نگاهی به انتخابات ریاست جمهوری 2012 امریکا

آفتاب‌‌نیوز : آفتاب:سرویس بین الملل-  انتخابات مقدماتي در انجمن‌هاي حزبي براي تعيين نامزدها، تشكيل كنوانسيون‌هاي ملي براي تعيين روش‌هاي مشترك و معرفي نامزد رسمي هر يك از دو حزب در انتخابات عمومي، رقابت دو نامزد رسمي در سراسر كشور براي شش تا هشت ماه و مجمع انتخاباتي كه تعداد اعضاي هر ايالت در آن مجمع برابر با تعداد نمايندگان آن ايالت در دو مجلس كنگره است. 

به طور سنتي در امريكا ابتدا يك انتخابات مقدماتي درون حزبي به ترتيب در ايالت‌هاي آيووا، نيوهمشاير، ميشيگان، نوادا، كاروليناي جنوبي، فلوريدا و سپس در ساير ايالت‌هاي پرجمعيت برگزار مي‌شود و نتيجه اين همه‌پرسي به نوعي نتيجه انتخابات را مشخص مي‌‌كند. در واقع، در امريكا نخست رقابت ميان نامزدهاي هر حزب برگزار مي‌شود و در نهايت، نامزد برتر هر حزب براي رقابت با حزب رقيب معرفي مي‌شود. تا ماه نوامبر 2012 نامزدهاي اصلي دو حزب در دو مرحله تعيين خواهند شد: نخست، انتخابات مقدماتي در ايالت‌ها كه عموماً به صورت رأي‌گيري مستقيم از شهروندان برگزار مي‌شود و سپس گردهمايي‌هاي بزرگ دو حزب كه در آن نمايندگان اعزامي ايالت‌هاي مختلف شركت و نامزدهاي اصلي هر حزب را براي انتخابات رياست‌جمهوري تعيين مي‌كنند. البته در انتخابات سال 2012، باراک اوباما همچنان به عنوان نامزد اصلی حزب دموکرات باقی مانده است. 

ساختار نظام انتخاباتی در امریکا
بر‌گزاري انتخابات رياست جمهوري آمريكا در‌‌ چهار مرحله انجام می¬شود. انتخابات رياست جمهوري كاملا حزبي بوده و نامزدها، نمايندگي حزب متبوع خود را برعهده دارند. 

1-انتخابات مقدماتي: نامزدها معمولا خود را جهت شركت در مبارزات انتخاباتي معرفي مي‌كنند و يا از سوي حزب براي اين كار در نظر گرفته مي¬شوند. در اين صورت طرفداران احزاب بايد از ميان چندين فرد داوطلب در انتخابات درون حزبي، يك نفر را جهت شركت در انتخابات معرفي كنند.
 
2- كنوانسيونهاي ملي: در تابستان سال برگزاري انتخابات، كنوانسيونهاي ملي احزاب برپا مي‌گردد. تمام‌گرايشات و تشكل¬هاي داخلي هر حزب مي¬بايست در اين مجمع شركت كرده و طي يك دوره يك ماهه، هياتهاي شركت¬كننده از ميان نامزدهاي موجود، فرد مورد نظر خود را جهت شركت در مبارزات نهايي معرفي نمايند. در اين بين حزب رئيس¬جمهور پيشين مجددا او را جهت مبارزات انتخاباتي بر مي‌گزيند. 

3- رقابت انتخاباتي: تا روز برپايي انتخابات، كانديداها با حمايت احزاب و طرفداران، مبارزات وسيع و همه جانبه انتخاباتي خود را آغاز مي¬كنند. حجم گسترده‌اي از اين رقابت¬ها مربوط به تبليغات است كه اين مساله نيز در جاي خود رابطه مستقيمي با منابع و توان مالي و پشتيباني احزاب دارد. 

4- هيات¬هاي انتخاباتي: بر اساس قانون اساسي فدرال، رئيس¬جمهور مي¬بايست از طرف يك كالج يا هيات انتخاباتي انتخاب‌گردد. هر ايالت،كالج انتخاباتي خاص خود را دارد و تعداد آن برابر با تعداد نمايندگان آن ايالت دركنگره (مجلس نمايندگان و سنا) مي¬باشد. هرچند تعداد نمايندگان ايالات در مجلس سنا به طور يكسان، دو نفر براي هر ايالت در نظر گرفته شده اما تعداد اعضاء مجلس نمايندگان براساس جمعيت هر ايالت ميباشد. 

