روز امور تربیتی و تربیت اسلامی
آفتاب‌‌نیوز : 
آفتاب: نفس انسان در آغاز آفرينش سالم، صاف و بي‌آلايش است و تحت هر نوع تعليم و تربيتي كه قرار بگيرد به همان سرشت درمي‌آيد. اگر تعليم و تربيت و بر اساس فطرت پاك و استعدادهاي دروني انسان باشد، او انساني پاك، وارسته و با اخلاق ديني پرورش مي‌يابد و اگر تربيت شخص بر فساد اخلاقي و معيارهاي غيرالهي مبتني باشد، وي به فردي فاسد و بي‌ايمان تبديل مي‌شود.
در ميان مكتب‌هاي مختلف تربيتي كه روش‌هاي متفاوتي از شيوه‌هاي تربيتي را ارائه مي‌كنند، دين مبين اسلام روش خاصي را در راستاي تربيت انسان‌ها ارائه مي‌كند در اين روش كه در قرآن و احاديث هم بيان شده سعي مي‌شود با آگاه ساختن افراد از خود و جهان اطراف به تربيت همه جانبه شخصيت آنان پرداخته شود و جامعه‌اي بر اساس برادري و برابري به وجود آيد.
در كشور دين‌مدار ايران هم مسئله تربيت از ديرباز مورد توجه مردم و متفكران بوده و همواره از سوي آنها مورد اهتمام و تاكيد قرار مي‌گرفته است.
غزالي، فقيه و فيلسوف بزرگ ايران زمين قلب كودك را پاك و عاري از هر نقش و صورتي مي‌داند كه اگر او را به اعمال خير عادت دهند با آن خصلت رشد مي‌يابد و اگر به كارهاي زشت وادارند، به هلاكت و بدبختي مي‌افتد لذا بر سرپرست و ولي كودك واجب است كه از او مواظبت كنند و در تهذيب اخلاق او بكوشند و از همنشينان بد دور بدارند. تربيت از نظر غزالي براي اين است كه كودك:
- سعادت دين و دنيا را حمل كند.
- خشنودي خداوند را به دست آورد.
- نفس‌‌اماره را مطيع و اخلاق خود را مهذب نمايد.
خواجه نصيرالدين طوسي نيز به تربيت اخلاقي بسيار اهميت مي‌دهد و آن را اساس پرورش مي‌داند.به نظر وي منظور از تربيت، درك سعادت است و براي رسيدن به اين منظور بايد كودك را چنان تربيت كرد كه فضايل را دوست بدارد و از رذايل دوري جويد و در برابر شهوات ضبط نفس نمايد. اگر چه در دوره‌هاي قبل از پيروزي انقلاب اسلامي، تربيت اسلامي و ديني به صميميت همه‌گير و رسمي در بين مردم رايج نبود كه دليل عمده آن هم جو حاكم و سختگيري فرمانروايان اين مرز و بوم بود. اما پس از انقلاب اسلامي يكي از مهمترين دغدغه‌هاي مردم و مسئولان ايجاد روحيه ديني و تقويت نمادهاي اسلامي در ميان دانش‌آموزان به عنوان نسل نوپاي جامعه بود و در اين راستا سعي شد كه نام آموزش و پرورش در پرورش ديني هم تجلي پيدا كند لذا مسئولان امر تصميم گرفتند نهاد امور تربيتي را در وزارت آموزش و پرورش با هدف پاسداري از اصول و ارزش‌ها و دستاوردهاي انقلاب اسلامي، برنامه‌ريزي و ايجاد هماهنگي بين نهادهاي مختلف فرهنگي كشور، تلاش در جهت اشاعه فرهنگ اسلامي، در ميان دانش‌آموزان، نظارت بر فعاليت‌هاي پرورشي مدارس و استفاده از دبيران و افراد خبره در تربيت ديني نسل جوان جامعه و... تشكيل دهند.
سرانجام 26 سال پيش در 8 اسفند سال 1359 هجري شمسي، به همت شهيدان رجايي و باهنر، امور تربيتي به عنوان يك بخش جدايي‌ناپذير از تعليمات تاسيس شد و توانست جايگاهي ويژه در نظام آموزش و پرورش ايران كسب نمايد.
