آفتابنیوز : دراين مواد شيميايي كه 12 تا هستند به ترتيب عبارتند از: آلدرين، دآلدرين، كلردان، ايندرين، د.د.ت، هپتاكلر، هگزاكلروبنزن، مايركس، تكسافن، (Poly chlorinated biphenyls) PCB ديكسين و فوران.
به گفته مسؤلان در سازمان محيطزيست براساس توافقنامهاي كه بين ايران و سازمان ملل انجام شد، UNDP (برنامه عمران سازمان ملل متحد) در تهران بهعنوان كارگزار و سازمان محيطزيست بهعنوان نهاد اجرايي اين پروژه انتخاب شد و از اسفند سال 1382 نيز پروژه رسماً در ايران درحال اجراست.
برگزاري كلاسهاي آموزشي نيز پيرو اجراي اين طرح بينالمللي در كشورمان است.
دكتر غلامرضا نبي بيدهندي رئيس دانشكده محيطزيست دانشگاه تهران كه شناخت كافي متخصصان از عوامل توليد آلايندههاي آلي پايدار را مؤثرترين اقدام اجراي طرح POPS ميداند، ميگويد: «مواد به كار گرفته در ظروف يكبار مصرف، ظروف پلاستيكي آب و نوشابه، بسياري از لوازم پزشكي و آفتكشها از جمله آلايندهها هستند كه بهدليل تجزيه ناپذير بودن تأثير بدي بر محيطهاي آبي و خاكي ميگذارند. زيرا تركيبات استفاده شده در اين مواد، ميكرووارگانيزمها را نابود ميكنند و مدتهاي طولاني در محيط باقي ميمانند. همچنين وقتي وارد بدن موجود زنده ميشود محصولات جانبي توليد ميكنند كه كشنده هستند.»
وي در ادامه با اشاره به برگزاري كلاسهاي تئوري 4 ساعته در هفته از خلاء آزمايشگاههاي مرتبط با اين درس اظهارتأسف ميكند و ميافزايد: «سموم شيميايي مثل دياكسين با دستگاههاي خاص اندازهگيري ميشوند كه اين نوع دستگاهها در ايران وجود ندارد.
ما ميدانيم اين سموم از مشتقات آلي نفت توليد ميشوند اما امكان اندازهگيري آنها را نداريم. با امكانات محدودي كه در آزمايشگاههاي ايران وجود دارند صرفاً ميتوان حشرهكشها و آفتكشها را كنترل كرد.
رئيس دانشكده محيطزيست دانشگاه تهران در پايان يادآوري ميكند: «با همه معضلاتي كه وجود دارد در صدديم تا هرچه سريعتر براي اجراي طرح POPS در ايران با اقدامات جدي مثل تشكيل انجمن POPS عمل كنيم.»