 نوع نظام سیاسی: ریاستی ، فدرالی و مبتنی بر ساختار دو حزبی 

 مراحل برگزاری انتخابات ریاست¬جمهوری: دو مرحله؛ انتخابات درون حزبی (گردهمایی حزبی/ انتخابات مقدماتی) / انتخابات سراسری 

 تعداد هیات¬های انتخاباتی: 538 نفر 

 هر کاندیدا برای احراز مقام ریاست جمهوری حداقل به 270 رای از مجموع 538 رای نیاز دارد. 

 تعداد هیات¬های نمایندگی هر ایالت به اندازه مجموع نمایندگان آن ایالت در سنا و مجلس نمایندگان است: 
تعداد اعضای مجلس نمایندگان امریکا: 435 نفر / تعداد اعضای مجلس سنای امریکا: 100 نفر
 
 تعداد کل نمایندگان و ابرنمایندگان در مجمع ملی حزب دموکرات امریکا: 

تعداد نمایندگان حزبی ....... 2118 نفر
تعداد ابرنمایندگان ............ 825 نفر
مجموع تعداد نمایندگان ...... 4234 نفر
هر نامزد حزب دموکرات برای احراز مقام نامزدی حزب در انتخابات سراسری به 2118 رای نیاز دارد. 

 تعداد کل نمایندگان و ابرنمایندگان در مجمع ملی حزب جمهوریخواه امریکا:
تعداد نمایندگان حزبی ......... 1917 نفر
تعداد ابرنمایندگان ............. 463 نفر
مجموع تعداد نمایندگان ........ 2380 نفر
هر نامزد حزب جمهوری¬خواه برای احراز مقام نامزدی حزب در انتخابات سراسری به 1191رای نیاز دارد. در سیستم انتخابات مبتنی بر الكترال كالج، هر نامزدی (دموكرات و جمهوری¬خواه) كه در یك ایالت برنده شود، كل آراء هیأت¬های نمایندگی در آن ایالت را از آن خود خواهد كرد. به عبارت دیگر برنده اكثریت آراء مردم در هر ایالت در انتخابات عمومی، تمام آراء الكترال كالج آن ایالت را از آن خود خواهد كرد (اما برخی مواقع لزوماً اینگونه نیست). برای انتخاب شدن به عنوان رئیس جمهور امریكا، یك كاندیدا باید نصف به علاوه یك رأی از 538 رأی هیأت¬های نمایندگی (الكترال كالج) را بدست آورد. 

بنابراین یك كاندیدا با 270 رأی الكترال كالج می¬تواند برنده شود. استثنایی كه وجود دارد اینكه همواره كسی كه در انتخابات عمومی یك ایالت برنده شده است، ممكن است تمام الكترال كالج¬های آن ایالت را اخذ نكند (نمونه، انتخابات سال 2000 كه بوش به ¬رغم اخذ تعداد آراء عمومی كمتر توانست با اخذ 271 الكترال كالج بر الگور پیروز شود. در حالی كه الگور حداقل توانسته بود 200 هزار رأی مردمی بیشتر از بوش به دست آورد). 

نكته دیگر اینكه، هرگاه هیچ یك از نامزدها نتوانند حداقل الكترال كالج یعنی 270 الكترال كالج را بدست آورند، انتخاب رئیس¬جمهور بر عهده كنگره خواهد بود. براساس قانون اساسی، در این حالت، مجلس نمایندگان از طریق رأی¬گیری باید با حداكثر آراء رئیس¬جمهور را انتخاب نماید. در این رأی¬گیری هر ایالت فقط دارای یك حق رأی می‌باشد. در این حالت معاون رئیس¬جمهور نیز توسط سنا انتخاب می¬شود و هر سناتور فقط یك حق رأی دارد. در صورتی كه در جریان رأی¬گیری مجلس نمایندگان باز هم رئیس جمهور مشخص نشود، وظیفه رأی¬گیری بر عهده سنا خواهد بود. 