آفتاب: نفس انسان در آغاز آفرينش سالم، صاف و بي‌آلايش است و تحت هر نوع تعليم و تربيتي كه قرار بگيرد به همان سرشت درمي‌آيد. اگر تعليم و تربيت و بر اساس فطرت پاك و استعدادهاي دروني انسان باشد، او انساني پاك، وارسته و با اخلاق ديني پرورش مي‌يابد و اگر تربيت شخص بر فساد اخلاقي و معيارهاي غيرالهي مبتني باشد، وي به فردي فاسد و بي‌ايمان تبديل مي‌شود. در ميان مكتب‌هاي مختلف تربيتي كه روش‌هاي متفاوتي از شيوه‌هاي تربيتي را ارائه مي‌كنند، دين مبين اسلام روش خاصي را در راستاي تربيت انسان‌ها ارائه مي‌كند در اين روش كه در قرآن و احاديث هم بيان شده سعي مي‌شود با آگاه ساختن افراد از خود و جهان اطراف به تربيت همه جانبه شخصيت آنان پرداخته شود و جامعه‌اي بر اساس برادري و برابري به وجود آيد.
در كشور دين‌مدار ايران هم مسئله تربيت از ديرباز مورد توجه مردم و متفكران بوده و همواره از سوي آنها مورد اهتمام و تاكيد قرار مي‌گرفته است.
غزالي، فقيه و فيلسوف بزرگ ايران زمين قلب كودك را پاك و عاري از هر نقش و صورتي مي‌داند كه اگر او را به اعمال خير عادت دهند با آن خصلت رشد مي‌يابد و اگر به كارهاي زشت وادارند، به هلاكت و بدبختي مي‌افتد لذا بر سرپرست و ولي كودك واجب است كه از او مواظبت كنند و در تهذيب اخلاق او بكوشند و از همنشينان بد دور بدارند. تربيت از نظر غزالي براي اين است كه كودك:
- سعادت دين و دنيا را حمل كند.
- خشنودي خداوند را به دست آورد.
- نفس‌‌اماره را مطيع و اخلاق خود را مهذب نمايد.
خواجه نصيرالدين طوسي نيز به تربيت اخلاقي بسيار اهميت مي‌دهد و آن را اساس پرورش مي‌داند.به نظر وي منظور از تربيت، درك سعادت است و براي رسيدن به اين منظور بايد كودك را چنان تربيت كرد كه فضايل را دوست بدارد و از رذايل دوري جويد و در برابر شهوات ضبط نفس نمايد. اگر چه در دوره‌هاي قبل از پيروزي انقلاب اسلامي، تربيت اسلامي و ديني به صميميت همه‌گير و رسمي در بين مردم رايج نبود كه دليل عمده آن هم جو حاكم و سختگيري فرمانروايان اين مرز و بوم بود. اما پس از انقلاب اسلامي يكي از مهمترين دغدغه‌هاي مردم و مسئولان ايجاد روحيه ديني و تقويت نمادهاي اسلامي در ميان دانش‌آموزان به عنوان نسل نوپاي جامعه بود و در اين راستا سعي شد كه نام آموزش و پرورش در پرورش ديني هم تجلي پيدا كند لذا مسئولان امر تصميم گرفتند نهاد امور تربيتي را در وزارت آموزش و پرورش با هدف پاسداري از اصول و ارزش‌ها و دستاوردهاي انقلاب اسلامي، برنامه‌ريزي و ايجاد هماهنگي بين نهادهاي مختلف فرهنگي كشور، تلاش در جهت اشاعه فرهنگ اسلامي، در ميان دانش‌آموزان، نظارت بر فعاليت‌هاي پرورشي مدارس و استفاده از دبيران و افراد خبره در تربيت ديني نسل جوان جامعه و... تشكيل دهند.
سرانجام 26 سال پيش در 8 اسفند سال 1359 هجري شمسي، به همت شهيدان رجايي و باهنر، امور تربيتي به عنوان يك بخش جدايي‌ناپذير از تعليمات تاسيس شد و توانست جايگاهي ويژه در نظام آموزش و پرورش ايران كسب نمايد.
گزارش خطا
ارسال به دوستان
نسخه چاپی
ذخیره عضویت در خبرنامه 
انتشار یافته: ۰
ناشناس
| 
۲۳:۴۴ - ۱۳۹۱/۱۲/۰۱
پاسخ
سلام.خسته نباشید.مقاله تون فوق العاده بود. 
پربحث ترین عناوین
پرطرفدار ترین عناوین
لینک های مفید