آفتابنیوز : آفتاب: سرویس اقتصادی- در بخش کشاورزی بر خلاف تمایل جامعه به مصنوعات خارجی ـ به دلیل نامرغوب بودن برخی از تولیدات صنعتی در داخل، ذائقه مردم ایران نوعاً، مصرف محصولات بومی کشاورزی را به دلیل طعم و مزه به انواع خارجی ترجیح میدهد. از اینرو در بخش کشاورزی سهم مردم در مصرف تولیدات داخلی به مراتب فراهمتر از بخش صنعت است.
در خصوص سهم سرمایه و کار نیز با توجه به اینکه ٩٨ درصد بخش کشاورزی خصوصی است، بنابراین این بخش با سرمایه و کار کشاورزان سختکوش اداره میشود، لذا تحقق تولید ملی در بخش کشاورزی در رهین ایفای نقش بایسته از سوی دولت خواهد بود.
متأسفانه با وجود صراحت بند ٣٨ سیاستهای کلی برنامه چهارم مبنی بر تأمین امنیت غذایی کشور با تکیه به تولید از منابع داخلی و تأکید بر خودکفایی در تولید محصولات اساسی کشاورزی، همانطور که جداول زیر نشان میدهند، طی سالهای برنامه چهارم، به دلیل واردات گسترده محصولات کشاورزی از خارج، وابستگی غذایی به خارج از کشور، بیش از پیش افزایش یافته، لذا از این منظر امنیت غذایی به شدت در معرض تهدید قرار گرفته است.
با عنایت به اینکه انرژی نهفته در واردات مواد فوق به طور سرانه با احتساب 67 میلیون نفر جمعیت سال 1383 و 72 میلیون نفر جمعیت سال 1388 با در نظر گرفتن حدود 4 کیلوکالری از هر گرم مواد قندی و پروتئین و 9 کیلو کالری از هر گرم روغن و احتساب ضرایب تبدیل ذیربط (به عنوان مثال 11 درصد رطوبت در گندم و 10 درصد ضایعات تبدیل) محاسبه شده است.
لذا با در نظر گرفتن انرژی عرضه شده در سال 1383 معادل 3500 کیلو کالری و در سال 1388 معادل 3700 کیلو کالری (مصرف حدود 3500 کیلو کالری) ضریب وابستگی در سال 1383 معادل% 26/0 =3500/913* 100 و ضریب وابستگی در سال 1388 (پایان برنامه چهارم) % 45/4 = 3700/ 1681*100میباشد.
در نتیجه خودکفایی در امنیت غذایی از 74 درصد به 55 درصد کاهش یافته است.
از اینرو انتظار میرود تا دولت با تغییر سیاست واردات محصولات کشاورزی، به حمایت واقعی از چرخه تولید تا عرضه نهایی، زمینه تحقق تقویت تولید ملی در بخش کشاورزی را متناسب با واقعیتهای سال ١٣٩١ فراهمتر نماید.
{$old_album_151621}