شیر خودداری کنند.
وی اضافه می‌کند: این افراد برای مدت کوتاهی از شیرهای بدون لاکتوز مصرف کنند و پس از مدتی از شیرهای کم لاکتوز و به تدریج از شیرهای استریلیزه (مدت دار) کم چرب استفاده کنند، تجربه نشان داده است که عده زیادی از افراد می‌توانند بدین ترتیب مشکل عدم تحمل لاکتوز را برطرف کنند.
به گزارش سلامت نیوز به نقل از فارس،کمال زاده ادامه می‌دهد: نهایتاً به افرادی که به هر دلیلی نتوانند از شیر استفاده کنند، توصیه می‌شود از منابع دیگر لبنی که فاقد لاکتوز است مثل ماست استفاده کنند که از نظر کلسیم نیز منبع غنی است یا اینکه از پنیر استفاده کنند.
گزارش خطا
ارسال به دوستان
نسخه چاپی
ذخیره عضویت در خبرنامه 
پربحث ترین عناوین
پرطرفدار ترین عناوین
لینک های مفید