پایگاه اجتماعی احزاب سیاسی امریکا
 ایالتهای مرکزی و جنوبی عمدتا تحت نفوذ جمهوری¬خواهان و ایالتهای غربی، شمالی و شمال شرقی تحت نفوذ دموکراتها قرار دارند. 

 به لحاظ اجتماعی؛ طبقات بالای جامعه، اقشار مرفه و پردرآمد ، سرمایه¬داران ، کارفرمایان ، صاحبان صنایع ، پروتستان ها ، افراد مذهبی ، ثروتمندان نفتی ، زمینداران ، کشاورزان و نظامیان عمدتا طرفدار جمهوریخواهان هستند. 

 طبقات متوسط جامعه ، طبقات پایین جامعه ، کارمندان جزء ، گروه های لائیک ، کارگران ، بیکاران ، اقلیت های قومی و نژادی ، گروه¬های ذینفوذ نظیر یهودیان ، سندیکاهای کارگری ، نوجوانان ، جوانان و زنان در امریکا عمدتا از دموکراتها حمایت می¬کنند. 

آشنایی با کاندیدای منتخب حزب جمهوری¬خواه
میت رامنی؛ متولد 1947 از دیترویت و فارغ‌التحصيل از مدرسه بازرگاني هاروارد، مدرسه حقوق هاروارد و دانشگاه بيربنگام بوده و استاندار ايالت ماساچوست طي سال‌هاي 2006 ـ 2002 ، نامزد سنا در سال 1994و کاندیدای ریاست¬جمهوری سال 2008 بوده است. میت رامنی که فرمانداری ایالت ماساچوست را در کارنامه خود دارد، تیمی متشکل از دیپلمات¬ها و مقامات ارشد امنیتی دولت سابق آمریکا را برای رقابت¬های انتخاباتی خود برگزیده است. در بین ۲۲ مشاور ویژه وی، اسامی مایکل چرتاف، وزیر امنیت داخلی سابق، اریک ادلمن، دیپلمات کهنه کار و دستیار دیک چنی و الیوت کوهن، مشاور کاندولیزا رایس، وزیر امور خارجه سابق دیده می¬شوند. مایکل هیدن، رئیس پیشین سازمان اطلاعات مرکزی آمریکا (سی آی ای) و کوفر بلک، رئیس اسبق بخش عملیاتی سی آی ای، هم به تیم مشاوران میت رامنی پیوسته¬اند. وی در انتخابات درون حزبی توانسته است با پشت سر گذاشت سایر رقبا به عنوان کاندیدای اصلی حزب جمهوری-خواه در انتخابات سال ٢٠١٢ انتخاب شود. 

جمع بندی
با تشدید نابسامانی¬های مالی در امریکا، هم دموکرات¬ها و هم جمهوری¬خواهان هیچ¬ یک راهکار و افق روشنی برای بهبود وضعیت کنونی پیش رو ندارند. در حال حاضر جمهوری خواهان برای باز پس گیری قدرت از دموکرات ها، به منظور جلب نظر طیف های خاصی از جامعه، بحث¬هایی را مطرح می¬کنند که به نظر می¬رسد بیش از آنکه قابلیت عملی داشته باشد، جنبه سیاسی داشته و متاثر از فضای رقابت¬های انتخاباتی می-باشد.آنچه مسلم است اینکه، موضوع بحران مالی، بیکاری، مساله افزایش مالیات¬ها و چگونگی ارائه خدمات اجتماعی و بهداشتی از جمله مهمترین مسائل جامعه امریکا به شمار میرود. در چنین فضایی نه جمهوری-خواهان با مطرح کردن مجدد رویکردهای تهاجمی، چشم انداز روشنی را برای مهار بحران ارائه داده¬اند و نه دولت اوباما تاکنون توانسته است راهکار عملی موثری برای این چالش ها بیابد. لذا به نظر می¬رسد طبقات متوسط و ضعیف جامعه امریکا در ساختار دوحزبی حاکم، دستخوش نوعی سرخوردگی سیاسی-اجتماعی شده باشند. 

در حال حاضر جمهوری خواهان تلاش میکنند تا با برجسته کردن موضوعات مرتبط با سیاست خارجی و امنیت ملی، تا حدودی افکار عمومی جامعه را به سمت موضوعات دیگری هدایت نمایند.